نبود امکانات و مهمتر از آن تشویق بیماران برای ویزیت شدن درست و درمان در مطب ها این روزها بیماران و همراهان بیمار زیادی را به سمت مطب پزشکان و بویژه به سمت و کوی پزشکان سرچشمه در اردبیل می کشاند؛ راه چاره ای که خود سرگردانی و آوارگی و بعضا کارتن خوابی اجباری را به بیماران و همراهانشان تحمیل کرده است.
شهروندی که برای گرفتن وقت ویزیت از ساعت شش صبح در میدان سرچشمه اردبیل در انتظار است، میگوید: گرفتن وقت ویزیت از برخی پزشکان واقعا سخت است و برای غیر بومیها و بیماران شهرستانی و بعضا خارجی سخت تر.
او با اشاره به خانم و آقای سالخورده ای که کنار دیوار نشسته و منتظر گرفتن ویزیت هستند، می گوید: من با این که ساکن محلات حاشیه اردبیل هستم اما دلم برای این دو بیماری که از شهرستان آمده اند می سوزد و مجبورند تا بعد از ظهر که نوبتشان می رسد همین دور و اطراف بمانند.
این شهروند می گوید: ادامه این وضعیت واقعا در شان شهر و استان اردبیل نیست که توریسم درمانی یکی از راه های توسعه آن یاد می شود؛ برای یک لحظه هم که شده بیایید فکر کنیم اگر همین کسانی که همه سختی های یک ویزیت درست و درمان را به جان می خرند، سعه صدر پیشه نکنند و دست خالی به خانه هایشان برگردند آنوقت چه عاقبتی برای سلامت مردم و خاصه برای توریسم درمانی استان می توان متصور شد ؛ آیا غیر از این است که با ادامه این وضعیت و حل نشدن مشکلات ویزیت شدن، بیماران، پزشکان سایر استان ها را ترجیح خواهند داد.
دیگر شهروند اردبیلی می گوید: کجای دنیا رسم است که پزشک در یک ساعت خاص از یک روز برای یک هفته آنهم با شرط حضور در آن ساعت خاص در محل مطب وقت ویزیت بدهد؟
پدیده نوظهور کارتن خوابی اجباری بیماران و همراهان بیمار در حالی در اردبیل سرباز کرده است که ادامه این وضعیت اصلا در شان استان اردبیل نیست؛ استانی که مسئولانش ادعا دارند که میتوانند با استفاده از ظرفیت توریسم درمانی یکی از مسیرهای توسعه استان را رقم بزنند.
آیا وقت آن نرسیده که منزلت و شان انسانها را رعایت کنیم و بیش از این اجازه ندهیم بر رنج بیماران افزوده شود، رنجی که روح و روان آنها را نشانه رفته و با شخصیت آنان بازی میکند.