با هشت شرط، مسافر باید نماز ظهر، عصر و عشا را شکسته بجا آورد یعنی دو رکعت بخواند :
شرط اول: آن که سفر او کمتر از هشت فرسخ شرعی نباشد.
شرط دوم: آن که از اول مسافرت قصد پیمودن هشت فرسخ را داشته باشد.
شرط سوم: آن که در بین راه از قصد خود برنگردد.
شرط چهارم: آن که پیش ازرسیدن به هشت فرسخ، قصد عبوراز وطن خود را نداشته باشد، یا ده روز یا بیشتر در جایی نماند.
شرط پنجم: آن که برای کار حرام سفر نکند.
شرط ششم: آن که از صحرانشین هایی نباشد که دربیابان ها گردش می کنند و هر جا آب و خوراک برای خود و حشمشان پیدا کنند می مانند و بعد از چندی به جای دیگر می روند.
شرط هفتم: آن که شغل او مسافرت نباشد.
شرط هشتم: آن که به حدّ ترخّص برسد، یعنی از وطنش یا از جایی که قصد کرده ده روز در آنجا بماند به قدری دور شود که دیوار شهر را نبیند و صدای اذان آن را نشنود.
پی نوشت:
توضیح المسائل مراجع، ج1، م 1272
