بعد از تابستان 93 که نرخ بیکاری در کشور، 9.5 درصد شد، 7 سالی می‌شود که کشور نرخ بیکار تک رقمی را به خود ندیده است. در مقابل این تابستان تک رقمی، زمستان 89 ایستاده که نرخ بیکاری آن، 14.6 اعلام شده است و می‌توان آن را فصل سرد مشاغل در سال‌های اخیر نامید.
نمودار افزایش و کاهش نرخ بیکاری در کشور روند منظمی ندارد. به جز برخی سال‌ها مانند سال 92، بیکاری در 7 سال اخیر مدام بالا و پایین شده و تنش ایجاد کرده است و می‌توان با مقایسه اعداد، سال 90 را یکی از پر تنش‌ترین سال‌های بیکاری در کشور دانست. البته سال 89 هم کم فراز و نشیب به خود ندیده است.
حالا نرخ بیکاری سال 96 به طور میانگین برای همه فصول 12.1 درصد اعلام شده. در سال ١٣٩٦، ٤٠,٣ درصد جمعیت ١٠ ساله و بیش‌تر از نظر اقتصادی فعال بوده‌اند؛ یعنی در گروه شاغلان یا بیکاران قرار گرفته‌اند. بررسی تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی حاکی از آن است که این نرخ نسبت به سال قبل (١٣٩٥)، ٠.٩ درصد افزایش یافته است.
همچنین نرخ بیکاری جوانان ١٥ تا ٢٩ ساله حاکی از آن است که ٢٥,٣ درصد از فعالان این گروه سنی در سال ١٣٩٦ بیکار بوده‌اند. بررسی تغییرات سالانه‌ی نرخ بیکاری جوانان ١٥ تا ٢٩ ساله نشان می‌دهد، این نرخ نسبت به سال قبل ٠.٦درصد کاهش یافته است. تعداد شاغلین در سال ١٣٩٦ به ٢٣٣٧٨٦١٣ نفر رسید که نسبت به سال گذشته ٧٩٠٥٦١ نفر افزایش یافته است. نسبت اشتغال در سال ١٣٩٦ به ٣٥,٥ درصد رسید که نسبت به سال ١٣٩٥ افزایش ١.٠ درصدی داشته است.
بررسی سهم اشتغال ناقص نشان می‌دهد که در سال ١٣٩٦، ١٠,٤ درصد جمعیت شاغل، به دلایل اقتصادی (فصل غیرکاری، رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت بیش‌تر و…) کم‌تر از ٤٤ ساعت در هفته کار کرده و آماده برای انجام کار اضافی بوده‌اند. این در حالی است که ٣٨.٨درصد از شاغلین ١٥ ساله و بیش‌تر، ٤٩ ساعت و بیش‌تر در هفته کار کرده‌اند.
گفتنی است بررسی اشتغال در بخش‌های عمده اقتصادی نشان می‌دهد که در سال ١٣٩٦، بخش خدمات با ٥٠,٤ درصد بیش‌ترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدی بخش‌های صنعت با ٣٢.٠ درصد و کشاورزی با ١٧.٦ درصد قرار دارند.
