میانه سال 90 بود که در راستای اجرای اصل 44 قانون اساسی برخی شرکت های زیرمجموعه وزارت صنعت، معدن و تجارت که در صنایع فولاد کشور به فعالیت اشتغال دارند به بخش غیردولتی واگذار شدند. واگذاری این شرکت ها اگرچه در اصل در راستای برون سپاری تصدی گری از بخش دولتی و فعال سازی بخش خصوصی در فعالیت های تولیدی بود اما در این بین اصل مهمی از زیر چشم سازمان خصوصی سازی و ارگان‌های دولتی مربوطه پنهان ماند. اصل لزوم پایبندی شرکت ها به تعهدات آتی آنها که دولت پیش از خصوصی سازی بر گردن این شرکت ها گذاشته است.
یکی از این تعهدات، پرداخت سهم شرکت ها در پرداخت مستمری بازنشستگان سال های گذشته صنعت فولاد کشور بود. تعهدی که به گفته نعمت اله شهبازی، معاون سابق اقتصادی و مالی صندوق بازنشستگی فولاد کشور تا پیش از خصوصی سازی این شرکت ها نسبت به پرداخت سهمشان در وقت تعیین شده متعهد بودند اما با خصوصی سازی آنها، پرداخت از سوی شرکت ها با تأخیر همراه شد.
در سال 93 چندین بار مسئولان صندوق بازنشستگی فولاد خبر از بسته شدن تأخیر در حقوق بازنشستگان صنعت فولاد کشور دادند اما این وعده تنها 2ماه در خوش قولی ماند. یعنی ربیعی با تلاش های پیاپی توانست برای مدت 2ماه پرداخت های حقوق بازنشستگان صنعت فولاد را به روز کند.
ماجرای عقب ماندگی مزدی بازنشستگان در سال های 94 و 95 تکرار و تنها در برهه چندماهه منتهی به انتخابات دوازدهم منظم شد و مجدداً این تأخیر در 96 تکرار شد. طبق گزارش های مردمی از سوی بازنشستگان صنعت فولاد کشور پس از چند سال تأخیرهای دو تا سه ماهه، در ماه های اخیر پرداخت مستمری بازنشستگان در هر ماه با تأخیر های یک ماهه همراه است.
صبح امروز چند تن از بازنشستگان شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان با انتقاد از تأخیر دوباره در دریافت حقوق ماهانه خود، اعلام کردند که در مراجعه به صندوق بازنشستگی فولاد کشور، اعلام کرده اند که هنوز مشخص نیست چه زمانی حقوق تیرماه آنها پرداخت می شود.
این افراد همچنین از روند پوشش درمانی صندوق بازنشستگی فولاد گلایه کرده و اذعان داشتند مطالبات مربوط به هزینه های درمان طی ماه های گذشته پرداخت نشده و هیچ زمان مشخصی برای پرداخت این مطالبات از سوی مسئولان صندوق بازنشستگی فولاد ایران اعلام نمی شود.
