دو گروه انرژی بزرگ، دورنمای خود را از بازار نفت تا پایان سال جاری تغییر دادند و خبر خوشی ندارند. قیمت بالای نفت ، جنگ های تجاری و ضعیف شدن واحدهای پولی خسارات زیادی به رشد اقتصادی می زنند.
این بدان معنا نیست که قیمت ها افت می‌کنند. ظرفیت تولید مازاد نفت کافی نیست و تا حدی جوابگوی نیاز فعلی است.
هم اوپک و هم آژانس بین‌المللی انرژی که نماینده کشورهای مصرف کننده هستند ، انتظار دارند سال آینده مصرف جهانی حدود 1.36 میلیون بشکه در روز افزایش یابد. این مقدار خیلی کمتر از آن حدی است که از 2014 تا حالا به آن عادت کرده ایم و این دورنما نسبت به آنچه قبلا پیش بینی شده بود ، بد بینانه تر است.
نیل اتکینسون، رئیس دایره صنعت نفت و بازار آژانس بین‌المللی انرژی در روز جمعه طی گزارشی گفت:« تغییرات بزرگی نخواهیم داشت. ولی هرگونه تغییر در دورنمای تقاضا در 2019 احتمالا رو به کاهش است نه افزایش. هم اوپک و هم آژانس بین المللی انرژی همیشه در تغییر پیش بینی های خود از تقاضای نفت کند بوده اند که باعث میشود از بازار عقب بمانند».
نگرانی آتکینسون قابل توضیح است. این گزارش آن را درچهار کلمه خلاصه کرده:« انرژی گران قیمت بازگشته است».
مشکل فقط افزایش قیمت نفت خام به بالاترین حد در چهار سال گذشته نیست. در کشورهایی مثل هند و چین که منابع اصلی افزایش تقاضا هستند ، ضعیف شدن ارزش پولشان در مقایسه با دلار تاثیر افزایش قیمت نفت را چندین برابر کرده است.
رانندگان هند در اوایل ماه جاری قیمت‌های بالایی برای بنزین و گازوئیل پرداخت کردند، حتی وقتی قیمت خام هنوز 45 درصد زیر بالاترین حد آن در 2008 بود که باعث شد دولت هند مالیات را از روی سوخت بردارد.
پیش‌بینی کاهش رشد تقاضای نفت باعث کاهش دورنمای رشد اقتصاد جهانی توسط صندوق بین المللی پول و سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی هم شده است. سیاست « اول آمریکا»ی دونالد ترامپ باعث اقدام تلافی جویانه آمریکا و چین در وضع عوارض بر کالاهای بسیاری شده است. همچنین حمله های لفظی به دوستان تاریخی آمریکا ، نگرانیهایی در مورد کاهش بیشتر تجارت بین الملل به وجود آورده است.
صادرات ایران از زمان اعلام تحریم های آمریکا بر این کشور 39 درصد کاهش یافته است. این تحریم‌ها از 4 نوامبر اجرایی می‌شوند.اوپک و روسیه سعی در جبران کاهش نفت ایران و ونزوئلا دارند. تولید روسیه به بالاترین حد پس از فروپاشی شوروی سابق رسیده و عربستان مقادیر رکورد شکنی نفت تولید می‌کند. لیبی هم بیش از هر زمان دیگری در 5 سال گذشته نفت پمپ می کند. تولید لیبی بی ثبات است و قرار است در ماه فوریه در نیجریه انتخابات برگزار شود یعنی تنش‌ها در تولید نفت در دلتای رودخانه نیجر هم بالا میرود.
ظرفیت تولید نفت واقعی کمتر از نصف آن چیزی است که آژانس بین‌المللی انرژی شناسایی کرده است. این محدودیت باید از قیمت نفت حمایت کند تا ذخایر اضافی دیگری در دسترس قرار بگیرند.
