به گزارش افکارنیوز،دکتر محمد نصر اصفهانی در گفتگو بامهر به سابقه تولد اولین نوزاد حاصل از انجماد جنین در دنیا در سال ۱۹۸۴ میلادی و در کشور استرالیا اشاره کرد و با بیان اینکه پس از این اتفاق، کشورهای مختلف در دنیا شروع به انجماد جنین های اضافه حاصل از لقاح آزمایشگاهی کردند، اظهار داشت: نگهداری این جنین ها در ازت مایع و در دمای منفی ۱۹۰ درجه سانتیگراد انجام می شود.

وی با تاکید براینکه در دنیا به ندرت اتفاق می افتد که جنین هایی که بیش از ۱۰ سال به صورت منجمد نگهداری می شوند متولد شوند، به اهمیت این موفقیت در کشورمان اشاره کرد و گفت: تا به حال تعداد زیادی تولد نوزاد حاصل از انجماد جنین بالای ۵ سال و دو مورد بالای ۱۰ سال در کشور داشته ایم و تولد نوزاد حاصل از انجماد جنین پس از ۱۱.۵ سال برای اولین بار در ایران و بالاترین رکورد محسوب می شود؛ البته در دنیا یک مورد رکورد ۱۶ ساله هم گزارش شده است.

دکتر نصر اصفهانی گفت: در انجام یک لقاح آزمایشگاهی به بیمار داروی تحریک تخمک گذاری زده می شود و این بیمار بیش از یک تخمک تولید می کند که پس از ترکیب آن با اسپرم و تشکیل جنین، یک یا دو جنین را به امید اینکه یک حاملگی اتفاق بیافتد منتقل می کنند.

وی شانس بارداری از این طریق را حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد عنوان کرد و گفت: جنین های اضافه را منجمد می کنند که پس از آنکه بارداری اتفاق افتاد و نوزاد از انتقال جنین تازه متولد شد، امکان تولد جنین های دیگر در صورت خواست مادر وجود داشته باشد.

مسئول آزمایشگاه مرکز باروری و ناباروری اصفهان افزایش مدت زمان نگهداری را در این تکنیک باروری مهم ارزیابی کرد و با اشاره به دو روش مرسوم در انجماد جنین گفت: این نوزاد حاصل از روش انجماد آهسته جنین بوده است که روشی قدیمی است و شانس زنده ماندن در این روش ۵۰ تا ۷۰ درصد عنوان می شود، اما در روش انجماد سریع و شیشه ای که حدود ۵ سال است در کشور به کار گرفته می شود شانس زنده ماندن جنین ۹۰ تا ۱۰۰ درصد برآورد می شود.

وی در مورد هدف و کاربردهای استفاده از تکنیک انجماد جنین نیز گفت: با این روش چنانچه مادر باردار نشد برای بار دوم نیاز به تحریک تخمگذاری و بیهوشی مجدد نبوده و هزینه های بیمار در دوره های بعد به یک دهم کاهش پیدا می کند.

دکتر نصر اصفهانی افزود: در دنیا این روش متداول است و تفاوتی بین سلامت نوزادانی که از این طریق به دنیا می آیند با دیگر نوزادان وجود ندارد.