برخی میکروب‌های موجود در محصولات لبنی که به طور ژنتیکی دستکاری شده‌اند، قادرند سلول‌های روده را برای تولید انسولین مورد نیاز تحریک کرده و به این طریق به درمان دیابت کمک کنند.
بررسی ۳۳ کودک که به طور ژنتیکی در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار داشتند، طی مدت سه سال نشان داد که حضور باکتری‌های نامتعارف در روده عامل ابتلا به دیابت نوع یک است. چهار تن از کودکان مورد آزمایش در سن سه سالگی به دیابت مبتلا شدند.
تیم تحقیق به سرپرستی «رامنیک خاویر» از بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون متوجه شدند که این کودکان نسبت به سایرین، تعداد باکتری‌های کمتری در روده خود دارند و به طور میانگین تعداد گونه‌های باکتریایی موجود در روده این کودکان، ۲۵ درصد کمتر از کودکان سالم است.
همچنین آن دسته از گونه‌های باکتریایی که معمولاً به عنوان آغازگر التهاب روده‌ای عمل می‌کنند، در روده این کودکان بیشتر بود. التهاب روده می‌تواند مقدمه‌ای برای ابتلا به دیابت نوع یک باشد. در این نوع دیابت، سیستم ایمنی فرد به طور اشتباهی آنتی بادی‌های تولید می‌کند که به سلول‌های بتا در لوزالمعده که انسولین می‌سازند، حمله کرده و آنها را از بین می‌برد.
محققان تغییر در میکروبیوم روده را عامل اساسی ابتلا به دیابت نوع یک می‌دانند و بر این باورند که ثابت نگه‌داشتن میکروبیوم روده می‌تواند راهی برای پیشگیری از ابتلا به دیابت باشد.
یکی از راه‌های درمان، استفاده از باکتری‌های دستکاری شده‌ای نظیر Lactobacillus gasseri است که در برخی ماست‌های پروبیوتیک یافت می‌شود. این باکتری به ژن‌های انسانی مربوط به تولید انسولین مجهز می‌شوند.
آزمایش‌ها نشان داده است که در موش‌های دیابتی، این ژن‌ها برخی سلول‌های روده‌ای را به گونه‌ای تحریک می‌کنند که همچون سلول‌های سازنده انسولین در لوزالمعده عمل می‌نمایند.
انسولین تولید شده توسط این سلول‌ها همچون انسولینی که توسط سلول‌های لوزالمعده تولید می‌شود، بر روی سطح قند خون عمل می‌کند و به این ترتیب مرکز کنترل انسولین از لوزالمعده به روده منتقل می‌شود.
