پایگاه اینترنتی نشریه فوربز در گزارشی نوشت: در پی لغو تحریم‌های ایران، این کشور به دنبال تبدیل شدن به یکی از بازیگران اصلی در بازار به سرعت در حال رشد گاز طبیعی است. اکنون در جهان شاهد افزایش 30 درصدی مبادله گاز هستیم و انتظار می‌رود این میزان تا سال 2025، 30 درصد دیگر افزایش یابد.

 

ایران سالانه 6 هزار میلیارد فوت مکعب گاز تولید می‌کند؛ اما مصرف این کشور کمتر از میزان مذکور است. انتظار می‌رود میزان تولید تهران تا سال 2030 به بیش از 10 هزار میلیارد فوت مکعب برسد. 

 

بنابر این گزارش، تولید گاز طبیعی ایران با وجود سال‌ها تحریم، به دنبال بهره‌برداری فازهای بیشتر میدان پارس جنوبی همواره در حال رشد بوده است. در مجموع این میدان گازی قرار است در 24 فاز به بهره‌برداری برسد. اکنون حدود نیمی از این فازها آغاز به کار کرده‌اند. ایران امیدوار است سایر فازها نیز تا سال 2018 آماده بهره‌‌برداری شود. حدود 40 درصد از ذخایر گازی ایران در این میدان قرار دارد. پارس جنوبی، بزرگترین میدان گاز طبیعی ایران به شمار می‌رود.

 

با وجود ظرفیت بالای ایران، سهم این کشور از مبادلات جهانی گاز تنها یک درصد است. ترکیه بزرگترین خریدار گاز ایران است و 90 درصد از تولید تهران به این کشور صادر می‌شود. اما با توجه به زیرساخت‌های ایران، این کشور قابلیت صادرات گاز به هند، پاکستان، کویت و امارات را نیز دارد. 

 

در ادامه این گزارش آمده است: کاهش یا حذف یارانه گاز طبیعی که در دستور کار تهران قرار دارد باعث می‌شود صرفه‌جویی داخلی بیشتری در این حوزه صورت بگیرد که به معنای حفظ  ذخایر برای صادرات است.

 

اما نکته مهمتر این است که تهران در حال حاضر با انجام اقداماتی می‌کوشد به باشگاه بین‌المللی ال‌ان‌جی (گاز طبیعی مایع‌شده) که آمریکا نیز در حال ملحق شدن به آن است، بپیوندد. هدف تهران، صادرات گاز به اروپاست که انتظار می‌رود با افزایش تقاضای 15 درصدی برای خرید گاز طبیعی تا سال 2025 مواجه شود. این مسئله به معنای آن است که تهران می‌کوشد با آمریکا در زمینه صادرات گاز طبیعی به اروپا رقابت کند. بیش از 15 درصد ال‌ان‌جی تولید شده در آمریکا به اروپا صادر می‌شود. 

 

احتمال آغاز صادرات ال‌ان‌جی ایران پیش از سال 2018 بعید است؛ اما پس از سال 2020 بسیار محتمل به نظر می‌رسد. بنابراین، اهمیت این مسئله برای آمریکا بسیار زیاد است. به همین دلیل آمریکا باید از صادرات گاز خود به شدت حمایت کند و ارتباط و مبادله با متحدانش در آمریکای شمالی را از دست ندهد.