سال 86 مدیران وقت جهاد کشاورزی استان مرکزی وعده راهاندازی گلخانهای را در منطقه امانآباد دادند که این گلخانه قرار بود با تولید محصولات گلخانهای علاوه بر تأمین نیاز داخل در عرصه صادرات نیز ورود کند، با وجود اینکه این گلخانه در زمینی به مساحت حدود 110 هکتار در همان سال به متقاضیان واگذار شد، اما همچنان از نبود زیرساختهای اولیه همچون جاده دسترسی مناسب، آب، برق، گاز و خط تلفن رنج میبرد.
تولیدکنندگان این مجتمع هماکنون تنها از یک حلقه چاه آب با دبی کمتر از 10 لیتر در ثانیه بهرهمند هستند که به دلیل پاسخگو نبودن مجبور به خرید تانکر آب برای آبیاری هستند و این تهدیدی است که میتواند محصولات گلخانه را در معرض خشک شدن قرار دهد.
در حالی که هماکنون تعداد بسیاری از تولیدکنندهها در این مجتمع به کشت محصولات مختلفی از جمله انواع گل و صیفیجات مشغولاند، اما هنوز از ابتداییترین امکانات اولیه تولید در این واحد گلخانهای خبری نیست.
تولیدکننده هر روز نسبت به تولید سردتر میشود
یکی از تولیدکنندگان کاکتوس در اراک با اشاره به مشکلات این واحد گلخانهای میگوید: متأسفانه مشکلات بسیار زیادی در این مجتمع وجود دارد که تولیدکننده هر روز نسبت به تولید سردتر میشود.
جعفری میافزاید: متأسفانه جاده اصلی مجتمع بعد از گذشت 10 سال هنوز آسفالت نیست و مسیر بهگونهای ناهموار است که تردد در آن بهسختی صورت میگیرد.
وی تصریح میکند: ناهمواری مسیر موجب شده محصولاتی که قرار است در بازار به دست مشتری برسند، به دلیل پستی و بلندی جاده آسیب دیده و گاهی از بین بروند که این مسئله موجب ضرر و زیان تولیدکننده میشود.
گلخانهداران ناچارند تانکر تانکر آب بخرند
یکی از تولیدکنندگان گل رز هلندی نیز میگوید: قرار بوده که در هر ثانیه 30 لیتر آب برای اراضی تحت کشت این گلخانه تأمین شود، اما هماکنون تنها حدود 8 لیتر بر ثانیه تأمین میگردد که این میزان برای اراضی زیر کشت بسیار کم است.
عباسی میافزاید: در حال حاضر تنها یک حلقه چاه آب در این مجتمع وجود دارد که پاسخگوی نیازها نیست و گلخانهداران ناچارند تانکر تانکر آب خریده و به واحدهای خود منتقل کنند.
وی با بیان اینکه با وجود اینکه کنتور آب از آلمان خریداری و زیرساختها درون این مجتمع برای آبرسانی دایر شده است اما تاکنون آب آن از سوی نهادهای ذیربط تأمین نشده است، میگوید: بحران آب در امانآباد بحرانی جدی است، علاوه بر چاه قبلی یک حلقه چاه دیگر نیز با صرف اعتباری بالغبر 70 میلیون تومان حفر شده است که متأسفانه هیچ اقدامی تاکنون برای تجهیز آن صورت نگرفته و این مسئله موجب شده اعتبار لازم برای تجهیز از 100 میلیون تومان در سال گذشته به 180 میلیون تومان در سال جاری به دلیل تورم افزایش پیدا کند.
این تولیدکننده اظهار میکند: در فصل تابستان به دلیل گرمای هوا و نیاز شدید به آب گلخانه داران ناچار هستند برای تأمین آب 90 روز تابستان هفتهای 400 هزارتومان آب خریداری کرده که هزینه سرسامآوری خواهد شد و قطعاً در این شرایط کسانی که تأمین این میزان اعتبار از عهدهشان برنیاید، دچار خسارت و ضرر و زیان زیادی خواهند شد.
عباسی ادامه میدهد: دبی اختصاصیافته به گلخانه 30 لیتر در ثانیه بوده که هماکنون به یکسوم کاهش پیدا کرده این در حالی است که طراحی شبکه فعلی هم طراحی مناسبی نیست و امکان کنترل آب وجود ندارد.
از امکانات مخابرات خبری نیست
یکی دیگر از تولیدکنندگان نیز با انتقاد از عدمحمایت دولت میگوید: متأسفانه هنوز امکانات مخابراتی در این منطقه وجود ندارد و تلفنهای همراه نیز آنتندهی مناسبی ندارند، این در حالی است که باید زیرساختهای لازم برای تولید فراهم باشد و تولیدکننده بدون دغدغه به امر تولید بپردازد.
حسینی میافزاید: بازار داخل در زمینه مصرف صیفی اشباع شده و تولیدکننده باید به دنبال صادرات باشد، اما وجود مشکلات متعدد از جمله آسفالت نبودن مسیر و نبودن امکاناتی چون آب و تلفن و برق و گاز موجب شده تولیدکننده بخش اعظمی از توان خود را برای حل مشکلات زیرساختی صرف کند و فرصتی حتی برای یافتن بازار سایر شهرها نداشته باشد، چه برسد به اینکه بخواهد در اندیشه صادرات باشد.
وی با بیان اینکه فعالان گلخانه امانآباد با هدف حمایت از تولید داخل و ایجاد شغل دور هم جمع شدهاند، اما هیچ حمایتی از آنها نمیشود، ادامه میدهد: تعدادی از گلخانهداران به دلیل نبود زیرساختها و حمایتها مجبور به تعطیلی واحد خود شدهاند و اگر روند به همین شکل تداوم یابد بدون شک تولید در این منطقه غیرممکن خواهد بود و تعداد اندک باقیمانده نیز واحدهای خود را تعطیل خواهند کرد.
تنها وعده و وعید
یک تولیدکننده خیار گلخانهای در اراک میگوید: موانع بسیاری در این منطقه وجود دارد که اگر متولیان امر بخواهند میتوانند دست به دست هم داده و چالشها را برطرف سازند، اما تنها وعده و وعید.
میرزایی میافزاید: در ماههای اخیر که قیمت ارز به شدت افزایش یافته هیچ حمایتی از بخش کشاورزی صورت نمیگیرد، تولیدکننده برای تأمین نهادههای مورد نیاز خود با مشکل مواجه است و خبری از ارز 4200 تومانی در بخش کشاورزی نیست.
وی بیان میکند: دولت واضح و شفاف بگوید ارز 4200 تومانی را در بخش کشاورزی به چه کسانی داده است، چرا تولیدکننده باید از ارز دولتی محروم باشد اما کسانی که میخواهند به گردش و تفریح بروند به راحتی میتوانند از ارز استفاده کنند.
این تولیدکننده خاطرنشان میکند: برخی مشکلات تنها به دلیل بروکراسیهای اداری است و بخش خصوصی بهجای تولید درگیر آن میشود، در این مجتمع از امکانات زیرساختی هیچ خبری نیست که گویا یک نقطه دورافتاده از نقشه استان مرکزی است.
میرزایی با اشاره به مشکلات فروش میگوید: هیچ بستری برای فروش محصولات نیست، چرا مسئولان استان حمایتی از تولید این مجتمع ندارند و اجازه میدهند محصولات سیار استانها وارد استان شود و تولیدکننده گوجه و خیار در اینجا مجبور شود محصولات خود را به دلیل نداشتن بازار معدوم کرده و متحمل ضرر و زیان شود، در حالی که بارها و بارها از آنها درخواست کردیم نسبت به ایجاد یک بازار فروش برای محصولات ما را یاری دهند.
تعطیلی 20 واحد به دلیل نبود حمایت
رئیس هیأت مدیره شرکت تعاونی گلخانهداران امانآباد نیز میگوید: در حال حاضر 103 واحد گلخانهای در مجتمع امانآباد فعال است که سطح زیرکشت این تعداد گلخانه 40 هکتار است و اکثر گلخانهداران فارغالتحصیلان بخش کشاورزی هستند که با استفاده از دانش روز کار گلخانهداری را انجام میدهند.
باقری تصریح میکند: محصولات این گلخانهها شامل گل رز، کاکتوس، گوجه، توتفرنگی، خیار و... است که از کیفیت خوبی برخوردار بوده و سهم به سزایی از بازار این محصولات را به خود اختصاص دادهاند.
وی میگوید: بعد از گذشت 10 سال از راهاندازی این مجمتع هنوز امکانات زیرساختی آن در حد صفر باقیمانده در حالی که بیش از یک هزار اشتغال در گلخانهها ایجاد شده است.
رئیس هیأت مدیره شرکت تعاونی گلخانهداران امانآباد بیان میکند: از مجموع واحدهای فعال 63 واحد با تولید 60 تن در روز به تولید خیار، 12 واحد با تولید سالانه 2 میلیون و 700 هزار شاخه به تولید گلرز هلندی، 4 واحد با تولید سالانه 80 تن به تولید توت فرنگی، 10 واحد به گوجه، 3 واحد گلخانه و... اختصاص دارد.
باقری با بیان اینکه واحدهای بسیاری به دلیل فراهم نبودن بستر تولید دچار آسیب شده و کار را رها کردهاند، خاطرنشان میکند: اکثر واحدهای گلخانهای در امان آباد دچار بحران اقتصادی هستند که این بحران اقتصادی موجب شده 20 واحد به دلیل عدم توانایی در تداوم کار، گلخانههای خود را تعطیل کرده و یا به زیرقیمت بفروشند.
وی ادامه میدهد: محصولات کشاورزی به شدت دچار نوسان قیمت هستند، وجود چالش آب، نبود بسترهای لازم برای فروش محصولات، نبود امکانات زیرساختی همچون آب و برق و تلفن و گاز، نبود جاده دسترسی مناسب تولیدکنندگان را درگیر کارهای اداری برای رفع این چالشها کرده است، درحالی که یک تولید کننده باید تنها دغدغهاش تولید و اشتغال باشد.
رئیس هیأت مدیره شرکت تعاونی گلخانهداران امانآباد با اشاره به چالش برق میگوید: هر واحد گلخانه باید 50 آمپر برق داشته باشد، درحالی که هم اکنون تنها 25 آمپر دارد که پاسخگوی نیاز نیست، مسئولان وعدههای بسیاری برای حل مشکلات زیرساختی دادهاند، اما دریغ از کوچکترین اقدام و عملی که از سوی آنها صورت گیرد.
باقری میافزاید: برای حل مشکل برق از تولیدکنندگان خواستهاند برای افزایش آمپر خود سرمایهگذاری کنند که آنهم به 13 میلیون تومان اعتبار نیاز دارد که از توان تولیدکننده خارج است، چرا که تنها مشکل گلخانهداران اینجا برق نیست، چرا که آب هم مشکل دارند، تلفن هم مشکل دارند، جاده هم مشکل دارند.
وی ادامه میدهد: با توجه به سردشدن زودهنگام هوا در امانآباد گلخانهداران ناچار هستند از شهریور ماه بخاریهای خود را روشن کنند که این مسئله موجب افزایش قیمت گاز و هزینههای تولید میشود و مسئولین هم هیچ کمکی و تخفیفی نمیدهد.
رئیس هیأت مدیره شرکت تعاونی گلخانهداران امانآباد بیان میکند: بازاری برای صادرات و وقتی برای بازاریابی نیست، تولیدکننده به جای اینکه دنبال مشتری برود، باید همواره بین ادارات آب، برق، گاز، تلفن و دهیاریها در رفت و آمد باشد که این توان زیادی را از آنها میگیرد.
باقری میگوید: برای تجهیز آب از تولیدکنندگان خواستهاند خودشان آستینها را بالا بزنند که این جای بسی تاسف است، متاسفانه دیدگاه بخش دولتی به بخش خصوصی دیدگاه بسیار بدی است و هیچ نگاه حمایتی نیست، درحالی که دولت از تولیدکننده کار و اشتغال و تولید میخواهد، اما باید پرسید با کدام امکانات؟
نبود بستری برای تولید و زمینهای برای صادرات
سیدعلی نظامآبادی مدیرعامل گلخانهامانآباد نیز میگوید: هیچ بستری برای تولید و زمینهای برای صادرات در این منطقه ایجاد نشده است.
وی میافزاید: متاسفانه نبود امکانات زیرساختی از یک طرف عدم همکاری دهیاری در جمع کردن پسماندها و زبالهها از سوی دیگر موجب شده تولید کننده از تولید خسته شود.
مدیرعامل گلخانه امانآباد بیان میکند: در گلخانه امانآباد حدود 50 خانوار سکونت دارند که حتی آبی برای آشامیدن ندارند و ناچار هستند از آبی که برای کشت محصولات استفاده میشود، مصرف کنند.
نظامآبادی ادامه میدهد: زمانی که از مسئولان درخواست کمک داریم، آنها پرداخت تسهیلات بانکی را تنها راه چاره میدانند، در حالی که تسهیلات بانکی بزرگترین خیانتی است که در حق تولیدکننده میشود، شرایطی که بانکها به تولیدکننده در قبال پرداخت تسهیلات تحمیل میکنند، از تحریمهای دشمنان سختتر است.
وی خاطرنشان میکند: اعضای تعاونی به منظور تأمین نقدینگی اقدام به دریافت تسهیلات با درصدهای بالا کردند، اما به دلیل مناسب نبودن بازار فروش و عدم تأمین هزینهها در بازپرداخت این تسهیلات با مشکل مواجه شدند.
مدیرعامل گلخانهامانآباد ادامه داد: در حال حاضر بسیاری از تولیدکنندگان در اسناد واحدهای خود دچار مشکل هستند و سندی در دست ندارند که باید برای این چالش نیز چارهاندیشی شود.