هماکنون 30 میلیون مالک، اجاره کننده، لیزینگ و مصرف کننده سازمانی خودرو در انگلستان وجود دارند. در حال حاضر، تقریباً 5 میلیون نفر پشت فرمان محصولات گروه فولکسواگن مینشینند (اغلب خودروها ساخت فولکس و آئودی هستند اما برندهای اشکودا، سئات، بنتلی و لامبورگینی نیز وجود دارند)، تقریباً 4 میلیون نفر از محصولات گروه فورد استفاده کرده و حدود 3.5 میلیون نفر نیز صاحب ساختههای واکسهال هستند. بامو به همراه مینی در اختیار 3 میلیون نفر بوده و همین تعداد نیز از خودروهای رنو-نیسان استفاده میکنند.
این 5 کمپانی خودروسازی تقریباً 19 میلیون خودرو از 30 میلیون خودروی در حال تردد در انگلستان را ساختهاند. بقیهی شرکتها به ترتیب فراوانی عبارتاند از پژو-سیتروئن، هیوندای-کیا، تویوتا، مرسدس بنز و اسمارت، فیات-کرایسلر و جیپ و بالاخره دیگر موارد. این دیگر موارد شامل بیش از 200 کمپانی خرد و کلان دیگر است که در انگلستان عرضه شدهاند. جگوار لندروور و ولوو نیز در همین گروه قرار دارند و بیشک تلاش میکنند تا از آن فرار کنند.
کارشناس موسسه CAP میگوید که بیش از 7 میلیون خودرو همهساله تغییر مالک پیدا میکند. بنابراین یکچهارم ما هرساله خودروی خود را عوض میکنیم. سن متوسط خودروها هماکنون در انگلستان 7.8 سال است. موسسهی SMMT پیشبینی میکند که تا سال 2020 این مقدار به 8.1 سال افزایش پیدا کند.
آیا میتوانید تصور کنید که یک لپتاپ یا گوشی موبایل به مدت تقریباً یک دهه ماندنی باشد؟ ما که چنین تصوری نداریم. کمپانیها نیز علاقهی وافری به تنوعطلبی مشتریان دارند و جای تعجبی ندارد که با کمی حاشیه اپل پرسودترین کمپانی روی زمین است.
این موضوع که کمپانیهای خودروسازی کمتر حریص باشند اعتبار بخش است و البته روشی پایدارتر نیز محسوب میشود. برای مثال بهایی کمتر از 10 هزار پوند برای یک فولکس آپ یا اشکودا سیتی گو کلاس جهانی بپردازید و از هماکنون این خودروها قطعاً حدود یک دهه در خیابانها خواهند بود. خب حالا راه دیگر را در نظر بگیرید، بهای خودروی کارکرده هرساله بهطور متوسط هزار پوند و به عبارتی زیر 3 پوند در روز تنزل خواهد یافت. حال به نزدیکترین ایستگاه مترو رفته و ببینید که با بهایی کمتر چگونه میتوانید به مقصد خود برسید!