الکساندر آبورونکوف فرصت کار کردن در سکوی فیلانووسکی را پس از شروع به کار آن در 2016 از دست نداد و می‌خواهد شاهد بزرگترین میدان نفتی فعال روسیه در دریای خزر باشد .
میدان نفتی فیلانووسکی به همراه میادین کورچاگین و راکوشچنوی برای طرح‌های توسعه‌ای لوک اویل اهمیت دارند. لوک اویل دومین تولیدکننده بزرگ نفت در روسیه است و آبورونکوف معاون رئیس سکوی فیلانووسکی است .
این شرکت نام خود را از سه شهر نفتی در منطقه قدیمی اکتشافی لوک اویل در سیبری غربی گرفته است : لنگپاس، اورای و کوگالیم.
نام یکی از کشتی های فیلانووسکی، لنگپس است .
عمق دریای اطراف سکوی فیلانووسکی حدود 10 متر است ولی لوک اویل برای رسیدن به نفت باید تا عمق بیش از 2 کیلومتری را حفاری کند. خود سکو توسط ستون های 60 متری به کف بستر دریا متصل شده است .
نیکولای لیاشکو، رئیس لوک اویل نیژنوولسکنفت، مسئول پروژه های دریایی خزر گفت:« تولید در ابتدا بسیار گران قیمت است ولی در ادامه امیدوار کننده خواهد بود» .
او گفت ساخت سایت چاه نفتی در دریای خزر 10 برابر گرانتر از چاه‌های ساحلی است ولی هزینه های تولید فقط یک سوم هزینه های منطقه قدیمی نفتی روسیه در سیبری غربی است .
هزینه تولید در میدان نفتی فیلانووسکی 650 روبل (9.51 دلار) برای هر تن و میانگین نرخ جریان نفت 3000 تن در روز است. هزینه تولید در سیبری غربی بیش از 2000 روبل برای هر تن و میانگین جریان نفت روزانه حدود 40 تن است .
در کل، لوک اویل قصد دارد 25 سکوی دریایی تا سال 2030 در دریای خزر بسازد .
لوک اویل در آبهای کم عمق دریای بالتیک نزدیک به کلینینگراد هم تولید نفت دارد ولی مقدار آن در مقایسه با فعالیت‌های حفاری فعلی روسیه در خزر و طرح‌های آینده آن ناچیز است .
انتظار می‌رود تا سال 2020 تولید از آبهای کم عمق بیش از 25 درصد نسبت به سال قبل افزایش یابد و به 9 میلیون تن یا 180 هزار بشکه در روز برسد ، حدود یک دهم تولید فعلی نفت و گاز لوک اویل .
هسته اصلی تولید نفت لوک اویل سیبری غربی است ولی نیم نگاهی هم به حفاری در آبهای عمیق دارد .
ولی مقامات روسیه که انحصار اکتشاف های دریایی را به شرکت های دولتی گزپروم و رزنفت داده اند، هنوز مجوزی برای حفاری در آبهای عمیق برای لوک اویل صادر نکرده‌اند .
لوک اویل تکنولوژی لازم برای حفاری دریایی در آبهای با عمق 2800 متر را دارد .
