رسول کشت پور شهردار منطقه 2 شهر تهران در یادداشتی در رابطه با حال و هوای این روزهای شهر تهران در مواجهه با ویروس کرونا نوشت:
وقتی کنار همیم!
اخبار اجتماعی - کرونا به ما یادآوری کرد که در سیاره کوچکی زندگی می کنیم ،آن چه در چین یا هر گوشه دیگر از جهان اتفاق می افتد ممکن است راه خانه ی ما را هم پیدا کند و برایمان پیامدهای اقتصادی، بهداشتی و اجتماعی داشته باشد.
دهکده جهانی سرنوشت انسانها را به هم گره زده است! کرونا مهمان ناخوانده ی حداقل هشتاد کشور است و سرسخت و سمج در حال فتح باقی سرزمین هااست،همه نگرانیم . احتیاط لازم است و ترس خطرناک!
بهترین تدبیر برای مواجهه با کرونا پیشگیری ازابتلاست ،قرنطینه شدن شهروندان در خانه ها شیوه ی درست جلوگیری از انتشار ویروس است این تدبیر جهانی است و در تمام کشورهای میزبان در حال اجراست.
ما در این روزها، بیش از هر چیز به همدلی اجتماعی نیاز داریم ،باید از خودبینی خارج شویم و همبستگی را تکثیر کنیم، جامعه ایرانی شفقت را به خوبی بلد شده، در روزهای سخت بین صفوف مردم فاصله ای نیست. چو عضوی به درد آورد روزگار، یکپارچه ایران را نماند قرار!
امروز همان روز مبادایی ست که بیشتر از همیشه باید کنار هم باشیم و با امید به گذار از این روزها، هزینه های مواجهه با این ویروس را کاهش دهیم، ترس برادر مرگ است و امید اعتقاد به آینده!
همدلی با فهم احساسات و درک نیازهای دیگران، ایجاد می شود و به ما کمک می کند به عنوان شهروند، در شرایط سخت رفتارمان را بهتر مدیریت کنیم، انسانهای همدل بخشندگی بیشتری دارند و به سلامتی و رفاه دیگران اهمیت می دهند، در واقع افراد تلاش می کنند با پاسخی عاطفی به شرایط نقش مهمی در زندگی اجتماعی خود و دیگران ایفا کنند و در التیام رنجشان نقش داشته باشند، در چنین شرایطی همه ما احساس بهتری داریم.
امروز جامعه ما، درگیر بحران نوعی بیماری نوظهور و همه گیر است، همدلی و همراهی مشارکت اجتماعی را رقم می زند. همین که این روزها ماسک یا دستکش استفاده شده را در خیابان نیندازیم، در خانه بمانیم و از تردد های غیر ضروری خودداری کنیم، به مسافرت نرویم، بی جهت مزاحم ۱۱۵ اورژانس نشویم شاید شهروند مبتلایی زودتر درمان شود یعنی همدلی کرده ایم.
مقابل این همدلی بی تفاوتی اجتماعی است غلبه بر کرونا با بی تفاوتی غیر ممکن است، کرونا ملاحظه ندارد، ما روزهای سخت کم ندیده ایم تا امروز شبی نبوده که با برآمدن آفتاب تمام نشده باشد.
این زمستان هم با قدم های مهربان بهار در تقویم ۹۸باقی می ماند ،ما می خواهیم بهار را با همه عزیزانمان، بی حتی یکی از آنها کم ، جشن بگیریم.
ترس و دلهره ؛ نه !
با مشارکت، همراهی، امید و اعتماد، مانع از شیوع بیماری می شویم و اجازه می دهیم تا متولیان سلامتی و فرشته های سفید پوش کادر پزشکی ، مرحله کنترل و درمان هموطنانمان را بی اتلاف وقت آغاز کنند.
