این لایحه دو جزء دارد و دو هدف را دنبال می‌کند؛ اول، نظر به‌اینکه در جزء (۲) بند (ر) ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱/۳/۱۴۰۳، صرفاً به متناسب‌سازی بازنشستگان غیرحداقل بگیر اشاره شده است و با توجه به‌اینکه مستمری حدود (۷۵%) بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی حداقل‌بگیر و یا کمتر از آن می‌باشد و بر این اساس، عبارت «غیرحداقل‌بگیر» در جزء یادشده موجب می‌شود که این افراد، مشمول متناسب‌سازی نشوند. و دوم، به منظور امکان استمرار خدمت کارکنان دستگاه‌ها بعد از زمان‌های مندرج در بندهای (۲) تا (۵) ماده (۲۹) قانون یادشده، شرط «رضایت کارکنان» از این ماده حذف می‌شود و دستگاه‌ها با تشخیص و اختیار خود می‌توانند کارکنان دولت را تا سقف سن مقرر در قوانین مربوط حسب مورد نظر.
بازنشستگان انتظار دارند با اصلاح لایحه متناسب سازی، احکام حقوقی جدید به سرعت در ماه جاری صادر و معوقات آن پرداخت شود.
