با توجه به حساسیت نتایج دور برگشت و اینکه دیگر در مسابقات نیم فصل دوم فرصتی برای جبران نتایج از دست رفته نخواهد بود گفته می‌شود به تیم جواد نکونام برای دور برگشت درصدد است تا به شرایط همیشگی مد نظر این مربی تغییر سیستم بدهد.
تیم استقلال در نیم فصل اول شرایطی داشت که تقریباً بازی‌اش موردپسند هواداران بود. همانقدر که خوب دفاع می‌کرد به همان خوبی هم تیم مقابل را تحت فشار قرار می‌داد و هر زمان لازم بود گلی به ثمر برساند این توانایی را داشت تا از دو جناح یا حتی عمق خط دفاعی حریف مدافعان تیم مقابل را تحت فشار قرار بدهد.
شروع پرگل استقلال در لیگ برتر جاری در آبادان و در آن هوای گرم مرداد ماه این ذهنیت را برای همه ایجاد کرد که استقلال جواد نکونام یک تیم تهاجمی خواهد بود اما چنین نشد.
با کمی تامل در عملکرد تیم استقلال و نگاهی به تعداد گل‌های زده و خورده این تیم می‌توان دریافت که شاگردان جواد نکونام یک فوتبال کاملا میانه‌رو را در طول نیم فصل اول به نمایش گذاشتند. هر زمان دفاع لازم بود خوب دفاع کردند که دریافت تنها ۹ گل و بهترین خط دفاع این موضوع را مشخص می‌کند. هر زمان نیز گل لازم داشتند جلو رفتند و گل زدند که ۲۳ گل زده و داشتن دومین خط حمله برتر مشخصه چنین تیمی تحت نظر جواد نکونام است.
اما با توجه به حساسیت امتیازات در دور برگشت باید منتظر تماشای یک استقلال نسبتاً دفاعی‌تر در نیم فصل دوم باشیم. تیمی که حالا با در اختیار داشتن رافائل سیلوا، محمدحسین مرادمند، آرمین سهرابیان، ایمان سلیمی و دیگر عناصر تدافعی این قابلیت را دارد که به خوبی مقابل حملات حریفان ایستادگی کند. تیمی شبیه به فولاد یا نساجی نکونام که هم به لیگ برتر صعود کردند و هم قهرمان جام حذفی شده و سهمیه آسیا گرفتند.
ضمن اینکه حالا و در نبود یامگا(حداقل در هفته های ابتدایی دور برگشت) بی شک نکونام بیش از پیش به این سبک محبوب و مورد علاقه اش فکر می کند. سبکی در ارائه آن تبحر و تجربه هم دارد و درسش را در مکتب کارلوس کیروش با نمره بالا پاس کرده است.
