علی الهیار ترکمن،چ معاون برنامه ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش در برنامه پرسشگر از همه معلمان و کارکنان آموزش و پرورش قدردانی کرد و گفت: امسال در شرایط خاص، هفته معلم را گرامی می داریم و در کنار جهاد سلامت، جهاد آموزشی هم شکل گرفته است؛ امسال جلوه های جدیدی از معلمی را شاهد بودیم.
اخبار اجتماعی - وی افزود: اگر بخواهیم درباره تکریم معلم سخن بگوییم باید به سه جنبه توجه کنیم؛ تکریم سازمانی، تکریم اجتماعی و تکریم فردی. هنوز کلیات و چارچوب مشخص و دقیقی برای توسعه آموزش و پرورش در نظام توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور دیده نشده است. اگر یک تئوری پرداز توسعه در آموزش و پرورش نداشته باشیم که این جایگاه را مشخص و تعریف کند وضعیت به همین منوال است.
قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در ستاد بزرگداشت مقام معلم ادامه داد: این تئوری پردازی و توجه باید از داخل آموزش و پرورش شکل بگیرد، دانشگاه ها حمایت کنند و این تئوری به نظام برنامه ریزی توسعه ای متصل شود. این گزاره که "آموزش و پرورش کوچک دیده می‌شود" مگر در کشورهای دیگر مطرح نیست؟ آنها چه کرده اند که این دیربازدهی را برطرف و آموزش و پرورش را از کوچک انگاری خارج کرده اند؟
الهیار افزود: در درجه اول نگاه ما به تحول در آموزش و پرورش یک نگاه کاملا آرمانی است. مواردی را سیاست گذاری می‌کنیم که در حد توان اجرایی دولت ما نیست. در درجه دوم آموزش و پرورش ما متاسفانه کارکردهای اجتماعی خودش را کمرنگ کرده و به کارکردهای فردی رسیده است. اگر ما از دیربازدهی صحبت می کنیم در مقابل خانواده ها دارند راه خودشان را از آموزش و پرورش رسمی جدا می کنند.
وی با بیان اینکه آموزش و پرورش از نظر اقتصادی باید دارای کارکردهای اجتماعی باشد نه کارکردهای فردی گفت: این موضوع در سندتحول دیده شده اما در بخش هایی اهداف را بسیار آرمانی دیده و از سوی دیگر ما بسیار دیر وارد اجرای سند تحول شدیم و باید زودتر از این حرفها شروع می کردیم و زمینه اجرایی آن از همان سال 90 دیده می‌شد.
معاون وزیر آموزش و پرورش افزود: سال 1392 اعتبارات هزینه ای آموزش و پرورش 14 هزار میلیارد تومان بود و امسال به 63 هزار میلیارد تومان رسیده و در حالی که بودجه عمومی کشور طی این مدت 2 و نیم برابر شده، بودجه آموزش و پرورش 4 و نیم برابر شده است. نقطه افتراق بین نگاه یک برنامه‌ریز و بودجه ریز اقتصادی یا نگاه یک برنامه ریز توسعه‌ای در آموزش و پرورش در همین جا مشخص می‌شود و زمینه تقابل را به وجود می آورد و دود این تفسیرها و تحلیل ها به چشم معلم می‌رود. سیاسی کاری هایی که ممکن است به دامنه آموزش و پرورش کشیده شود را هم به این موضوع اضافه کنید. در همینجاست که برای تکریم سازمانی معلم دچار یک گمگشتگی و تناقض می شویم که ممکن است معلم ما را در تقابل با همه نهادهای کشور قرار دهد.
الهیار افزود: این امر باید در قالب الگوهای توسعه پیگیری شود. اگر الگوی تدریجی از توسعه داشته باشیم می توانیم همه چیز را در جای خودش شناسایی و تفسیر کرده و به دیدگاه مشخصی برسیم. تا زمانی که در نظام برنامه ریزی توسعه ای، جایگاه آموزش و پرورش را مشخص نکنیم همین وضعیت خواهد بود. سازمان برنامه باید در جایی دیدگاه هایش را اصلاح کند و کلیت دولت حمایت و همراهی داشته باشد.
وی ادامه داد: نباید موضوع تکریم معلم را به یک هفته یا یک روز در طول سال محدود کنیم. معلم به علت جایگاه اجتماعی بالایی که دارد باید همه روزهای سال مقام وی را تکریم کرد. ارتباط معلم با خانواده ها نقش معلم را پررنگ می‌کند که باید به آن توجه کرد. ما باید به دنبال الگوهای تفویض اختیار شده به مناطق و استان ها باشیم. در هر صورت الگویی که باید طراحی شود بسیار مهم است.
معاون وزیر آموزش و پرورش در واکنش به وجود برخی مزیت های اجتماعی معلمان در دیگر کشورها اظهار کرد: مزیت اجتماعی با تکریم متفاوت است. شاید کشوری بیش از پنج دهه کار کرده تا توانسته معلمی را به مزیت اجتماعی بدل کند. در درجه اول آموزش و پرورش باید نقش خود را به عنوان نهاد سازمانی ایفا کند و در درجه دوم باید با تمام نهادهای مدنی موجود همکاری کرده و برای ساختن مزیت اجتماعی برای معلمان پایه ریزی کنند. باید بحث تکریم و مزیت اجتماعی را جدا دید.
الهیار افزود: در جامعه به مقام معلم بی احترامی نمی بینیم. اما اینکه این حس تبدیل به یک باور بشود و به مرحله عملیاتی و یک رفتار بینجامد، همان رسیدن به مزیت اجتماعی است.
وی درباره اقدامات آموزش و پرورش برای تکریم معلمان گفت: در حوزه های مختلف اقداماتی در حال انجام است. یکبار باید دید آموزش و پرورش چقدر در برآوردن نیازها کوتاهی کرده است و یکبار هم بررسی کرد که مسؤولان تا چه میزان با این خواسته ها و برنامه های آموزش و پرورش همراه و همگام شده اند. روز پنج‌شنبه وزیر آموزش و پرورش جلسه ویدئو کنفرانسی با معلمان منتخب استانی داشت. خواسته ها و دیدگاه‌های معلمان عمدتا به مسائل معیشتی چون بروز شدن پرداخت ها، مسکن، بیمه، رسانه ای نشدن موارد مالی و معیشتی برمی‌گشت. اکنون این مطالبات و خواسته ها به قدری انباشت شده که در سطوح پایین قرار داریم و باید آن را حل کنیم.
معاون وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه آموزش و پرورش دربعد سازمانی با حجمی از خواسته ها روبروست که در برخی موارد دستش کوتاه است گفت: به عنوان مثال سال 97 بودجه ای که قرار بود به آموزش و پرورش داده شود بعدارظهر روز 29 اسفند کنسل شد و آموزش و پرورش به تنهایی نمی توانست این بودجه را تامین کند. تکریم پکیجی است که دستگاه‌های دیگر در آن سهم دارند.
وی در واکنش به اظهارات حاجی بابایی درباره افزایش 2.7 برابری حقوق کارکنان و در پاسخ به اینکه مشکل کجاست که با وجود این اقدامات عملا هیچ اتفاقی برای معلم ها نمی افتد؟ گفت: پایان سال 98 متوسط دریافتی فرهنگیان به 4 میلیون و 700 هزار تومان رسید. این افزایش حقوق ها، یک انحراف در شاخص هاست و در این مقایسه ها یک اشتباهی رخ می‌دهد و ما مراحل تکوین بودجه را جزو شاخص های موفقیت خودمان محسوب می کنیم. هر کسی وزیر باشد مراحل تکوین بودجه سیر خود را طی می کند. باید به جایگاه توسعه نظام آموزش در توسعه کشور برگردیم. واقعا درخواست می‌کنم مجلس جدید این پاشنه‌های آشیل را شناسایی و چاره اندیشی کنند.
الهیار افزود: هرکسی که با قول و وعده دادن به جامعه فرهنگیان وارد مناصب می‌شود باید به عهدش پایبند بماند. مطالبه گری در شکل فعلی خودش تاثیرگذار نیست و معلمان باید یک بازنگری داشته باشند. تشکل های فرهنگی برای توسعه آموزش و پرورش نقش مهمی دارند.
