به گزارش افکارنیوزبه نقل از مهر، نویه زوریخ سایتونگ در این باره می نویسد: در حالیکه معامله نفت ایران بخاطر تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا از سوی بسیاری از کشورها متوقف شده ولی معامله آن و همچنین امور مالی آن در سوئیس کماکان ادامه دارد. ظاهرا چون سوئیس حافظ منافع آمریکا در ایران است، این کشور در تحریم نفتی ایران شرکت نکرده است.

این روزنامه می نویسد: از اول ماه ژوئیه کسانی که در سوئیس اقدام به معامله نفت ایران و تامین مالی آن می کنند باید این موضوع را به دفتر اقتصاد سوئیس(سکو) که مسئول کنترل صادرات و واردات است اطلاع بدهند و ماری اوت سخنگوی دفتر اقتصاد سوئیس نیز این موضوع را تائید کرده، ولی نامبرده در خصوص میزان معاملات نفت ایران از طریق سوئیس اطلاعی نداده است. زیرا ظاهرا اعلام انجام این معاملات، محرمانه است. ضمنا دفتر اقتصاد سوئیس حاضر نیست که تائید نماید که آیا موضوع اعلام معامله نفت ایران در سوئیس بر حجم این معاملات تاثیر گذاشته است یا خیر.

نویه زوریخ سایتونگ در بخش دیگری از این مقاله آورده است: در محافل تجاری سوئیس البته تاکید می شود که تدابیر جدید، بر معاملات نفت ایران از طریق سوئیس نیز تاثیرات منفی داشته و شرکت هایی که تا کنون به معامله نفت ایران اقدام می کردند و یا بانک هایی که نقل و انتقال ارزی این معاملات را انجام می دادند اینک بیم آنرا دارند که این امر بخاطر فشار آمریکا در آینده بر دیگر معاملات آنها تاثیر بگذارد. این نگرانی ها از زمان دیدار دیوید کوهن مسئول مبارزه با تامین مالی تروریسم در وزارت دارائی آمریکا در اوائل ماه سپتامبر از برن بسیار افزایش یافته است. کوهن در سفر به سوئیس فقط هدفش این نبوده که معاملات نفت ایران و امور مالی آن از سوی بانک های سوئیس را کاهش دهد، بلکه در این سفر قصد داشته که شرکت " نیکو " که شعبه شرکت دولتی نفت ایران در خاک سوئیس است نیز محدود گردد.

مشاور حقوقی شرکت نیکو می گوید: شرکت نفتی ایران در سوئیس فقط به امور حقوقی و اداری شرکت مادر می پردازد که مقر آن در مالزی است. با این وجود آمریکا بر سوئیس فشار وارد نموده که این شرکت نفتی ایرانی در خاک خود را تعطیل نماید. آمریکایی ها احتمال می دهند که این شرکت برای فروش نفت ایران مورد استفاده قرار می گیرد. از سوی مسئولین شرکت نیکو، روابط با سوئیس خوب توصیف می شود. ضمنا مسئولین این دفتر این موضوع که تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا باعث شده تا صدور نفت ایران را تا یک میلیون بشکه در روز کاهش یابد را نیز تکذیب می کنند. آنها ضمنا احتمال می دهند که این کاهش حداکثر ۷۰۰ هزار بشکه باشد و این هم بخاطر آن است که ایران نیاز به زمان دارد تا بتواند مشتریان جدیدی را برای جایگزینی مشتریان اروپایی پیدا کند. این مشتریان جدید نیز ظاهرا در آسیا هستند. زیرا ۹۰ درصد نفت صادراتی ایران به کشورهای آسیایی می رود.