هیات رئیسه اتاق با انتشار اطلاعیه‌ای، ضمن مخالفت ضمنی با استعفای محسن جلال‌پور، اعلام کرد:«استعفای وی را به رسم امانت نگه خواهیم داشت». در بخشی از نامه عدم پذیرش استعفای جلال پور آمده بود: متاسفانه کسالت پیش آمده و نیاز به استراحت برای مدتی اتاق را از فعالیت آقای جلال‌پور محروم خواهد کرد. احساس مسئولیت‌پذیری این عزیز و اعلام استعفا از جانب ایشان به هیات نمایندگان اتاق ایران، اقدام متواضعانه‌ای برای واگذاری تصمیم در چنین شرایطی به هیات نمایندگان به عنوان رکن عالی اتاق ایران بود.
هیات رئیسه اتاق ایران ضمن قدردانی از تلاش های ریاست محترم، استعفای ایشان را به رسم امانت تا بهبودی و سلامت کامل محفوظ نگه خواهد داشت و در این مدت عهده‌دار وظایف اتاق خواهند بود. ان‌شاءا... با حضور مجدد جناب آقای جلال پور در هیات نمایندگان و تشریک مساعی با ایشان تصمیم نهایی اتخاذ می‌گردد. امید است اتاق ایران همچنان از وجود ایشان بهره‌مند شود.
علت استعفای رئیس اتاق
با انتشار خبر فوق این روزنامه این خبر را «استعفای شبهه انگیز» رئیس اتاق بازرگانی ایران خواند. در آن زمان و در میانه گمانه‌زنی‌ها، این استعفا در راستای موج استعفاهای اخیر برخی مدیران ارزیابی شد. پیش‌تر«آرمان» قول انتشار علت واقعی استعفای جلال‌پور از ریاست اتاق بازرگانی ایران داده بود. شایان ذکر است جلال پور توانسته بود در انتخابات اتاق بازرگانی به اتفاق آرا در سمت ریاست قرار بگیرد.
وی در میان تجار و صنعتگران دارای ظرفیت‌های لازم برای مدیریت این مجموعه بزرگ بازرگانی کشور شناخته شده بود که توانسته بود اعتماد آنان را جلب کند و برچنین مسندی تکیه بزند. اما بعد از گذشت مدتی از مدیریت وی به نظر رسید جلال پور بیش از آنکه به مدیریت علمی و اجرایی در این سازمان اعتقاد داشته باشد، وقت خود را صرف امور دیگری هم می‌کرد. او از همان ابتدا کوشید با برقراری ارتباط با برخی از سایت‌ها و روزنامه‌های اقتصادی جایگاه خود را بیشترتقویت کند.
حضور پررنگ رسانه‌ای
نوع عملکرد جلال پور در مدیریت و مانور تبلیغاتی سفرهای اقتصادی هیات‌های تجاری که قصد سفر به تهران را برای بررسی زمینه‌های همکاری داشتند، رفته رفته وی را به شخصیتی رسانه‌ای تبدیل کرد. وی با پوشش سفرهای تجار خارجی به ایران و نشست و برخاست با مقامات، همواره خود را فردی نزدیک به دولت نشان می‌داد. عملکرد جلال پور قابل مقایسه با مدیریت قبلی اتاق یعنی غلامحسین شافعی نیست. اصحاب رسانه و مخاطبان به یاد دارند که شافعی در زمان ریاست بر اتاق بازرگانی ایران به جز در موارد محدود و بر اساس ضروریات به حضور شخصی خود در رسانه‌ها اهمیت چندانی نمی‌داد و به نظر می‌رسید بیش از آنکه دل نگران وجهه خود باشد، به انجام وظایف درونی اتاق توجه داشت.
عزل و نصب‌ها به اسم چابک‌سازی
اتاق بازرگانی ایران دارای ارکان مختلف است و برای تسریع و تسهیل در اجرای امور، وظایف هر یک از این ارکان به طور صریح مشخص شده است. جلال‌پور با علم به اهمیت اتاق و بخش خصوصی در دوران گشایش‌های هسته‌ای، بلافاصله پس از استقرار دراتاق دست به تغییرات اساسی در چارت سازمانی اتاق زد. او با انتصاب یکی از نزدیکان و همکاران سابق اش در تجارت پسته به عنوان مشاور عالی خود و با حضور پررنگ این دو در دیدارها و سفرهای خارجی نشان داد توجه ویژه‌ای به معاملات خارجی دارد.
شنیده‌ها حاکی از آن بود که انتصاب این مشاور خارج از عرف معمول صورت گرفته است و به همین دلیل وی هیچ گاه حکم رسمی دریافت نکرده است؛ در نتیجه قاعدتا وی نمی‌توانسته از حقوق و مزایا بر اساس قانون برخوردار باشد. اما در عمل به نظر می‌رسید او سکان امور خارجی اتاق را در اختیار دارد، چنانچه جابه‌جایی نیروها و عزل و نصب‌های گسترده‌ای با نظرمشورتی وی تحت عنوان «چابک‌سازی در چارت جدید» انجام شد. در نتیجه کارکنانی با تجربه و دارای سابقه طولانی در بدنه اجرایی اتاق، برکنار شدند و یا به بخش‌هایی نامرتبط با سوابق کاری خود انتقال پیدا کردند.
مخارج کلان روی دست اتاق
با استناد به برخی یافته‌ها، می‌توان دریافت که جلال پور از ابتدای ریاست اش مخارجی را روی دست اتاق گذاشته است. مثلا چند ماه بعد از پذیرش پست خود حقوق معاونان و مدیران خود را تا سه برابر افزایش داد. البته این میزان افزایش در فیش‌های حقوقی به نام حقوق موجود نیست و تحت عنوان کارانه به مدیران داده شده است. این در حالی است که درآمد مالی اتاق از درآمد‌های مالیاتی سه در هزار (مالیات بر درآمد تجار) تامین می‌شود. علاوه بر افزایش ناگهانی دریافتی مدیران، در اقدامی دیگر تمامی اتومبیل‌های ایرانی مورد استفاده مدیران کنار گذاشته شده و اتومبیل‌های خارجی جایگزین آنها شدند.
سفرهای خارجی
جلال پور سفرهای خارجی اتاق بازرگانی را به شکلی تنظیم می‌کرد که کمتر کسی از انجام سفر پیش ازعزیمت با خبر می‌شد و در اغلب موارد اولویت همراهی در سفر صرفا به نزدیکان اتاق داده می‌شد. این تغییر رویه به ویژه از آن جهت اهمیت دارد که تا پیش از او، اغلب سفرهای خارجی به صورت فراخوان عمومی به اطلاع همه اعضا و تجار علاقه‌مند می‌رسید. با وجود حضور پررنگ و همیشگی جلال پور در رسانه‌ها، اخبار چندانی از محتویات و طرفین موافقتنامه‌های امضا شده در سفرهای خارجی منتشر نشده است و به نظر می‌رسید سیاست کلی بر این است که جزئیات توافقات منتشر نشود. در موارد متعدد حتی اعضایی از هیات رئیسه اتاق نیز از اهداف و دستاوردهای سفر بی‌خبر بوده‌اند.
