بیابانزایی؛ پیامد سدسازی بی رویه

 کارشناسان محیط زیست معتقدند سدسازی بزرگ‌ترین فعالیت بیابانزای کشور است. اندیشه ای که در شش دهه گذشته محیط زیست کشور را به وضع فاجعه‌آمیزی درآورده و اثرات آن بر گونه‌های گیاهی و جانوری کاملا مشهود است که این امر خود تاکیدی بر آن است که نباید هیچ سدی بدون مطالعات ارزیابی و در بی خبری مدیران محیط زیست ساخته شود.

 

ابراهیم‌ کارخانه‌ای عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: در دهه‌های اخیر تمامی سدهایی که در کشور احداث شده متاسفانه مطالعات محیط زیستی در آن جزء اولویت های نخست آن نبوده و این در حالی است حجم عظیمی از سرمایه گذاری های کشور در امر سدسازی به کار گرفته می‌شود.

 

وی تصریح کرد: بررسی اقلیمی و محیط زیستی هر سد نه تنها موجب حفظ سرمایه های ملی و منابع تجدید شونده می شود، بلکه در تامین آب به منظور توسعه و بهبود شرایط زندگی مردم نیز موثر واقع خواهد شد.

 

عضو کمیسیون انرژی مجلس ادامه داد: در زمان احداث سد بایستی شرایط اقلیمی را از نظر مطالعات زمین شناسی ، استحکام مورد ارزیابی قرار داد چرا که تغییرات اقلیمی در کشور علاوه بر ریزش سد سبب نابود محیط‌ زیست می‌شود و هزینه‌های جبران ناپذیری را برای کشور به همراه دارد.

 

کارخانه‌ای تصریح کرد: در کنار بررسی شرایط اقلیمی متاسفانه اکثر سدها بدون کارشناسی فنی ساخته می‌شود و باید تدبیری در این زمینه صورت گیرد.

 

 

عضو کمیسیون انرژی مجلس در خصوص اینکه مشکل کشور بحران آب یا سو مدیریت است، گفت: کمبود آب در اثر سو مدیریت ها به بحران آب تبدیل شده است.

 

وی ادامه داد:میل به توسعه بی ضابطه و عدم سیاست گذاری بویژه در کشاورزی را از عمده دلایل دیگر می توان بر شمرد.

عضو کمیسیون انرژی مجلس گفت:در هر سرزمینی، حفظ سرمایه‌های اقتصادی و اجتماعی از اولویت‌های نخست بوده و در این راستا باید توجه به حفظ پارامترهای زیستی و اقلیمی را همواره در دستور کار داشته باشیم زیرا حاصل چنین نگاهی در نهایت به پایداری توسعه منجر خواهد شد.