رئیس پژوهشکده فناوری های نرم دانشگاه تهران گفت: عرضه نفت از طریق بورس باعث می شود، تحریم انرژی معنای خود را به طور کامل از دست بدهد از طرفی ادعای آمریکا مبنی بر به صفر رساندن تحریم های نفتی نیز محقق نمی شود زیرا توازن انرژی جهانی مسئله مهمی است.
امیرعلی سیف الدین اظهار کرد: ما بیش از اینکه از تحریم ها آسیب ببینیم، از عملکردهای خودمان آسیب دیده ایم. باید بپذیریم که مشکل اقتصاد ما درونی است نه بیرونی، ضمن اینکه جمهوری اسلامی تجربه 40 ساله در ارتباط با تحریم ها دارد. البته این تجربه مربوط به بعد از انقلاب است و اگر دوران مصدق را هم در نظر بگیریم یک تجربه 80 ساله می شود چون در ماجرای ملی شدن صنعت نفت هم انگلیس ما را تحریم کرد بنابراین تجربیات ارزنده ای داریم.
وی ادامه داد: در حال حاضر بحث این است که آیا دولت قصد دارد از این تجربیات استفاده کند یا خیر و آیا واکنش یا کنش این دولت در قبال کشورهایی که با ما پیمان نامه و موافقت نامه امضا کرده اند، چیست. بیشتر به نظر می آید که بحث داخلی است تا خارجی، زیرا از گذشته به کشور ما قطعات هواپیما نمی دادند و در بحث خودرو و یا صدور نفت هم مشکل داشتیم. سنگین ترین تحریم فعلی مربوط به مباحث مالی است که قبل از ما کشورهای دیگر از جمله چین مکانیزمی برای این مسئله طراحی کرده اند و ما می توانیم به راهکارهای آنها بپیوندیم و با پیمان های پولی دوجانبه به ویژه در ارتباط با همسایه هایمان به لحاظ تحریمی مشکلی نداشته باشیم.
رئیس پژوهشکده فناوری های نرم دانشگاه تهران یادآور شد: حتی شدیدترین تحریم که می تواند محاصره باشد نیز آنقدر تاثیرگذار نیست و علتش هم ساده است، وقتی یک گروهکی به نام داعش که همه دنیا می گویند با این گروهک در حال جنگ هستیم، خیلی راحت می تواند صادرات نفت و واردات اسلحه و
تراکنش های مالی داشته باشد، چرا ما نتوانیم در شرایط تحریم اقتصادمان را مدیریت کنیم؟ داعش با اینکه یک گروهک تروریستی است و کشور نیست و همه کشورها هم به مخالفت با او پرداخته بودند، توانست به راحتی اقتصاد خود و مباحث مالی اش را مدیریت کند، ما که کشور هستیم و 80 میلیون جمعیت داریم، مگر
می شود تحریم در مورد ما اثرگذار باشد؟
سیف الدین تصریح کرد: بحث اقتصادی و منافع در تحریم اهمیت دارد و نهایتش این است که برخی از کالاهایمان را تخفیف دهیم و یا برخی از صنایع مان را تقویت کنیم، به عنوان مثال پالایشگاه سازی داشته باشیم و یا حتی با همان شرایط که داشتیم چاه های نفت خود را به
خارجی ها می دادیم حالا به داخلی ها بدهیم ، در آن صورت اتفاقی نمی افتد. منتها بحث داخلی و روانی مطرح است و باید ببینیم دولت چه تدبیری دارد و می خواهد این مباحث روانی را چگونه مدیریت کند.
وی با بیان اینکه نفت یک کالای استراتژیک نه فقط برای ایران بلکه برای دنیاست، اظهار کرد: درست است که اقتصاد ما به نفت وابستگی دارد اما ما باید وابستگی اقتصادمان را به درآمد نفت کم کنیم و وابستگی اقتصادمان را به صنعت نفت بیشتر کنیم یعنی پالایشگاه داشته باشیم و بتوانیم از بازار منطقه هم استفاده کنیم اما تحقق این امر چند راه حل دارد که ساده است و یک
راه حل این است که نفت را در بورس خودمان بفروشیم. وقتی این نفت در بورس عرضه شود، خریدار راه حلش را پیدا خواهد کرد و خودش می داند که از چه مرزی نفت را ببرد.
به گفته وی ،کافی است که تنوع بخشی فروش را انجام دهیم و این موجب رونق اقتصادی کشور هم می شود. مردم ما تاکنون حق خرید نفت خام ایران را نداشتند و حالا به لطف تدابیر اقتصادی ایران این حق را دارند که از طریق بورس نفت بخرند و وقتی
می توانند نفت بخرند پس می توانند آن را پالایش هم بکنند و وقتی پالایش کردند می توانند به جای نفت، فرآورده نفتی بفروشند.
این پژوهشگر اقتصادی تصریح کرد: اینکه گفته می شود روزانه 20 میلیون لیتر بنزین به کشورهای اطراف قاچاق می شود به معنای فروش غیرقانونی نفت است و جز این نیست و اگر به بخش خصوصی اجازه بدهند تا نفت را با قیمت واقعی به کشورها بفروشد، دیگر مشکلی وجود ندارد بنابراین همین نفت خودمان را هم
می توانیم به چند کشور همسایه بفروشیم.
وی تاکید کرد: اگرچه عراق بزرگترین صادرکننده نفت است ولی همین کشور مثل ما واردکننده فرآورده های نفتی است چون پالایشگاه هایش در جریان جنگ با داعش نابود شده است. ما
می توانیم مشتریان خود را در این بازار داشته باشیم، در حوزه انرژی تحریم معنایی ندارد مگر اینکه ما اصرار داشته باشیم که فقط به چهار کشور خاص نفت خود را بفروشیم و به بقیه نفروشیم.
رییس پژوهشکده فناوری های نرم دانشگاه تهران گفت: بی تردید عرضه نفت از طریق بورس باعث می شود، تحریم انرژی معنای خود را به طور کامل از دست بدهد. وقتی از طریق بورس فروخته شود، آمریکا متوجه نمی شود این خرید از طریق کدام حساب و چه کسی صورت گرفته چون حساب ها خصوصی است و
هیچ کس نمی تواند رصد کند بنابراین یکی از بزرکترین مکانیزم ها
همین بورس است.
وی درباره ادعای آمریکا مبنی بر به صفر رساندن تحریم های نفتی گفت: این ادعا نمی تواند محقق شود چون توازن انرژی جهانی مسئله مهمی است و در حال حاضر توازن به شدت شکننده است و به خاطر همین قیمت نفت بالا می رود و از آن طرف در نیمه کره شمالی که اکثر جمعیت در آنجا هستند، زمستان هست و مردم به سوخت بیشتری نیاز دارند بنابراین قضیه تحریم نفتی نمی تواند معنایی داشته باشد.
امیرعلی سیف الدین اظهار کرد: ما بیش از اینکه از تحریم ها آسیب ببینیم، از عملکردهای خودمان آسیب دیده ایم. باید بپذیریم که مشکل اقتصاد ما درونی است نه بیرونی، ضمن اینکه جمهوری اسلامی تجربه 40 ساله در ارتباط با تحریم ها دارد. البته این تجربه مربوط به بعد از انقلاب است و اگر دوران مصدق را هم در نظر بگیریم یک تجربه 80 ساله می شود چون در ماجرای ملی شدن صنعت نفت هم انگلیس ما را تحریم کرد بنابراین تجربیات ارزنده ای داریم.
وی ادامه داد: در حال حاضر بحث این است که آیا دولت قصد دارد از این تجربیات استفاده کند یا خیر و آیا واکنش یا کنش این دولت در قبال کشورهایی که با ما پیمان نامه و موافقت نامه امضا کرده اند، چیست. بیشتر به نظر می آید که بحث داخلی است تا خارجی، زیرا از گذشته به کشور ما قطعات هواپیما نمی دادند و در بحث خودرو و یا صدور نفت هم مشکل داشتیم. سنگین ترین تحریم فعلی مربوط به مباحث مالی است که قبل از ما کشورهای دیگر از جمله چین مکانیزمی برای این مسئله طراحی کرده اند و ما می توانیم به راهکارهای آنها بپیوندیم و با پیمان های پولی دوجانبه به ویژه در ارتباط با همسایه هایمان به لحاظ تحریمی مشکلی نداشته باشیم.
رئیس پژوهشکده فناوری های نرم دانشگاه تهران یادآور شد: حتی شدیدترین تحریم که می تواند محاصره باشد نیز آنقدر تاثیرگذار نیست و علتش هم ساده است، وقتی یک گروهکی به نام داعش که همه دنیا می گویند با این گروهک در حال جنگ هستیم، خیلی راحت می تواند صادرات نفت و واردات اسلحه و
تراکنش های مالی داشته باشد، چرا ما نتوانیم در شرایط تحریم اقتصادمان را مدیریت کنیم؟ داعش با اینکه یک گروهک تروریستی است و کشور نیست و همه کشورها هم به مخالفت با او پرداخته بودند، توانست به راحتی اقتصاد خود و مباحث مالی اش را مدیریت کند، ما که کشور هستیم و 80 میلیون جمعیت داریم، مگر
می شود تحریم در مورد ما اثرگذار باشد؟
سیف الدین تصریح کرد: بحث اقتصادی و منافع در تحریم اهمیت دارد و نهایتش این است که برخی از کالاهایمان را تخفیف دهیم و یا برخی از صنایع مان را تقویت کنیم، به عنوان مثال پالایشگاه سازی داشته باشیم و یا حتی با همان شرایط که داشتیم چاه های نفت خود را به
خارجی ها می دادیم حالا به داخلی ها بدهیم ، در آن صورت اتفاقی نمی افتد. منتها بحث داخلی و روانی مطرح است و باید ببینیم دولت چه تدبیری دارد و می خواهد این مباحث روانی را چگونه مدیریت کند.
وی با بیان اینکه نفت یک کالای استراتژیک نه فقط برای ایران بلکه برای دنیاست، اظهار کرد: درست است که اقتصاد ما به نفت وابستگی دارد اما ما باید وابستگی اقتصادمان را به درآمد نفت کم کنیم و وابستگی اقتصادمان را به صنعت نفت بیشتر کنیم یعنی پالایشگاه داشته باشیم و بتوانیم از بازار منطقه هم استفاده کنیم اما تحقق این امر چند راه حل دارد که ساده است و یک
راه حل این است که نفت را در بورس خودمان بفروشیم. وقتی این نفت در بورس عرضه شود، خریدار راه حلش را پیدا خواهد کرد و خودش می داند که از چه مرزی نفت را ببرد.
به گفته وی ،کافی است که تنوع بخشی فروش را انجام دهیم و این موجب رونق اقتصادی کشور هم می شود. مردم ما تاکنون حق خرید نفت خام ایران را نداشتند و حالا به لطف تدابیر اقتصادی ایران این حق را دارند که از طریق بورس نفت بخرند و وقتی
می توانند نفت بخرند پس می توانند آن را پالایش هم بکنند و وقتی پالایش کردند می توانند به جای نفت، فرآورده نفتی بفروشند.
این پژوهشگر اقتصادی تصریح کرد: اینکه گفته می شود روزانه 20 میلیون لیتر بنزین به کشورهای اطراف قاچاق می شود به معنای فروش غیرقانونی نفت است و جز این نیست و اگر به بخش خصوصی اجازه بدهند تا نفت را با قیمت واقعی به کشورها بفروشد، دیگر مشکلی وجود ندارد بنابراین همین نفت خودمان را هم
می توانیم به چند کشور همسایه بفروشیم.
وی تاکید کرد: اگرچه عراق بزرگترین صادرکننده نفت است ولی همین کشور مثل ما واردکننده فرآورده های نفتی است چون پالایشگاه هایش در جریان جنگ با داعش نابود شده است. ما
می توانیم مشتریان خود را در این بازار داشته باشیم، در حوزه انرژی تحریم معنایی ندارد مگر اینکه ما اصرار داشته باشیم که فقط به چهار کشور خاص نفت خود را بفروشیم و به بقیه نفروشیم.
رییس پژوهشکده فناوری های نرم دانشگاه تهران گفت: بی تردید عرضه نفت از طریق بورس باعث می شود، تحریم انرژی معنای خود را به طور کامل از دست بدهد. وقتی از طریق بورس فروخته شود، آمریکا متوجه نمی شود این خرید از طریق کدام حساب و چه کسی صورت گرفته چون حساب ها خصوصی است و
هیچ کس نمی تواند رصد کند بنابراین یکی از بزرکترین مکانیزم ها
همین بورس است.
وی درباره ادعای آمریکا مبنی بر به صفر رساندن تحریم های نفتی گفت: این ادعا نمی تواند محقق شود چون توازن انرژی جهانی مسئله مهمی است و در حال حاضر توازن به شدت شکننده است و به خاطر همین قیمت نفت بالا می رود و از آن طرف در نیمه کره شمالی که اکثر جمعیت در آنجا هستند، زمستان هست و مردم به سوخت بیشتری نیاز دارند بنابراین قضیه تحریم نفتی نمی تواند معنایی داشته باشد.
