امروز ملت ایران برای مدیریت اجرایی ۴ سال آینده خود تصمیم می‌گیرند؛ تصمیمی که جوانان بیشترین تاثیر را در آن دارند.
در شبهای منتهی به انتخابات بازار تبلیغ کاندیداها از سوی طرفدارانشان داغ بود و در گوشه و کنار کشور گروه‌های مختلف شعارهای حمایت از کاندیدای مورد نظر خود را سر می دادند؛ غالب این جمعیت جوانان بودند.بدون شک یکی از مهمترین مطالبات جامعه به ویژه جوانان «اشتغال» است؛ امروز مردم با رای خود یک پیام را خواهند رساند و آن هم «مطالبه‌گری» است. امروز جوانان بیکار از رئیس جمهور منتخب خود اشتغال می‌خواهند.
اگرچه تا قبل از اعلام نتیجه انتخابات قطعا هر فرد دارای صلاحیت رای، از یک نامزد خاص حمایت می‌کند اما پس از نتایج قطعی و اعلام رئیس جمهور قانونی کشور، وی باید پاسخگوی «رای اعتماد» ۸۰ میلیون ایرانی باشد که اشتغال قطعا یکی از مهمترین مطالباتشان است.
گزارش میدانی از سطح شهر در روز رای گیری حاکی از آن است که «اشتغال»، «مبارزه با گرانی» و «افزایش سطح معیشت اقتصادی» از مهمترین مطالبات عمومی مردم است و در راس آن موضوع اشتغال قرار دارد.
جوان تحصیل کرده‌ای که با مدرک کارشناسی ارشد جهانگردی جهانی به دنبال کار است تا جوان کارگری که به گفته خودش «در بخش‌های مختلف ساختمان سازی (گچ کاری، سیمان کاری و نازک کاری) به صورت حرفه‌ای فعالیت می‌کند» اما به دلیل رکود در بخش ساختمان امروز بیکار است. دقیقا دو صنعت گردشگری و ساختمان سازی که از صنایع اشتغالزای کشور هستند طی سالهای گذشته با رکود مواجه بوده اند.
امروز اگر بگوییم بیکاری در کشور بیداد می‌کند، سخن گزاف و بیهوده‌ای نیست. فارغ از تحلیل و قضاوت دلایل بروز پدیده بیکاری آنچه که مهم است، اطلاع تمام نامزدهای انتخاباتی از وضع موجود کشور است. تمام نامزدهای انتخاباتی در تمام مناظره‌های تلویزیونی بر وضعیت نابسامان بازار کار اذعان داشتند هر چند به اعتقاد برخی از نامزدها اقدمات خوبی در این زمینه صورت گرفته، اما کافی نیست.
به رغم طرح مشکلات اجتماعی و فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشور در مناظره‌های تلویزیونی نامزدهای انتخاباتی، آنچه که در هر سه مناظره به طور مشترک بر روی آن بحث شد موضوع بیکاری و اشتغال بود. این یعنی بیکاری نه فقط پیامد اقتصادی که پیامدهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نیز به دنبال خواهد داشت.
جوان بیکاری که امروز از کاندیدای مورد علاقه خود حمایت می‌کند یعنی به مشارکت مدنی خود واقف است، پس تک تک آراء مردم یک ثروت برای رئیس جمهور منتخب کشور است.
نرخ بیکاری ۱۲.۵ درصدی، بیکاری ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفری، فاصله ۲۰ ساله از نرخ تک رقمی بیکاری، افزایش تعداد فارغ التحصیلان بیکار، سهم حدود ۸۰ درصدی فارغ التحصیلان از کل تقاضای کار کشور و رشد دو برابری متقاضیان سالانه شغل از حدود ۶۰۰ هزار نفر به حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر علائم هشدار دهنده بازار کار برای دولت دوازدهم است.
اما اهم تکالیف دولت منتخب از منظر قانون گذار برای بازار کار چیست؟ دولت دوازدهم مکلف است از سال ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ سالانه برای ۹۵۵ هزار نفر اشتغال ایجاد کند. دولت باید نرخ بیکاری را تا ۵ سال آینده به حدود ۸ درصد برساند و دولت مکلف به حفظ اشتغال موجود است.
