نودل مقدار کمی فیبر و پروتئین دارد و در نتیجه نمی‌تواند احساس سیر شدن ایجاد کرده و منجر به کاهش وزن شود. بالعکس کمبود فیبر و پروتئین در نودل باعث می‌شود تا فرد بدون احساس سیر شدن مقدار زیادی از آن را بخورد.
بیماری‌های خطرناکی که با خوردن نودل به سراغمان می‌آیداختصاصی نودل یک غذای بسیار محبوب با طعم‌های مختلف است و به آسانی آماده می‌شود، اما در عین حال باعث بسیاری از آسیب‌های بهداشتی می‌گردد، و مصرف آن نشانه‌ای از الگوی ناسالم تغذیه‌ای فاقد مواد مغذی مورد نیاز بدن است.
بسیاری از مطالعات نشان داده اند که این وعده غذایی ناسالم است و اگر در بلند مدت، به عنوان یک وعده غذایی روزانه یا بیش از حد مورد استفاده قرار گیرد، مشکلاتی را برای سلامتی ایجاد خواهد کرد.
برخی از مردم گمان می‌کنند که نودل کم کالری است و می‌تواند به دفعات متعدد در روز مورد استفاده قرار بگیرد، اما این تصور نادرست است. نودل مقدار کمی فیبر و پروتئین دارد و در نتیجه نمی‌تواند احساس سیر شدن ایجاد کرده و منجر به کاهش وزن شود. بالعکس کمبود فیبر و پروتئین در نودل باعث می‌شود تا فرد بدون احساس سیر شدن مقدار زیادی از آن را بخورد.
نودل برای داشتن رنگ و بو حاوی افزودنی‌های مضر است، مانند رنگ‌های صنعتی، چربی‌های اشباع و آنتی اکسیدان‌های مصنوعی. در مقابل عناصر غذایی مهم مانند پروتئین، آهن، فسفر و ویتامین‌های مفید در نودل وجود ندارد.
چندین بیماری که مطالعات نشان می‌دهند مربوط به مصرف افراطی نودل می‌باشد، عبارت است از:
۱. افزایش خطر ابتلا به چاقی به دلیل داشتن مقدار زیادی کالری، نشاسته و چربی.
۲. تمام اندام‌های حیاتی بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، زیرا نودل‌ها حاوی پروپیلن گلیکول ماده شیمیایی کشنده هستند که رطوبت را حفظ می‌کند. مطابق با سازمان غذا و داروی آمریکا، پروپیلن گلیکول به طور کلی به عنوان یک ماده‌ی امن برای استفاده به عنوان افزودنی تحت شرایط خاص در نظر گرفته می‌شود. با این حال، قرار گرفتن در معرض غلظت‌های بالا و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مقادیر پایین پروپیلن گلیکول ممکن است منجر به ایجاد علائم آلرژیک جزئی و همچنین مشکلات سلامتی شدید گردند. سمیت دهانی پروپیلن گلیکول بسیار پایین است، با این حال، مصرف مکرر این ماده ممکن است باعث تهوع و استفراغ در برخی افراد شود. قورت دادن تصادفی این ماده در محل کار باعث ناهنجاری‌های موقت یا دائم در عملکرد قلب، کبد و کلیه‌ها می‌گردند.
۳. افزایش خطر ابتلا به سندرم متابولیک، و به دنبال آن افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های کشنده مانند دیابت، سکته مغزی و حملات قلبی.
۴. مسمومیت سلول‌های مغزی، اختلال در توانایی ذهنی، کاهش حافظه، عدم تمرکز و بسیاری از بیماری‌های عصبی.
۵. بیماری قلبی، که باعث افزایش سطح کلسترول خون می‌شود و در نتیجه خطر ابتلا به حمله قلبی و نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد.
