مجیدرضا حریری، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین، توضیحی درباره چشم‌انداز روابط تجاری دو کشور در سال آینده ارائه کرد و اظهار کرد: روابط ایران و چین به صورت منظم و مشخصی تعریف شده است و تحت تاثیر اتفاقات خارجی به ندرت قرار می‌گیرد. این رابطه از بیش از ده سال پیش آغاز شده و همچنان در حال رشد است، با وجود نوساناتی که ممکن است رخ دهد، هدف آن برقراری یک رابطه بلندمدت است.
وی افزود: در تمام این مدت تراز تجاری ایران و چین با احتساب صادرات نفتی ایران به نفع کشور ما مثبت بوده است، هر چند بیشتر صادرات ایران به چین را کامودیتی‌ها و مواد اولیه تولید و محصولات وابسته به انرژی تشکیل می‌داده است و این امر اتفاق خوبی قلمداد نمی‌شود. با این حال بیش از ۹۰ درصد محموله‌های نفتی ایران به مقصد چین صادر می‌شود.
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین خاطرنشان کرد: چین همچنین یکی از مبادی اصلی تامین نیازهای وارداتی ایران است. واردات کالاهای چینی به ایران یا به طور مستقیم و یا به طور غیرمستقیم و به واسطه کشورهای حوزه خلیج فارس صورت می‌گیرد. در واقع چین دومین مبدا واردات کالا به ایران به شمار می‌آید و امارات متحده عربی جایگاه اول را در این زمینه دارد، البته امارات خود تولیدکننده نیست و بنابراین این کشور واسطه ورود کالاهایی به ایران به شمار می‌آید که بیشتر چینی هستند.
حریری ادامه داد: در سال جاری نیز تاکنون نمی‌توان برآوردی غیر از آنچه شرح داده شد، درباره روابط اقتصادی دو کشور برشمرد مگر اینکه اتفاقی بیفتد که اکنون امکان پیش‌بینی آن وجود نداشته باشد.
وی در ادامه به ارزش تجارت دو کشور اشاره کرد و گفت: در سال ۲۰۲۳ میلادی روابط ایران و چین رشد ۳۰ درصدی را نسبت به سال ۲۰۲۲ تجربه کرد و این رشد ۳۰ درصدی در دو ماه نخست سال ۲۰۲۴ میلادی (ژانویه و فوریه) که تاکنون آمار آن منتشر شده نیز نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۲۳ برقرار است.
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین تصریح کرد: ۳۰ درصد از صادرات غیرنفتی ایران به مقصد چین صورت می‌گیرد، ارزش صادرات غیرنفتی سالانه ایران به چین سالانه به حدود ۱۴ میلیارد دلار و ارزش واردات غیرنفتی ایران از چین به سالانه حدود ۲۰ میلیارد دلار می‌رسد.
وی درباره حذف دلار از تجارت دو کشور گفت: در حال حاضر در تجارت ایران و چین دلار مبادله نمی‌شود و دلار تنها مبنای ارزش‌گذاری کالاهای تجاری است و معادل نفتی که ایران به چین می‌فروشد کالا یا ارزهای دیگر کشورها را دریافت می‌کند.
حریری درباره کم و کیف پروژه‌هایی که چینی‌ها در ایران اجرا می‌کنند، توضیح داد: خبر این پروژه‌ها را دستگاه‌های مسئول آنها منتشر می‌کنند با این حال گفتنی است که چینی‌ها در شماری از این پروژه‌ها جایگاه تامین‌کننده مالی را دارند و این پروژه‌ها با سرمایه‌گذاری مستقیم آنها پیش می‌رود.
وی خاطرنشان کرد: چین در سال ۱۴۰۲ بزرگترین سرمایه‌گذار خارجی در ایران بوده است.
بزرگترین مقاصد تجاری در سال ۱۴۰۲
بزرگترین مقاصد تجاری در سال ۱۴۰۲ عبارت بودند از چین (۱۳.۹ میلیارد دلار)، عراق (۹.۲ میلیارد دلار)، امارات متحده عربی (۶.۶ میلیارد دلار) ترکیه (۴.۲ میلیارد دلار) و هند (۲.۲ میلیارد دلار). این ۵ کشور در مجموع سهمی حدود ۷۴.۵ درصدی از نظر وزن و ۷۳ درصدی از نظر ارزش به خود اختصاص داده است.
