چندی که از آغار اردیبهشت ماه گذشت صدای زنگولهای گوسفندان در شهرستان سمیرم به گوشمان رسید، صدایی آشنا در زمانی آشنا، این صدا را هر ساله می شنویم و می بینیم که عشایر، با حضور زود هنگام خود نوزاد طبیعت سمیرم را در نطفه خفه می کنند.
این گروه ها با حضور زود هنگام خود در شهرستان سمیرم باعث از بین بردن جوانه های گیاهی در محوطه چرا و همچنین باعث تضعیف گیاهان تازه سر برآورده از دل خاک می شوند که اگر این وضعیت ادامه پیدا کند هزاران هزار مشکل دیگر را در پی خواهد داشت؛ از جمله: فرسایش خاک، حذف برخی گونه های گیاهی از محیط زیست و بسیاری دیگر از مشکلات که اکنون به چشممان نمی آید.
حضور این افراد در شهرستان آنقدر زود هنگام هست که هم احشام آنها وهم خود آنها آسیب رسانی می کنند. برداشت بی رویه گیاهان کوهی ای همچون موسیرو سیر کوهی و قارچ و … که با سرعت بسیار در حال قاچاق از شهرستان می باشند یکی از نتایج عدم موفقیت مسئولین مربوطه در کنترل منطقه قرق می باشد.
اگر یک روز جمعه را در یکی از کوه های شهرستان بگذرانید تصاویری را می توانید ببینید که قلب هر سنگ دلی را به درد می آورد اما…
اما نکته قابل توجه این هست که این بار احشام پا به شهر گذاشته اند و حتی فضای سبز شهرستان را نیز چرا گاه خود می دانند فضایی که شهرداری برای ایجاد آن هزینه های بسیاری را بر دوش کشیده است فضایی از جمله فلکه ریحانه، بلوار آبشار و بسیاری دیگر از فضاهای سبز شهرستان که اگر کاری نکنیم و دست روی دست بگذاریم آیندگان مارا قاتلین طبیعت نام خواهند داد؛
اما مسئولین مربوطه آنقدر با خیال آسوده در این باره با کلمات بازی می کنند که انگار نه انگار…!!!
و اما چندین سوال که امیدوار هستیم مسئولین به آنها پاسخ دهند:
آیا تخریب فضای شهری با دزدی از بیت المال تفاوتی دارد؟ آیا دزدی قانون شکنی نیست؟ بی قانونی نیست؟
آیا فضای سبز شهر ما باید چراه گاه احشامی شود که هیچ گونه سودی را برای شهرستان به همراه ندارند؟
آیا عشایر از امتیازات پنهان برخوردارند؟ یا کسی آنها را حمایت می کند؟
آیا مردم سمیرم حق استفاده از نعمت طبیعت را ندارند؟
و آیاهای بسیاری که ذهن مردم را مشغول کرده است
به امید پاسخگویی مسئولین مربوطه.
