برابر گزارش‌های رسمی طی 10 سال منتهی به سال 94 نرخ اجاره‌بها به‌طور متوسط سالانه 20 درصد گران شد. این رشد در سال 94 به 9 درصد تنزل یافت و در تابستان 95 نسبت به سال گذشته با چند پله سقوط به 2 تا 3 درصد رسیده است.
اما با وجود این رشد ناچیز اجاره‌بها، یک اشکال در بازار رهن و اجاره موجب شده که وضعیت کنونی بازار اجاره بها چندان مطلوب مستاجران نباشد. اشکال اساسی بازار را باید در «تغییر نسبت رهن و اجاره» جست و جو کرد. کاهش تمایل موجران به رهن کامل به دنبال کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی اگرچه فضای عمومی بازار را بر خلاف قدرت اقتصادی عموم طبقه متوسط رقم زده است اما موجب رونق چشمگیر قراردادهای رهن کامل آپارتمان در تابستان شده است.
به اذعان دلالان ملکی، اگر موجران قصد دارند آپارتمان خود را به سرعت اجاره دهند باید آن را با شرایط رهن کامل به بازار ارائه کنند. بررسی‌های میدانی «دنیای اقتصاد» نشان می‌دهد هر چه وزن رهن در ترکیب رهن و اجاره بها بیشتر باشد، آپارتمان سریع‌تر به اجاره می‌رود و در این بین انعقاد قرارداد آپارتمان‌هایی که با شرایط رهن کامل عرضه شده‌اند اغلب حتی به یک ساعت هم نمی‌کشد و بلافاصله پس از انتشار آگهی مشتری خود را پیدا می‌کند. به این ترتیب آپارتمان‌های رهن کامل در بازار اجاره بها حکم طلا را دارند و توصیه واسطه‌های ملکی به موجران این است که در صورت تمایل به سرعت در روند انعقاد قرارداد، شرایط پیشنهادی خود را با این مختصات تنظیم کنند.
