حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در رساله ذهبیه فرموده‌اند: میکروب عبارت است از موجودی ذره بینی و مبارزه با این موجود در واقع جنگیدن با همه موجودات و نابود کردن هستی است، زیرا موجودات بزرگ حیات و نیرو خود را از فعالیت و تغذیه از آن‌ها به دست می‌آورند.
موجودات بزرگ همانند موجودات ریز ذره بینی هستند که تجمع و ائتلاف آن‌ها به شکل و صورت موجود بزرگ خودنمایی می‌کند.
میکروب‌ها از نظر علم و تجربه به دو دسته مفید و مضر تقسیم می‌شوند.
مبارزه با کل میکروب ها، می‌تواند بخش مفید آنان را که یکی از بهترین خدمتگذاران بشر و ضامن سلامتی آن هستند، نابود کند.
میکروب‌های مضر نیز از نظر سطحی و قیاس به آنچه پیش ما مدلل شده است، زیان آور است، وگرنه در دید واقع بین خدمتگذاری آن‌ها به بشر کمتر از خدمات دسته مفید نیست، بلکه دسته مفید وقتی می‌توانند حرارت و فعالیت داشته باشند، وقتی می‌توانند به انسان و تندرستی او خدمت کنند، که حریفی را در مقابل خود مشاهده کنند، وگرنه با سکوت و رکود خود هیاهوی حیات را در بدن نیز خاموش می‌کنند.
میکروب‌ها در کوتاه‌ترین فرصت به بزرگ‌ترین عدد ازدیاد نسل می‌کنند و هیچ وسیله‌ای نمی‌تواند فرصت کامل را از آن‌ها بگیرد.
میکروب‌ها اگر به وسیله‌ای بمیرند، شکل و خاصیت فعلی خود را از دست دهند، به صورت دیگر وارد عرصه زندگی می‌شوند.
میکروب‌ها تنها موجوداتی نیستند که فقط در هوا، آب، مسکن، لباس، غذا وجود داشته باشند، بلکه گاز‌هایی که با مواد آلی اصطحکاک پیدا می‌کنند، میکروب‌ها را تولید می‌نمایند، بنابراین مبارزه اساسی با میکروب‌ها مسئله‌ای غیر ممکن است.
