برمبنای نظر تحلیلگران، فاصله فزاینده بین فقرا و ثروتمندان برای کسی که امکان خرید یک قایق تفریحی یا پنتهاوسی در منهتن را دارد، مسألهای نیست، اما این طبیعت فلجکننده نابرابریهاست که تقریبا همه ابعاد زندگی روزمره را تحتتأثیر خود قرار میدهند، از چشمانداز شغلی و فرصتهای آموزشی گرفته تا خطرات تهدیدکننده سلامتی و ایمنی محل زندگی.
ثروتمندترین کشورهای جهان
قطر درآمد سرانه: ١٤٦هزار دلار
قطر بهعنوان بزرگترین صادرکننده گاز طبیعی مایع به شمار میرود و نفت منبع اصلی درآمدش است. نفت و گاز طبیعی مایع، پایههای اقتصاد کشور هستند که بیش از ٧٠درصد از درآمد کل و همچنین بیش از ٦٠درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل میدهد. اتباع قطر تنها ١٢درصد از کل جمعیت ٢,٢میلیون نفری این کشور است. قبل از ظهور صنعت نفت، قطر کشور فقیری بود با اقتصاد مبتنی بر صید مروارید.
لوکزامبورگ درآمد سرانه: ٩٤٠٠٠ دلار
لوکزامبورگ دومین کشور کوچک اتحادیه اروپاست که در میان کشورهایی که دارای دموکراسی هستند از رفاه بیشتری برخوردار است. این کشور با صنایع متنوعش، تا حد زیادی وابسته به بانک، فولاد و بخشهای صنعتی است. با جمعیت کمی بیش از ٥٠٠هزار نفر، لوکزامبورگ جزو هشتمین کشور کمجمعیت اروپا به شمار میرود.
سنگاپور درآمد سرانه: ٨٥٠٠٠ دلار
سنگاپور کشور- شهری است مستقل که با داشتن حکومتی عملگرا و عاری از فساد و با پیشرفت سریع اقتصادی به یک نماد تبدیل شده است. سنگاپور به دلیل تجارت آزاد و نرخ پایین مالیاتی که با بازار تجارتگرا همراه است بسیار توسعه یافته است. با یک جمعیت ٥,٣ میلیونی، سنگاپور دومین کشور- شهر مستقل متراکم پس از موناکو است.
برونئی درآمد سرانه: ٨٠هزار دلار
درآمد نفت بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی این کشور کوچک و ثروتمند را تشکیل میدهد. درآمد حاصل از سرمایهگذاریهای خارج از کشور، همچنین درآمدهای تولید داخلی به تقویت اقتصاد این کشور کمک میکنند. برونئی سومین تولیدکننده نفت در جنوب شرقی آسیا، همچنین چهارمین تولیدکننده گاز طبیعی مایع در جهان است. جمعیت این کشور ٤١٨هزار نفر تخمین زده شده است.
کویت درآمد سرانه: ٧٢هزار دلار
کویت نزدیک به ١٠درصد از ذخایر نفت جهان را دارد و چهارمین تولیدکننده در اوپک است. نفت نزدیک به نیمی از تولید ناخالص داخلی و ٩٥درصد از درآمد حاصل از صادرات و درآمد دولت را تشکیل میدهد. ارز کویت بالاترین ارزش ارزی را در جهان دارد. یک دینار کویت معادل ٣,٢٨ دلار آمریکاست.
نروژ درآمد سرانه: ٦٨هزار دلار
نروژ دارای بزرگترین صندوقهای ثروت ملی در جهان است. بسیاری از رشد اقتصادی نروژ به دلیل وفور منابع طبیعی است، مانند اکتشاف و تولید نفت، برق آبی و شیلات. با جمعیت بیش از پنجمیلیون نفر این کشور دارای استاندارد بسیار بالای زندگی در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی است و سیستم رفاهی کاملی دارد.
اماراتمتحدهعربی درآمد سالانه: ٦٨هزاردلار
اماراتمتحدهعربی دومین اقتصاد را پس از عربستانسعودی در جهان عربی دارد. با تولید ناخالص داخلی ٥٧٠میلیارد دلار درسال ٢٠١٤ که به شدت به نفت متکی است و بیش از ٨٥درصد از اقتصاد خود را از صادرات نفت تأمین میکند.
هنگکنگ درآمد سرانه: ٥٧٦٧٦ دلار
هنگکنگ یک منطقه مستقل در ساحل جنوب چین است که بیشتر بهخاطر آسمانخراشهای عظیمش مشهور است. دو درآمد عمده آن از کشتیرانی و خدمات مالی است.
ایالاتمتحده آمریکا درآمد سرانه: ٥٧هزار دلار
ایالات متحده آمریکا در اواسط سال ٢٠١٥ با تولید ناخالص داخلی ١٧,٩١٤ تریلیون دلار بزرگترین اقتصاد جهان را داشته است. درحالحاضر آمریکا بزرگترین تولیدکننده نفت و گاز طبیعی در جهان است. این کشور یکی از بزرگترین کشورهای تجاری، همچنین دومین تولیدکننده است. آمریکا میزبان بورس اوراق بهادار نیویورک است که بزرگترین بازار سهام در جهان بهشمارمیرود.
سوییس درآمد سرانه: ٥٦هزار دلار
سوییس که تولیدکننده شکلات و ساعتهای لوکس است یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان بهشمار میرود. سیاست امنیت پولی بلندمدت و ثبات سیاسی به این کشور کمک کرده است در زمره بزرگترین مرکز اقتصادی جهانی باقی بماند.
جمهوری آفریقای مرکزی فقیرترین کشور جهان همچنین یکی از کمتوسعهترین کشورهاست، این کشور سالهاست گرفتار فساد، فقر و خشونت است. این کشور محصور در خشکی بوده و از هیچ طرف به دریا راه ندارد. آبوهوای گرمسیری داشته و شمال آن را بیابان فراگرفته است. متوسط درآمد مردم این کشور سالانه ۶۳۹دلار است.
جمهوری دموکراتیک کنگو دومین کشور فقیر جهان است. ارزش منابع معدنی کنگو ۲۴ تریلیون دلار برآورد شده است که برابر با تولید ناخالص داخلی آمریکا و اروپاست. تصاحب این ثروت غیرعادی زیرزمینی انگیزه اصلی جنگ داخلی این کشور بوده است. کنگو دارای تورمی افسارگسیخته و دارای یکی از پایینترین سطوح زندگی در آفریقاست. متوسط درآمد سالانه مردم این کشور ۷۵۳ دلار است.
مالاوی سومین کشور فقیر جهان است. تورم بالا و اتکا به تأمین مالی کمککنندهها منجر به سقوط اقتصادی بیشتر در مالاوی شد. مشکلات اقتصادی مالاوی از سال ۲۰۱۱ پس از اینکه نهادهای بینالمللی که معمولا ۴۰درصد از بودجه این کشور را پشتیبانی میکردند، کمک خود را به دلیل نگرانیهای مربوط به حقوق بشر در این کشور متوقف کردند، وخیمتر شد. متوسط درآمد سالانه مردم این کشور ۸۱۹ دلار است.
لیبریا چهارمین کشور فقیر جهان است. این کشور در غرب آفریقاست و مردم آن هنوز از ۲۰سال جنگ داخلی رنج میبرند. با شیوع بیماری کشنده ابولا در سال ۲۰۱۴ در این کشور میزان فقر و رکود اقتصادی افزایش یافت. متوسط درآمد سالانه مردم این کشور ۹۳۴ دلار است.
جمهوری بوروندی پنجمین کشور فقیر جهان به دلیل بحرانهای سیاسی که در این کشور آفریقایی رخ داده هیچ توسعه خاصی نداشته است. جنگ داخلی در این کشور تا بهحال سبب کشتهشدن ۲۰۰هزار نفر و همین امر موجب گسترش فقر و فساد در این کشور شده است. متوسط درآمد سالانه مردم این کشور ۹۵۱ دلار است.
نیجر ششمین کشور فقیر جهان، بیستویکمین کشور جهان از لحاظ وسعت جغرافیایی و یکی از بزرگترین کشورهای آفریقا است. این کشور صخرهای با وجود اینکه از فقیرترین کشورهای دنیا محسوب میشود، دارای منابع نفتی و معادن اورانیوم فراوان است. درآمد سرانه نیجر ١٠٦٩ دلار است.
موزامبیک هفتیمن کشور فقیر جهان پس از مصالحه و برقراری آرامش در کشور درسال ١٩٩٢ اندکی با بهبود شرایط اقتصادی روبهرو شد و سرمایهگذاران خارجی برای سرمایهگذاری در این کشور ترغیب شدند اما همچنان بسیاری از مردم این کشور در فقر بهسرمیبرند. نرخ بیکاری در این کشور ٢١درصد است و ٧٠درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی میکنند. در سال ٢٠٠٧ نرخ تورم در موزامبیک ٨درصد بود. محصولات صادراتی آن شامل آلومینیوم، میگو، بادامهندی، پنبه، شکر، مرکبات و الوار است .
اریتره هشتمین کشور فقیر جهان در سال ١٩٩٣ به استقلال دست یافت. این کشور از آن زمان تاکنون درگیریهای بسیاری با همسایگان خود ازجمله اتیوپی و یمن داشته است. با اینکه مردم اریتره هماکنون با گرسنگی و کمبود غذا مواجه هستند اما آینده این کشور روشن بهنظر میرسد. اریتره درحالحاضر یکی از سریعترین رشدهای اقتصادی در جهان را دارد و از انبوه منابعی همانند طلا و مس بهرهمند است. درآمد سرانه در این کشور ١٢١٠ دلار است.
گینهنو نهمین کشور فقیر جهان، کشوری غنی از منابع با درآمد پایین است. حدود ٤٠درصد از جمعیت کشور در فقر بهسرمیبرند. کمبود فرصتهای شغلی رسمی برای جمعیت جوان جویای کار یکی از مهمترین دلایل فقر در این کشور قلمداد میشود. درآمد سرانه در این کشور ١٣٨٨ دلار است.
ماداگاسکار جزیرهای واقع شده در اقیانوس هند است که با درآمد سرانه ١٤٧٧ دلار دهمین کشور فقیر جهان بهشمار میرود.