کاوه زرگران درباره وضعیت قیمت و توزیع شکر به عنوان یکی از مهم‌ترین مواد اولیه صنایع غذایی اظهار کرد: شرایط شکر با توجه به پیک مصرف و پایان فصل تولید داخلی شکر و تا زمانی که چغندر قابل برداشت شود قابل پیش‌بینی بود و مشکلاتی در این خصوص به وجود آمد.
وی افزود: در این خصوص جلسه‌ای در کمیسیون کشاورزی اتاق تهران ترتیب دادیم و گزارش اولیه خود را در خردادماه به مراجع ذیربط ارسال کردیم که باید دراین زمینه تدبیری اندیشیده شود.
دبیر کانون صنایع غذایی ایران با بیان این‌که میزان تولید، واردات و مصرف سالانه شکر مشخص است، ادامه داد: زمانی که این موارد را بررسی می‌کنیم بدیهی است که در برهه‌هایی از سال باید واردات داشته باشیم و وقتی این کار انجام نشود، با مشکل مواجه می‌شویم.
به گفته زرگران مسوولان تنظیم بازار در این خصوص اعتقاد دیگری داشتند و روی عقایدشان پافشاری کردند که همین موضوع سبب بروز مشکلاتی در قیمت شکر شد و امروز شرایط در حال بهبود است.
وی درباره آخرین قیمت شکر در بازار نیز، اظهار کرد: قیمت شکر در هفته گذشته بین ۲۷۵۰ تا ۲۸۵۰ تومان بود که حتی نسبت به قیمت مصوب آن هم بالاتر است.
دبیر کانون صنایع غذایی ایران اضافه کرد: البته در برهه‌ای قیمت شکر به ۴۰۰۰ تومان نیز رسیده بود که با توجه به افزایش عرضه در مدت اخیر قیمت‌ها بهتر شده و حدود ۱۰۰۰ تومان کاهش یافته است.
زرگران با بیان این‌که قیمت پایه جهانی شکر بین ۱۰۰۰ تا ۱۳۰۰ تومان پیش‌بینی می‌شود، گفت: افزایش قیمت شکر در ایران باعث شده تا واحدهای تولیدی مزیت رقابتی خود را در بازارهای بین‌المللی از دست بدهند.
وی همچنین درباره مشکلات عرضه شکر در بورس، تصریح کرد: چند مشکل برای عرضه شکر در بورس وجود دارد که نخستین مشکل آن این است که عرضه زیر ۵۰ تن وجود ندارد، به این ترتیب بسیاری از واحدهای تولیدی و قنادی‌ها که انبار مناسبی برای ذخیره ۵۰ تن شکر ندارند، نمی‌توانند شکر خود را از طریق بورس تامین کنند. از سوی دیگر ممکن است این واحدها سرمایه در گردش لازم را هم برای این کار نداشته باشند.
دبیر کانون صنایع غذایی ایران با بیان این‌که رکود فعلی در صنایع سبب شده نقدینگی واحدهای تولیدی با مشکل روبه‌رو شود، ادامه داد: این در حالی است که شکر در بورس به صورت نقدی معامله می‌شود و به همین دلیل بسیاری از واحدها از آن استقبال نمی‌کنند.
زرگران همچنین به مشکل زمان تحویل شکر در بورس اشاره کرد و گفت: در مقطعی گفته می‌شد شکر خریده شده از بورس بین هفت تا ۱۰ روز به دست تولیدکننده می‌رسد، اما این در حالی است که در برخی مواقع تحویل شکر حتی تا ۴۰ روز به طول می‌انجامد.
وی با بیان این‌که یکی‌دیگر از مشکلات بورس این است که مشتری در خرید شکر حق انتخاب ندارد، ادامه داد: برای مثال ممکن است کارخانه‌ای در تبریز اقدام به خرید شکر کند و این شکر از مشهد برای او خریداری شود که همین موضوع هزینه حمل‌ونقل را برای او افزایش می‌دهد. از سویی دیگر حق انتخاب در نوع شکر هم ندارند و نوع شکر چغندری و نی‌شکر هم مشخص نشده است.
دبیر کانون صنایع غذایی ایران در عین حال با بیان این‌که بازار شکر در حال بهبود است، تصریح کرد: به هر حال اوضاع در حال بهتر شدن است، اما قیمت مصوب شکر که در سال جاری از ۲۳۰۰ تومان به ۲۵۰۰ تومان افزایش پیدا کرده هم به دلیل عدم مدیریت مناسب بیش از این مقدار بالا رفت و همین موضوع مشکلاتی را ایجاد کرد.
