عباسعلی نورا در مورد اینکه آیا در شرایط کنونی و با توجه به شعارهای ضد جهانی‌سازی ترامپ، اصرار ایران در پیوستن به سازمان تجارت جهانی به نفع اقتصاد ایران است یا باید به فکر پیمان‌های چند‌جانبه و منطقه‌ای بود، گفت: برای پیوستن به WTO عزم ملی در کشور وجود ندارد و شاخص‌های مختلف کشور دچار تعدد آراست.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه باید منافع و مضرات پیوستن به سازمان تجارت جهانی در شرایط فعلی که شعارهای ضد جهانی‌سازی مطرح است مورد بررسی قرار گیرد، افزود: یقینا در یک فضای سالم اقتصادی و بدون اظهارات ضد جهانی‌سازی ترامپ پیوستن به سازمان تجارت جهانی به نفع کشور است.
استاد اقتصاد دانشگاه آزاد با تأکید بر اینکه شکی نیست که پیوستن به سازمان تجارت جهانی برای ما صرفه‌اقتصادی در برخواهد داشت، بیان داشت: ایران 20 سال قبل؛ تقاضای پیوستن به سازمان تجارت جهانی را داشته و 10 سال قبل هم ناظر این سازمان شده است و در دولت نهم هم پس از اینکه این سازمان از ما خواست تا رژیم تجاری‌مان را به آنها ابلاغ کنیم 3 سال طول کشید.
نورا خاطرنشان کرد: این تأخیرها برای پیوستن به سازمان تجات جهانی تا آنجا ادامه یافت که ایران با تحریم‌های بین‌المللی مواجه شد،بطوریکه در زمان تحریم دیگر صحبت از تجارت جهانی بی‌معنی بود.
وی با بیان اینکه بعد از برجام و در زمانی که اوباما رئیس جمهور آمریکا بود، بسیاری از کارشناسان بر این اعتقاد بودند پیوستن به سازمان تجارت جهانی به نفع ایران است، گفت: اما در این دوره هم عزم ملی برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی وجود نداشت و در این رابطه تعدد و تضاد آراء بسیار بود.
این کارشناسان اقتصادی با اشاره به پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و شعارهای ضد جهانی سازی او گفت: بسیاری از کشورها با وجود ترامپ دیگر تمایلی به پیوستن به سازمان تجارت جهانی ندارند و بعد از حضور ترامپ در راس دولت آمریکا، تجارت جهانی تا اندازه‌ای جایگاه خود را از دست داده است.
نورا با بیان اینکه با توجه به شرایط بین‌المللی حاکم بر دنیا و شرایط ویژه کشور ما، اصرار دولت برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی به نفع نیست گفت: پیمان‌های منطقه‌ای تجاری و فعال‌تر کردن مبادلات تجاری منطقه‌ای بیشتر به نفع اقتصاد کشور است.
وی افزود: شرایط رژیم اقتصادی کشور با بعضی شرایط سازمان تجارت جهانی سازگار نیست و بهتر است از قبل از تلاش برای پیوستن به این سازمان شرایط درونی را برای پیوستن به این سازمان مهیا کرد.
این کارشناس اقتصادی بیان داشت: با پیوستن به سازمان تجارت جهانی، تعرفه‌های واردات به صورت دیکته شده به ما ارائه می‌شود در حالی که ممکن است با توجه به نرخ بیکاری اینگونه مسائل به نفع ما نباشد.
وی بیان داشت: پیوستن به سازمان تجارت جهانی عزم ملی می‌خواهد،ضمن اینکه باید سه قوه هم در این زمینه به تفاهم برسند و بررسی کرد با تعرفه‌هایی که برای واردات اعمال می‌شود می‌توان بودجه و اعتبار لازم از محل مالیات برای اداره کشور تأمین شود.
نورا گفت: البته پیوستن به سازمان تجارت جهانی محاسنی هم دارد و با پیوستن به این سازمان تعرفه‌ها روشن و دست‌رانت‌خواران از واردات کوتاه می‌شود.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: عمده مخالفین پیوستن به سازمان تجارت جهانی در کشور ما صرف‌نظر از جریانات سیاسی، افرادی هستند که دستی در انحصار و رانت‌خواری دارند، حتی آنها که انحصار صادرات دارند راضی به پیوستن به سازمان تجارت جهانی نیستند، زیرا با این اتفاق منافعشان به خطر می‌افتد.
