متخصصان بیمارستان زنان و بریگهم و مدرسه پزشکی هاروارد در بوستونِ آمریکا پس از بررسی‌های هشت ساله بیش از ۱۰ هزار نفر دریافتند کاهش شنوایی با خطر قابل ملاحظه‌ای از کاهش شناختی ذهنی مرتبط است.
علاوه بر این تجزیه و تحلیل‌ها حاکی از آن است که هر چه میزان کاهش قدرت شنوایی در فرد بیشتر باشد، میزان کاهش شناختی ذهنی نیز افزایش می‌یابد. به طوری که میزان کاهش شناختی ذهنی در افرادی با کاهش شنوایی خفیف ۳۰ درصد، در افرادی با کاهش شنوایی متعادل ۴۲ درصد و در افرادی با کاهش شنوایی شدید ۵۴ درصد بیشتر از افرادی با شنوایی‌های عادی بوده است.
کاهش شناختی ذهنی به تغییرات در حافظه و تفکراتی که فرد در مورد خود دارد، مربوط می‌شود. چنین تغییراتی می‌تواند نشانه‌ای زودهنگام از کاهش‌های شناختی باشد که تست‌های بالینی-شناختی متوجه آن‌ها نمی‌شوند. چرا که کاهش شناختی ذهنی، تغییرات ظریفی در عملکرد شناختی فرد ایجاد می‌کنند که برای این گونه تست‌ها قابل تشخیص نیستند.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) زوال عقل را اولویتی برای سلامت همگانی معرفی کرده که نیاز به تحقیقات بیشتر به ویژه در زمینه علل و عوامل خطر دارد. این مطالعه جدید به شناسایی افرادی که در خطر بیشتر ابتلاء به زوال عقل هستند، کمک می‌کند.
در حال حاضر ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان به زوال عقل مبتلا بوده و این عدد تا سال ۲۰۳۰ میلادی به ۷۵ میلیون نفر خواهد رسید.
در حال حاضر هیچ درمان مؤثر یا راهی برای برگشت‌پذیری این بیماری وجود ندارد. اما تشخیص زودهنگام آن می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی این افراد و پیشگیری از ابتلاء به بیماری‌های وابسته به آن پس از ابتلاء به زوال عقل کمک کند.
باید توجه کرد که کاهش شنوایی و کاهش شناختی ذهنی هر دو برخی ویژگی‌های مشترک دارند. برخی علل نیز در این دو معضل مشابه است که در طول زمان تشدید می‌شوند. این ویژگی‌ها احتمالاً به افزایش آسیب‌های سمعی و بصری در طول عمر مربوط می‌شود.
به گزارش سایت تخصصی مدیکال نیوز تودی، متخصصان قصد دارند برای اطمینان از نتایح این مطالعه، تحقیقات و بررسی‌های بیشتری در این زمینه صورت دهند تا به شناسایی افراد در معرض خطر ابتلاء به زوال عقل (دمانس) کمک کنند.
