در حالیکه تا چند سال پیش برخی از مسوولان معتقد بودند فناوری اطلاعات و اینترنت، جزو کالاهای لوکس است و اینترنت ۱۲۸ کیلوبیتی برای دسترسی مردم کافی است، اکنون دیگر کمتر کسی از اهمیت استفاده از اینترنت غافل است و فناوری اطلاعات به پدیدهای ضروری در زندگی افراد تبدیل شده است.
طی سالهای گذشته، روند استفاده از اینترنت از سرعتهای کیلوبیتی در اینترنت دایالآپ، رفتهرفته جای خود را به فناوری ADSL داد که سرعتی به مراتب بیشتر داشته و سرعتهایی تا ۵۲۱ کیلوبیت بر ثانیه و حتی ۱۶ مگابیت را هم پوشش میداد و اکنون نوبت به فیبر نوری است که جایگزین ADSL شود و سرعتهایی به مراتب بالاتر را برای کاربران به ارمغان بیاورد.
با وجود این، به نظر میرسد هنوز هم سرعت ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه در برخی از سرویسهای اینترنتی وجود دارد؛ زمانیکه شرکتهای ارائهدهنده خدمات اینترنتی، اینترنت نامحدود ارائه میکردند، یکی از دلایل نارضایتی کاربران، سرعتهای ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه بود. به همین دلیل مسوولان تصمیم گرفتند که اینترنت نامحدود در شرکتها حذف شده و جای خود را به بستههای اینترنتی با سقف محدود و سرعت بالا دهد.
البته مسوولان ارتباطی باز هم بحث اینترنت نامحدود را پیش کشیدند و این بار تحت عنوان اینرنت غیرحجمی با سیاست مصرف منصفانه، به ارائهی تعرفههای جدید پرداختند. محمدجواد آذری جهرمی -وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات- پس از اعلام تعرفههای جدید اینترنت ثابت اظهار کرده است که این تعرفه سرویسهای غیرحجمی مبتنی بر یک مصرف منصفانه (Fair Usage Policy) بنا شده و سقف مصرف منصفانه در بین ۱۸ شرکت فعال در ارائه سرویس، به رقابت گذاشته خواهد شد. این سرویس حجمی نیست و درصورت عدول یک مشترک از مصرف عادلانه، شرکتها موظف به ارائه سرویس در حداقل سرعت پایه (۱۲۸ کیلو بیت در ثانیه) تا پایان دوره ماهانه خواهند بود.
همچنین حسین فلاح جوشقانی - رییس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی- با اشاره به تعیین مدل مصرف منصفانه برعهده اپراتورها، در این زمینه اظهار کرده بود: اپراتور میتواند یکی از دو روش را برای سیاست مصرف منصفانه اعمال کند؛ به این معنی که یا درصورت رسیدن مشترک به سقف حجمی مدنظر اپراتور، سرعتش را به ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه برساند و یا اینکه مشترک را در دوره زمانی مدنظر، به خرید حجم اضافه ترغیب کند.
اینها در حالی است که براساس برنامه مصوب ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی تا پایان برنامه ششم، خانوارها باید از اینترنت ۲۰ مگابیت بهرهمند شوند. تکنولوژی ما اکنون ADSLاست و پنج درصد ظرفیت مشترکان میتوانند ۱۶ مگابیت بر ثانیه خدمات دریافت کنند. کابلهای قدیمی که امروزه در منازل برای انتقال دادههای اینترنتی مورد استفاده قرار میگیرند، ظرفیت لازم را برای انتقال با سرعت بالا ندارند. اما مفهوم ۲۰ مگ این است که باید تکنولوژی تغییر کند و به سمت VDSL یا FTTH حرکت کنیم.
با این اوصاف هنوز در بخش اینترنت ثابت نتوانستیم آنطور که باید توسعه پیدا کنیم، زیرا هنوز بررویADSL هستیم اما این فناوری در دنیا رو به انقراض است و VDSL و FTTH رو به گسترش هستند. البته به گفته مسوولان مشکلاتی در این زمینه وجود دارد که بخشی به انحصار ذاتی شرکت مخابرات بر میگردد که اگرچه قانونی نیست اما سرمایهگذاریهای زیادی در زمان دولتی بودن آن انجام شده است.
اگرچه در حال حاضر کمتر سرویسدهندهی اینترنتی وجود دارد که سرعت ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه را در فهرست سرعتهای ارائه شدهی خود داشته باشد، اینکه شرکتهای اینترنتی پس از تمام شدن حجم اینترنت کاربران، سرعت اینترنت کاربر را تا پایان دوره ماهانه به حداقل سرعت پایه یا ۱۲۸ کیلو بیت بر ثانیه میرسانند، نشان میدهد این سرعتهای حداقلی هنوز هم کاملا با سرعتهای بالا جایگزین نشدهاند و تا زمان حذف سرعتهای کیلوبیتی هنوز مدت زیادی مانده است.