در حال حاضر شرکت‌های متعددی درزمینه تولید لوازم صوتی و تصویری در کشور فعال هستند و برند‌های مختلفی را در بازار می‌توان مشاهده کرد.
اما با وجود اینکه شاهد تنوع برند‌های وطنی هستیم، اما بسیاری از آن‌ها حال و روزخوشی ندارند حتی در مقطعی رئیس انجمن لوازم خانگی کشوراعلام کرده بود؛ بیش از ۵۰۰ واحد صنعتی فعال در زمینه لوازم خانگی بزرگ و الکترونیک با ظرفیت ناقص مشغول فعالیت هستند.
به گفته محمدرضا دیانی ۶۵ درصد مجموع بازار لوازم خانگی کشور در اختیار شرکت‌های خارجی است.
اما به راستی چرا با توجه به ظرفیت و توانی که در کشور وجود دارد این صنعت نتوانسته کالا‌های صادرات محورتولید کند.
شاید یکی از عوامل ناکارآمدی تولید داخل بتوان به عدم برندسازی اشاره کرد که علاوه بر اینکه در صادرات ناموفق بوده، در داخل نیز مردم رغبت زیادی به خرید کالا‌های داخلی ندارند و عملا بازار در دست محصولات خارجی است.
اما، مهمترین موانع حضور محصولات لوازم خانگی در بازارهای جهانی را می‌توان به مونتاژی بودن صنعت لوازم خانگی کشور و تولید مشترک برخی از محصولات با کمترین عمق داخلی، عدم هوشمند سازی و استفاده از زیرساخت‌های الکترونیکی در محصولات صادراتی عنوان کرد.
همچنین فرسودگی عمده ماشین آلات و تجهیزات تولیدی، قاچاق لوازم خانگی به کشور و کاهش قدرت و توان تولید و فروش شرکت‌های داخلی و به تبع آن کاهش قدرت در صادرات از دیگر دلایل می توان نام برد.
از طرفی عدم تخصیص ارز مبادله‌ای به ماشین آلات خط تولید و کالا‌های واسطه‌ای، عدم شناسایی و نداشتن برنامه جهت پیوستن به زنجیره ارزش جهانی و حضور ضعیف در نمایشگاه‌های بین المللی معتبر و نداشتن نمایشگاه دائمی یا مرکز فروش در کشور‌های هدف صادراتی نیز از دیگر عوامل این ناکامی است.
با توجه به موارد ذکر شده باید برنامه ریزی مناسب صورت گیرد تا با رفع نقاط ضعف از ظرفیت کشور به خوبی استفاده کرده تا صنعت لوازم خانگی کشور بتواند با حضور پر قدرت بازارهای هدف نقش موثری در توسعه اقتصادی کشور ایفا کند.
