گلپایگانی با تاکید بر اینکه پس از شناسایی ساختمان‌های پرخطر برای تعداد قابل ملاحظه‌ای از آن ها دستورالعمل ایمنی نوشته و ابلاغ شده است، اضافه کرد: در برخی از موارد با دستور قضایی ادامه فعالیت در ساختمان‌های فاقد ایمنی متوقف شده، اما این بدان معنا نیست که این اقدامات کفایت می کند.
معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران در پاسخ به پرسشی درباره اطمینان از بررسی وضعیت ایمنی ساختمان های شهر تهران توضیح داد: به هیچ وجه نمی توان این اطمینان را داد که تمام ساختمان های شهر مورد بازبینی قرار گرفته اند و خطری فعالیت و زندگی ساکنان در ساختمان‌ها را تهدید نمی‌کند.
گلپایگانی در تشریح یکی از راه حل‌های ایمن سازی ساختمان‌های پر خطر شهر تهران گفت: البته راه‌حل‌های دیگری هم وجود دارد که از اجرایی شدن مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان می‌توان به عنوان یکی از راه‌حل‌ها نام برد. در این مبحث بازبینی دوره‌ای ساختمان مد نظر قرار گرفته است تا در دوره‌های منظم، ساختمان‌ها از لحاظ ایمنی بررسی و رصد شوند.
وی ادامه داد: در واقع نوع فعالیتی که در ساختمان اجرا می‌شود باید متناسب با کاربری ثبت شده باشد، این قانون الزامات طرح ساختمان را مورد ارزیابی قرار می‌دهد و هرجا که در اثر استفاده نادرست مشکلی ایجاد شده باشد، باید حتماً در اسرع وقت اصلاح شود.
معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران با بیان اینکه مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان می‌تواند به ارتقای ایمنی ساختمان‌های پرخطر کمک کند، عنوان کرد: در دهه‌های منتهی به انقلاب آیین‌نامه‌های جدی در بحث ایمن‌سازی ساختمان‌ها وجود نداشت و ساختمان‌های باقی مانده از آن دوره فاقد ایمنی لازم هستند. اما از زمانی که مقررات ملی ساختمان وارد بحث ساخت و سازها شده و نظارت‌ها جدی تر شده است؛ در خصوص ارتقای تاب آوری ساختمان ها در مقابل آسیب ها شاهد پیشرفت بوده‌ایم، اما هنوز نمی‌توانیم با اطمینان بگوییم که همه ساختمان‌های پایتخت ایمن هستند.
