وقتی که شرایط کشور از لحاظ اقتصاد در وضعیت رکود، بیکاری، کمبود تولید یا تورم دچار نوسات شود، دولت می‌تواند از طریق سیاست‌هایی به طور موقت مشکلات و نوسانات موجود را سامان دهد. از جمله این سیاست‌ها، سیاست مالی و پولی است که به آن سیاست تثبیت اقتصادی نیز گفته می‌شود. در این گزارش می‌خواهیم سیاست انبساطی پولی و مالی را مورد بررسی قرار دهیم.
سیاست انبساطی مالی: دولت برای گذر موقت از رکود و بیکاری به وجود آمده در کشور از بانک مرکزی به منظور حفظ ارزش و حجم پول موجود از بانک مرکزی کمک می‌گیرد. در این قسمت دولت با افزایش کاهش حجم پول موجود در کشور (انبساطی) مثل چاپ پول، برای تولیدکنندگان و جوانان جویای کار انگیزه ایجاد می‌کند. این کار موقتا می‌تواند شرایط کشور را از حالت بحرانی خارج کند.
سیاست انبساطی پولی: دولت برای مدیریت کلان اقتصاد کشور از سیاست‌های پولی استفاده می‌کند. وقتی کشور درگیر کمبود اشتغال، نبود انگیزه برای تولیدکنندگان و رکود می‌شود، دولت با افزایش مخارج کشور و کاهش مالیات، تولید کنندگان را به تولید تشویق و ایجاد اشتغال می‌کند.
در واقع، تفاوت سیاست پولی و مالی در این است که در سیاست مالی از بانک مرکزی کمک گرفته می‌شود اما در سیاست پولی، مخارج و مالیات به نسبت شرایط موجود تغییر می‌کند.
