سوبارو فورستر یا به عبارتی فارستر برای اولین بار در سال 1997 توسط کمپانی سوبارو ژاپن به بازار معرفی شد و اولین رونمایی این خودرو در نمایشگاه خودروی شانگهای ۲۰۱۲ و نیویورک ۲۰۱۳ انجام شد و در سال ۲۰۱۴ به دیگر بازار های دنیا عرضه شد.

شاسی و پلت‌فرم این خودرو با مدل ایمپرزا مشترک بوده همچنین در برخی از کشورها با آپشن‌ فنی موسوم به X Mode ارائه می‌شود، خریداران مدل‌های دو دیفرانسیل فارستر در بازار جهانی می‌توانند این آپشن را به هنگام سفارش خودرو، انتخاب کنند. فارستر در سال ۲۰۱۶ تغییر زیادی نکرد و نسخه فیس لیفت آن وارد بازار شد.

بازار هدف تولیدات کمپانی سوبارو افرادی با درآمدی متوسط بوده اشخاصی که به دنبال خودرو هایی با کارایی بالا و قیمت های معقول هستند و معمولا این خودرو ها هم از طراحی فریبنده مانند اتومبیل های لوکس بی بهره اند به همین سبب سوبارو فارستر هم پیرو این موضوع از طراحی قابل توجهی برخوردار نبوده اما به علت ارتفاع زیادش از سطح زمین و تسلط حرکت در زمین های ناهموار کمپانی ژاپنی ظاهر آن را طوری طراحی کرده تا با مشخصه های این خودرو هماهنگی داشته باشد به همین علت در نمای روبرو، شاهد چراغ‌های درشت و کشیده در بدنه، خواهیم بود و به منظور افزایش کارایی جلو پنجره در امر هدایت هوای مورد نیاز پیشرانه، بخشی از آن در کاپوت جلو قرار گرفته است.

همچنین بخش ‌های جانبی سپر اصلی فارستر، فلزی و همر‌رنگ بدنه تولید می‌شود. در قسمت میانی و زیر جلوپنجره هم از پلاستیک سیاه و خشک استفاده شده علاوه بر این چراغ های مه شکن هم دقیقا در پایین چراغ های جلو با طراحی خاصی قرار گرفته اند البته فارستر با دو نوع سپر جلو عرضه شده که در مدل‌های با پیشرانه‌های ۲ لیتری و ۲.۵ لیتری متفاوت است.

در نمای جانبی این خودرو شاهد خطوط حجم دهنده و سقف بلند هستیم البته این امر به منظور راحتی بیشتر سرنشینان لحاظ شده برعکس دیگر خودروهای موجود در این رده که از قاب پلاستیکی برای گلگیرها و پیرامون چرخ‌ها بهره می برند، فارستر از این قاعده مستثنا بوده اما از در زیر آینه بغل‌ و بخش پایینی گلگیرها که به زیر سپر در طرفین خودرو متصل شده از پلاستیک سخت به رنگ مشکی استفاده کرده است.

نمای عقب فارستر در زیر سپر، از پلاستیک استفاده شده که در حرکت خارج از جاده، احتمال آسیب‌دیدگی بدنه و خسارت را ازبین می‌برد، قسمت در صندوق بار، فاقد دستگیره در لبه‌ی پایینی است و صرفا از قسمت میانی که زیر لوگو قرار دارد، کنترل می‌شود ولی نبود دستگیره برای افراد کوتاه قد و افرادی که قدرت بدنی بالایی ندارند، مشکل‌ساز خواهد بود.

ابعاد این خودرو ۴.۹۵۹ متر طول، ۱.۷۹۶ متر عرض و ۱.۷۳۲ متر ارتفاع سقف است و فاصله ‌محورها ۲.۴۶۰ متر بوده، فاصله‌ی کف با سطح زمین هم، ۲۲ سانتیمتر است، همچنین رینگ‌های اسپرت، در سایزهای ۱۶، ۱۷ و ۱۸ اینچ قابل سفارش خواهند بود.

طراحی داخلی فارستر پیروی ارائه ی یک خودرو با نمایی ساده در قسمت های داشبورد و بخش‌هایی که در جلوی دید بوده از پلاستیک خشک برخوردار است علاوه بر این موارد یک نمایشگر در وسط داشبورد قرار گرفته که از نوع لمسی و سایز ۶.۱ اینچ است؛ همچنین یک نمایشگر کوچک و عریض، در سایز ۴.۳ اینچ هم در بالای داشبورد تعبیه شده که اطلاعاتی شامل درجه‌ی حرارت محیط و فضای بیرون، سمت حرکت خودرو در مسیر سیستم ناوبری را نمایش می‌دهد، البته فاصله‌ی نسبتا زیاد این نمایشگر کوچک با راننده کاربرد آن را کاهش داده است.

برای قسمت صندوق هم کمپانی ژاپنی فضای ۹۷۵ لیتری، را در نظر گرفته که درصورت خواباندن صندلی‌های عقب به حجم ۲,۱۱۵ لیتر خواهد رسید.

 

کمپانی سوبارو، فارستر با سه پیشرانه 2.5 لیتری تنفس طبیعی، 2 لیتری توربو شارژر و 2 لیتری دیزلی عرضه کرده که پیشرانه‌ی ۲.۵ لیتری تنفس طبیعی، ۱۷۰ اسب بخار قدرت و گشتاور ۲۳۵ نیوتن‌متر در ۴۱۰۰ دور بر دقیقه، تولید می کند و به این سبب این خودرو برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر از حالت سکون به ۹.۹ ثانیه زمان نیاز دارد. حداکثر سرعت این خودرو با این موتور، حدود ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت است؛ مصرف سوخت این پیشرانه ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است و مصرف سوخت شهری، حدود ۱۱ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است، و با سرعت ثابت در خارج از شهر ۶.۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، مصرف بنزین دارد این خودرو با دو نوع جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی دستی و اتوماتیک CVT، در بازار عرض می شود.

موتور ۲ لیتری توربوشارژ قدرت ۲۵۰ اسب بخار و گشتاور ۳۵۰ نیوتن‌متر در ۲۴۰۰ تا ۳۶۰۰ دور بر دقیقه را تولید می کند. نسخه 2 لیتری توربو شارژر در ۷ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت می رسد. مصرف سوخت این نسخه در داخل شهر 11 لیتر در هر 100 کیلومتر، در خارج شهر 7 لیتر و به صورت ترکیبی در هر 100 کیلومتر 8.5 لیتر مصرف خواهد کرد پیشرانه 2 لیتری توربوشارژر برعکس نسخه ی قبلی تنها با یک گیربکس 8 سرعته CVT ارائه شده است.

نمونه‌ی دیزلی فارستر، با پیشرانه‌ی ۲ لیتری توربوشارژ ارایه می‌شود که از نظر توانایی‌های سرعت و شتاب‌گیری مشابه نسخه‌ی ۲.۵ لیتری بنزینی، عمل می‌کند البته مصرف سوخت این خودرو با این پیشرانه اندکی متفاوت است.

کمپانی ژاپنی همچنین از سیستم HDC (کنترل سرعت در سرازیری)، سیستم VDC (پایداری خودرو)،ABS – EBD – BAS برای قسمت کنترل پایداری خودرو در نظر گرفته است و برای ایمنی سرنشینان داخل خودرو هم مجموعا 7 کیسه هوا را تعبیه کرده است.