عواملی که به واسطه شیوع بیماری کرونا درحال حاضر صورت گرفته، می تواند مقدمه خوبی برای کاهش تغییرات آب و هوایی محسوب شود. یک گروه تحقیقاتی از موسسه پاتسدام که در زمینه تغییرات آب و هوایی تحقیق می کنند (PIK)، نکاتی که مردم و قانون گذاران می توانند از شیوع این بیماری بیاموزند و همچنین نحوه استفاده از این قوانین در کاهش CO2 را تحلیل کرده اند. طرح پیشنهادی آنها: قرارداد آب و هوایی کرونا که نسل جوان و پیر بهم متصل می کند.
اخبار اجتماعی- بحران کرونا آزمونی برای پیشگیری و مدیریت جهانی است. شیوع بیماری نشان داده که هرچه زمان کمتری برای واکنش داشته باشیم، بحران سلامتی نیز بزرگتر خواهد بود. در حقیقت باید از این درس عبرت گرفته و از آن در مدیریت لحظات بحرانی آب و هوا استفاده کنیم.
ارزیابی ریسک ها و پیش بینی نتایج
وینک و گروهی از نویسندگان نگاهی به 4بُعد مدیریت ریسک کرده اند: تشخیص، پیش بینی، درمان و توان بخشی. آنها تعیین کردند که کدام یک از تجربیات این بیماری را می توان برای ثابت نگه داشتن میانگین دمای هوا استفاده کرد. مدیر مرکز PIK می گوید: خطرات و علل بیماری کرونا و بحران آب و هوا را می بایست از نظر علمی ارزیابی نمود. اما مرحله پیش بینی نیز به اندازه مرحله تشخیص حائز اهمیت است. کشورهایی مانند نیوزیلند و آلمان توانستند اثرات احتمالی شیوع بیماری را به درستی پیش بینی کنند و بهمین دلیل سریعا وارد علم شدند. جامعه جهانی نیز می بایست در زمان تصمیم گیری ارزیابی های مربوط به خطرات آب و هوایی را پیش بینی نموده و مطابق با این پیش بینی ها وارد علم شود.
به اعتقاد کارشناسان می توان با توجه به عواقب بحران بیماری کرونا، می توان راه هایی برای علت یابی و یافتن علائم تغییرات آب و هوایی یافت. به گفته سابین گابریش: هم بیماری کرونا و هم بحران تغییر آب و هوا در نتیجه افزایش فشار انسانی بر طبیعت است. اما خبر خوب اینجاست که شیوع بیماری به ما نشان داده که اگر کشورها باهم همکاری لازم را به عمل آورند و مردم نیز سبک زندگی خود را تغییر دهند، می توان از آسیب های احتمالی جلوگیری کرد. خواستن توانستن است.
دلسوزی و همبستگی بعنوان معیارهای راهنما
محققان حین پیشنهاد طرح قرارداد بین المللی آب و هوا و کرونا ، به قواعد عدالت اجتماعی و برخی مشخصه های معین رسیده اند. مدیر سابق PIK و نویسنده، هانس جوچیم اسکلنهابرمی گوید: نسل جوان تر می تواند با رعایت فاصله اجتماعی و پایبندی به آن، از نسل مسن و در معرض خطر حفاظت کند. درحالی که نسل مسن با توجه به موافقت نامه پاریس می توانند فعالیت هایی در زمینه جلوگیری از گرم شدن زمین داشته باشند. بنابراین محققان تاحدی نگاهی مثبت گرایانه به این مساله دارند: داشتن رفتاری سخاوتمندانه با یکدیگر و استفاده از گونه های مختلف تعامل اجتماعی، نشان دهنده پتانسیل بالای همکاری مردم در مقابل یکدیگر است که برای ثبات تغییرات آب و هوایی بسیار به آن نیاز داریم.
