به نقل از نیریمیز، از روزی که کار آمادهسازی تپه مشرف به نیر برای تشییع و تدفین سه پرستوی خونین بال گمنام در سالروز شهادت امام هادی(ع)در اردیبهشت 92 تمام شد و مراسم به اتمام رسید، اقدامات موثری در این محل معنوی که حالا متبرک به حضور مسیحائی سه عاشق گمنام است، انجام نشده است، گو اینکه گمنامی و مهجوری باید حتی در مقبره‌ی ایشان هم نمود پیدا می‌کرد.
زمانی که زمینهای تفتیده بیابانهای جنوب و دره های عمیق غرب ایران در گیرودار خلق کم نظیرترین حماسه های دلاورمردان عاشق دین و میهن اسلامی، پیکر پاک این عزیزان را در خود پنهان می کرد شاید به فکر کمتر انسانی می رسید که خداوند دانا در این کار، حکمت بزرگی را قرار داده است.
حکمتی که نیاز به گذشت زمان داشت تا اسرار نهفته آن با گذشت دو سه دهه از شروع و پایان یکی از حساس ترین و کم نظیرترین برهه تاریخ پر فرود و فراز این سرزمین کهن برای مردم مومن و دلاور آن و نیز سایر انسانهای ساکن در نقاط دور و نزدیک کره زمین آشکار گردد.
چه سری داشت که پیکر جمع کثیری از شهیدان گرانقدر در عملیاتهای مختلف دوران دفاع مقدس و در جریان دفاع از دین مبین اسلام و تمامیت ارضی کشورمان مفقود و حتی پلاکهای شناسایی این عزیزان نیز گم شوند و چشمان گریان مادران و خواهرانشان را در طول سالیان دراز در انتظار بازگشت دلبندانشان بگذارد؟
اکنون که سالها از پیروزی غرور آفرین ملت قهرمان و انقلابی ایران و سپاهیان اسلام در جنگی نابرابر که به سرکردگی نظام سلطه، زیاده خواه و ستمکار و با حمله مستقیم و همه جانبه نظامی ایادی آنان بر کشورمان تحمیل گردید می گذرد به درستی پاسخ این سوال را که چه حکمتی در مفقود شدن پیکر شهدای عزیزمان وجود داشت می یابیم.
آری تقدیر این بوده است که این شهدا به محض نوشیدن شربت شیرین شهادت جسم مطهرشان به شکل گمنام بماند و با پایان دوران دفاع مقدس برای حداقل چندین دهه هر از گاهی پیکر گرانقدر تعدادی از این عزیزان در مناطق عملیاتی بیابانها و هورهای تفتیده جنوب و یا در دره ها و کوهستانهای سخت گذر غرب کشورمان براثر جستجوهای انجام شده کشف شوند و با انجام مراسم باشکوه تشییع و به خاکسپاری ، عطر معنویشان در فضای شهرها و روستاهای مختلف کشورمان بپیچد.
هرچند خاطره ها و نام ارزشمند دوران دفاع مقدس هرگز از یادها فراموش نخواهد شد و چون برگ زرینی در تاریخ کشورمان و در تاریخ جهان ماندگار خواهد ماند ولی باتوجه به گذشت زمان و عوض شدن نسل ها، خداوند متعال چنین مصلحت دانسته که نسل فعلی نیز از فیوضات معنوی شهدای گرانقدر بی بهره نمانند.
حال هر چه زمان می‌گذرد، غربت این شهیدان نازنین نیز بیشتر و بیشتر می‌شود. اگر زمان دفن این عزیزان و اتفاقات مربوط به محل دفن سه شهید دفاع مقدس را مرور کنیم، خواهیم دید که تعصب و غیرت ما نیز نسبت به این مسئله روز به روز کمتر و کمتر شده است. چرا که با وجود گذشت حدود 26 ماه از دفن این گل‌های فاطمی اقدامات شایسته ای برای ساماندهی مزار ایشان نیفتاده است.
شهدایی که عموم مردم شهرستان نیر علی‌الخصوص نسل جوان منطقه برای حضور آنها در این وادی لحظه شماری می‌کردند.
اگر چه اقدامات اولیه ساخت یادمان شهدا صورت گرفته است و به واسطه نهاد های دولتی و یا به صورت خودجوش و مردمی توسط بعضی از هیئت‌های مذهبی و مجموعه‌های فرهنگی در زمان‌های مختلف درآن مکان مقدس ترتیب داده می‌شوند؛ با این حال خواسته بسیاری از شرکت کنندگان این برنامه‌ها از مسئولان تسریع تکمیل بنای یادمان و مقبره‌ای در خور شأن این شهیدان عزیز است.
زیارتگاه شهدای گمنام امروزه به محلی برای حضور ارادتمندان به شهداء تبدیل شده است، یادمان شهدای گمنام که می‌تواند به عنوان یک فضای معنوی و فرهنگی در نیر مطرح شود، چرا بعد از گذشت 22 ماه همچنان مورد غفلت قرار گرفته است؟ انگار شهدا باید همچنان گمنام بمانند و کسی به فکر آنها نباشد.
چون اگر قرار بود با آمدن این شهدا به شهرمان اینگونه با آنها برخورد کنیم و فراموششان کنیم بهتر بود در همان بیابانهای مناطق عملیاتی و جبهه‌ها می‌ماندند. مگر فراموش کرده‌ایم این فرموده امام راحل را در وصف شهدای گمنام که فرمودند: «سلام من بر مفقودین عزیز که مونسی جز نسیم صحرا و پناهگاهی بجز مادرشان حضرت زهرا(س) ندارند.»؟!
ای کاش فراموش نکنیم که آرامش و آسایش امروزمان را مدیون چه کسانی هستیم.
رفتن به جهاد نفس کاری است بزرگ
از جبهه گریختن گناهی است بزرگ
مـا بـرسـر پست انقـلابیـم هــنوز
خفتن سرپست اشتباهی است بزرگ
لازم به ذکر است شهرستان نیر با تقدیم 93 شهید، بیش از 100جانباز، 14 آزاده و بیش از 10 هزار رزمنده، سابقه درخشانی در دفاع از حریم اسلام ناب محمدی(ص) و انقلاب اسلامی دارد.
