گروه اجتماعی- با افزایش جمعیت شهرها، روز به روز نیازها بیشتر و اصطحکاک امکانات شهری افزایش پیدا می‌کند، بنابراین یکی از راه‌های رسیدن به رفاه حداکثری، توسعه امکانات خدماتی و حمل و نقل عمومی است، مترو تهران این روزها مسافران بسیار زیادی را جا به‌جا می‌کند و از کارسازترین پروژه‌هایی است که در استفاده روزمره وضعیت ترافیکی شهر را بهبود بخشیده است. پیشنهاد اجرای مترو و حمل و نقل زیرزمینی از گزینه‌های ﻃﺮﺡ ﺟﺎﻣﻊ ﺍﻭﻝ شهر ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﻣﺼﻮﺏ ﺳﺎﻝ 1349 است.
اخبار اجتماعی- در شهری مانند تهران با روزانه 12 میلیون تردد توسعه قطارهای شهری یکی از مهم ترین نیازهای مردم است. شرکت مترو تهران سال ۵۴ تاسیس و کلنگ آن سال ۵۶ در آستانه انقلاب در تهران به زمین زده شد.
به گزارش افکارنیوز، اولین بهره برداری از مترو از حرکت قطارهای شهری خط پنج مترو، حدفاصل ایستگاه های تهران، صادقیه و کرج در سال 77 آغاز شد. همچنین بین سال‌های 78 تا 84، چندین ایستگاه در خط 1 و 2 رونمایی شد. اما تکمیل نشد.
دوران طلایی مترو تهران
در سال 84 شاهد پیشرفت توسعه مترو بودیم، یکی از سیاست های مدیریت شهری جدید توسعه شبکه ترکیبی حمل و نقل عمومی بود؛ به نحوی که شهروندان قادر باشند در هر نقطه از شهر با طی مسافت مشخصی، به یکی از مدهای حمل و نقل عمومی دسترسی داشته باشند. به همین دلیل شاهد پیشرفت چشمگیری در توسعه قطارها و اتوبوس های شهری بودیم.
در این دوره خطوط یک، پنج و دو مترو تکمیل و خطوط سه و چهار و هشت ساخته شد. تست گرم خط شش انجام و بخشی از خط هفت نیز به بهره برداری رسید.
بهره برداری از بیش از 263 کیلومتر خط مترو، ایجاد 131 ایستگاه، انجام روزانه دو میلیون سفر و جا به جایی 721 میلیون نفر، افزایش هزار واگن قطار و رضایتمندی بیش از 78 درصدی شهروندان از مترو نشان از تحقق اهداف در شهرداری دارد.
به همین منظور با یکی از اعضای سابق شورای شهر و مجری سابق خط هفت مترو تهران به گفت‌وگو پرداختیم.
ابوالفضل قناعتی ، عضو کمیسیون عمران شورای شهر تهران در دوره چهارم درباره توسعه مترو گفت: با توجه به اینکه فعالیت حمل و نقل عمومی در زیر زمین به کاهش ترافیک و آلودگی هوا کمک کرده است، امروزه صنعت مترو در دنیا در حوزه حمل و نقل عمومی حرف اول را می زند.
او می گوید: بعد از پیروی انقلاب اسلامی، مسئولان کشور بر اساس مصوبه شورای عالی ترافیک در کلان شهرهای کشور مترو احداث کردند.
قناعتی ادامه می دهد: با توجه به هزینه های بالای مترو این روند سال‌های پیش از 84 به کندی انجام می شد. هزینه ساخت 1 کیلومتر مترو در سال 92، 70 میلیارد تومان بود اما اکنون این رقم به بیش از 300 میلیارد تومان رسیده است.
قناعتی با اشاره به ضرورت کمک دولت به به حمل و نقل عمومی ، افزود: در دولت احمدی نژاد تصویب شد دولت برای کمک به حمل و نقل عمومی، 50 درصد هزینه های ساخت مترو را پرداخت کند؛ اما این امر در دوره او و حتی روحانی محقق نشد. البته این مسئله درباره هزینه های تامین اتوبوس ها نیز صدق می کند. دولت باید 82 درصد هزینه ها را پرداخت کند.
قناعتی با بیان اینکه امروزه خط 7 مترو در تهران، 1 خط در مهرآباد و 1 خط اکسپرس به سمت فرودگاه امام خمینی(ره) و پرند احداث شده است، ادامه می دهد: یکی از مباحثی که ساخت مترو را به عقب انداخت، عدم تعهد دولت به مصوبه پرداخت 50 درصدی هزینه‌های حمل و نقل است. با این حال بالای 90 درصد خطوط مترو تهران پیشرفت فیزیکی داشته اند.
او می گوید: همچنین برای فعال کردن این خطوط هزار واگن قطار نیاز است که قرار بود دولت آن را با ساخت و ساز و واردات تامین کند. اگر خط 6 و 7 تکمیل و وارد مدار حمل و نقل عمومی شود، روزی 3 میلیون نفر به 3 میلیون نفر فعلی که با مترو جا به جا می شود، اضافه خواهد شد.
خط هفت، نمونه بارز کوتاهی مدیریت جدید شهری در پیشرفت مترو
آبان ماه سال 96 به بهانه نواقص ایمنی درهای خط 7 مترو را بستند و افتتاح آن را زود هنگام و سیاسی بیان کردند. به گفته کارشناسان مترو حال پس از گذشت بیش از دو سال، خط هفت مترو دوباره بدون هیچ تغییر و تعمیری افتتاح شد.
سید مهدی امینی، مجری سابق خط هفت مترو تهران گفت: 7 ایستگاه خط هفتم، در سال 96 راه اندازی شده بود. مردم راضی و مشکلی به وجود نیامده بود اما درهای مترو را بستند تا نواقص را برطرف کنند با این‌حال از آن زمان تاکنون حتی یک آسانسور هم در یکی از ایستگاه‌ها نصب نشده است. اما اکنون می‌بینیم فقط درهای بسته شده مترو را مجدد باز کردند و گرد و خاکش را گرفتند.
او ادامه می‌دهد: یکی از ایرادات مسئولان به هواسازهای خط 7 بود. از متخصصان فعلی شنیدم یک پروانه برای چرخش هوا تعبیه کرده‌اند که به هیچ وجه استاندارد نیست. این پروانه درصورت آتش‌سوزی، اکسیژن بیشتری به آتش می رساند که به شعله ور شدن آن کمک خواهد کرد؛ در نتیجه هنوز ایمن سازی خط هفت صورت نگرفته است.
مجری خط یک و چهار مترو، گفت: مقام معظم رهبری می‌فرمایند"اگر خدمت به مردم جهادی باشد پروژه ها اجرا می شوند." اما اگر سیاست وارد مدیریت شود مدیریت جهادی اتفاق نمی افتد. تعطیل شدن خط 7 مترو، دلیل سیاسی داشت. من یک سوال از آقایان متخصص پرمدعا دارم، آیا در تونل یک متر هم پیشروی کرده‌اند؟ آیا هوا سازها را درست کرده‌اند؟ پله های اضطراری چطور؟
امینی با اشاره به اینکه مدیران جدید انتقاد پذیر نیستند، افزود: به گفته کارشناسان، از روزی که خط 7 مترو را تعطیل کردند تاکنون هیج کار جدیدی صورت نگرفته است. در دوره گذشته، بازید شهردار سابق و مدیر عامل سابق شرکت مترو از پروژه تمام شدنی نبود. مدیران جهادی پای کار بودند و از نزدیک پیشرفت کار را بررسی می کردند. اما در دوره جدید بازدیدی از محل پروژه صورت نگرفته است.
چرا هنوز ایرادات خط هفت مترو رفع نشده است؟
همچنین در ادامه، قناعتی عضو کمیسیون عمران شورای شهر تهران درباره ایرادات خط هفت مترو، به تسنیم می‌گوید: در این پروژه 2 ایراد در سیستم هشدار دهنده و تامین هواکش ها وجود داشت. سیستم سیگنالینگ(هشدار دهنده) و هواکش ها که مهم ترین دغدغه ما نیز بودند، اما در افتتاح جدید هم هنوز راه اندازی نشده اند. مدیریت جدید، درهای مترو را بستند اما بدون هیچ تغییری دوباره به نام خود افتتاح کردند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا با وجود نواقص ذکرشده امکان بهره برداری وجود داشت، گفت: بله دستگاه ناظر، بهره برداری زمان حرکت 30 تا 45 دقیقه هر قطار را تایید کرده بود. البته کمبود قطار نیز یکی از مسائلی بود که به این مشکل دامن می زد.
عضو سابق کمیسیون عمران شورای شهر تهران ادامه داد: در آن زمان تصمیم گرفته شد خط هفت با وضع موجود شروع به کار کند و پیگیری ها برای اصلاح موارد ذکر شده، ادامه پیدا کند. این تصمیم به کاهش ترافیک سطح شهر و جا به جایی بهتر و بیشتر مسافران کمک می کرد.
قناعتی می گوید: در روزهای اولیه افتتاح، برخی اعضای شورای شهر به شروع کار خط هفت مترو ایراد گرفتند. طی جلسه ای که در کمیسیون عمران برگزار شد و بررسی های میدانی صورت گرفته از مترو و تایید دستگاه ناظر، نظر آنان به ادامه کار خط هفت جلب شد.
به گفته کارشناسان، بهره برداری از خط هفت مترو با شرایط قبلی، بدون مشکل تا چند ماه ادامه داشت اما پس از روی کار آمدن شورای شهر پنجم برای زیر سوال بردن مدیریت قبلی، دوباره نواقص مترو خط هفت عنوان و از ادامه کار مترو جلوگیری شد.
اما سوال اینجاست که پس از گذشت بیش از 2 سال، اصلاحات لازم انجام شده است یا خیر؟ هواکش و سیستم هشدار دهنده تعبیه شد یا خیر؟ یا به تعداد قطارهای نو اضافه شده یا واگن ها را پس از ترمیم مورد استفاده قرار داده اند؟
اگر قرار بود هیچ تغییری در مترو ایجاد نشود، چرا دو سال هزینه بیت المال زیر زمین خاک خورد و آسایش از مردم گرفته شد؟
