از 13 آبان ماه سال جاری نفت ایران مورد تحریم های آمریکا قرار خواهد گرفت به طوری که آمریکایی ها اعلام کرده اند هدفشان از این تحریم ها صفر کردن صادرات نفت ایران است و برای رسیدن به این هدف از کوچکترین اقدامی دریغ نخواهند کرد.
هنوز دو ماهی تا آغاز تحریم های نفتی باقی مانده است اما از هم اکنون شاهدیم که آمریکایی ها به دوره گردی افتاده و با گفت وگو با مشتریان نفتی ایران به دنبال این هستند تا مشتریان نفتی ایران را با تهدید یا تطمیع تامین نفت از آمریکا، آنها را از خرید نفت از ایران منصرف کنند.
براساس جدید اطلاعات منتشر شده از سوی مسئولان شرکت ملی نفت ایران، در حال حاضر روزانه 3 میلیون 821 هزار بشکه نفت در کشور تولید می شود که حدود یک میلیون 800 هزار بشکه آن در داخل کشور مصرف می شود و حدود 2 میلیون بشکه آن نیز صادر می شود که با صادرات میعانات گازی، این رقم به حدود 2 میلیون 300 هزار بشکه می رسد.
از سوی دیگر موسسه های بین المللی انرژی به عنوان مثال موسسه مطالعات انرژی آمریکا رسما اعلام کرده اند با آغاز تحریم ها صادرات نفت ایران حدود 700 هزار بشکه کاهش می یابد و این جدای از کاهش 300 هزار بشکه ای میعانات گازی ایران است که متوقف خواهد شد.
با این شرایط صادرات نفت ایران به حدود یک میلیون و 300 هزار بشکه در روز خواهد رسید و این رقم دقیقا همان چیزی است که مسئولان صنعت نفت ایران نیز انتظار دارند.
در گزارش های پیشین اشاره شد که ممکن است مسوولان صنعت نفت با این شرایط و پیش از شروع جنگ دست به خودزنی زده و کاهش تکلیفی تولید نفت را به میزان 700 هزار بشکه در دستور کار خود قراردهند که عملا با این کار شمشیر خود را قبل از آغاز جنگ انداخته اند و منتظر پیروزی دشمن خواهند بود.
واقعا اگر مسئوولان صنعت نفت ایران دست به چنین اقدامی زنند؛ بهتر این است که مسئولیت خود را به افراد دیگر واگذار کنند که توانایی فروش نفت در دوران تحریم را دارند اما اگر قرار است در دوران جنگ اقتصادی هم بر مسئولیت خود باقی بمانند باید به دنبال راهکاری برای فروش نفت تحریم شده باشند.
خبرهایی که از گوشه و کنار صنعت نفت به گوش می رسد این است که در حال حاضر مسئولان فروش نفت تنها کار گروه هفت نفره ای را برای فروش نفت ایجاد کرده اند و انتظار دارند این کار گروه در مدت تحریم اقدام به فروش نفت ایران کند و ناگفته پیدا است که این کارگروه کاری را به پیش نخواهد برد زیرا قالب افراد حاضر در این کارگروه یا بازنشسته هستند و یا آخرین سالهای کاری خود را سپری می کنند بنابراین اهل ریسک نخواهند بود در صورتی که این شرایط نیازمند افرادی است که در کنار ریسک پذیر بودن باید به دنبال چاره باشند تا میزان نفت کاهش یافته را به دلیل تحریم به مشتریان برسانند و مانع از کاهش فروش نفت ایران شوند.
یکی از راه کارهایی که در این شرایط مسئولان صنعت نفت می توانند به آن تکیه کنند راه اندازی فوری بورس نفت است و میزان نفت کاهش یافته را از طریق بورس به دست مشتریان نفت ایران رساند.
جالب اینجا است که برخی از مشتریان نفتی ایران اعلام کرده اند اگر راهی برای خرید نفت غیر از مسیرهای معمول باشد نیز حاضرند نفت مورد نیاز خود را از طریق ایران وارد کنند.
که در اینجا میتوان دو برداشت از این صحبتها کرد که یکی دادن نفت به دست دلالان است که می تواند آینده صنعت نفت را به خطر بیاندازد و مشکلات بعدی را برای این صنعت ایجاد کند و راه کار دیگر عرضه این میزان نفت در بورس است تا مشتریان نفت ایران بتوانند با بخش خصوصی واقعی وارد معامله شده و نفت ایران را از این طریق خریداری کنند.
بنابراین در نتیجه ایجاد این راهکار دیگر نیازی به کاهش تکلیفی تولید نفت ایران نخواهد بود و می توان امید داشت که صادرات نفت ایران در چنین شرایطی کاهش نیابد.
