پیروز حناچی در ششمین دوسالانه مجسمه‌های شهری تهران با تبریک میلاد حضرت مسیح (ع) اظهار داشت: سال‌ها پیش با دانشجویانم به مسجد نصیرالملک شیراز رفته بودیم و در مقابل درب ورودی این مسجد کتیبه‌ای بود که روی آن نوشته شده بود «غرض نقشیست که از ما باز ماند، که هستی را نمی‌بینم وفایی، مگر صاحبدلی روزی به رحمت، کند در کار درویشان دعایی.
وی ادامه داد: کاری که هنرمندان ما در گوشه گوشه شهر در قالب مجسمه و سایر آثار هنری انجام می‌دهند همان نقشی است که باقی می‌ماند.
شهردار تهران گفت: در آموزه‌های دینی ما آمده است که خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد. پس هر چیزی که زیباست جلوه‌ای از مظهر الهی است و ماموریت ما در شهرداری تهران این است که به ترویج زیبایی بپردازیم و حال خسته شهر را کمی بهتر کنیم.
حناچی تصریح کرد: مردم ما رنج ترافیک و آلودگی را در شهر می‌کشند و حتما راهی هست تا مشکلات را حل کنیم. من معتقدم راه حل همه این مشکلات در ادبیات ما است، شاهد آن هم مصرعی همانند این است که «آری به اتفاق جهان می‌توان گرفت». این سرزمین کهن فراز و نشیب‌های فراوانی داشته و آثار این فراز و نشیب‌ها را می‌توان در ادبیات دید. مردم ما در طول سالیان با مشکلات زیادی مواجه شده اند و راه حل مشکلات را هم در ادبیات آورده اند.
شهردار تهران در بخش دیگری از سخنان خود گفت: مقدمه حل مشکلات زیبایی شناسی است و الا ممکن است برخی افراد در شهر اقداماتی کنند که آثارشان در شهر بماند و مردم این آثار را نپذیرند. در شهر ما مدعی زیاد است، اما زیبایی کم است.
وی با بیان این که شاید لازم است سطح سلیقه مردم در زیبایی شناسی ارتقا یابد، عنوان کرد: بسیاری از کشور‌ها برای ترویج زیبایی شناسی و بالا بردن سلیقه مردم در این زمینه هزینه‌های زیادی پرداخت می‌کنند، مانند برگزاری نمایشگاه‌های متعدد و راه اندازی موزه‌ها و گالری ها. ما هم باید تلاش کنیم چنین فضا‌هایی گسترش یابد.
حناچی گفت: با هنر و رنگ و استفاده از اصول زیبایی شناسی می‌توان شهر را متحول کرد و زشت‌ترین مظاهر شهری را با رنگ قابل تحمل کرد. نمونه آن در شهر ریودوژانیرو است که زاغه‌های شهری را با رنگ تبدیل به جاذبه توریستی کردند و جای چنین هنر‌هایی در شهر ما خالی است. من معتقدم باید در این زمینه‌ها مدیریت شهر را به هنرمندان بسپاریم. در برخی شهر‌ها تجربه‌های جالبی در این زمینه وجود دارد.
حناچی ادامه داد: مثلا در نیویورک خیابانی است که هر آدم شاخصی که از آن عبور کرده پلاکی در زمین به نام او ثبت شده است و همین پلاک‌ها تبدیل به جاذبه‌ای برای حضور توریست‌ها و هنرمندان از تمام نقاط دنیا شده است، یا شبیه این کار را در دیزنی لند پاریس انجام داده اند و هر کودکی که از آن جا بازدید کرده در کف زمین نامش حک شده است و جالب است که این خود تولید ثروت می‌کند و تمام آن کودکان در ایام بزرگسالی به این منطقه می‌آیند تا نام خود را ببینند.
شهردار تهران افزود: در شهر ما هم یکی از کار‌های خوبی که انجام شده است در میدان بهارستان قرار دارد که توپ معروف لیاخوف که یادآور واقعه‌ای تلخ برای مردم ما است در شهر نصب شده است. ما باید نماد‌هایی که یادآور وقایع مختلف در شهر هستند را در خیابان‌ها نصب کنیم. اگر این کار را نکنیم مردم دچار آلزایمر می‌شوند. این کار باید هنرمندانه انجام شود.
وی به منابع کم شهرداری نیز اشاره کرد و گفت: منابع ما محدود است، اما می‌توانیم این منابع را طوری هزینه کنیم که بیشترین منافع را داشته باشد.
حناچی در ادامه تصریح کرد: یکی از نکاتی که همواره به آن توجه داشتم مربوط به یکی از روز‌های تیرماه است که بعد از به توپ بسته شدن مجلس توسط لیاخوف به دستور محمدعلی شاه ۸ تن از مشروطه خواهان تحت تعقیب قرار گرفتند. ۳ نفر از آن‌ها بازداشت شدند و در خندق پشت مجلس شکنجه و کشته و همان جا هم دفن شدند. محل دفن این افراد هم اکنون در مجاورت بیمارستان لقمان است و در طرح توسعه این بیمارستان ما نمی‌دانیم چه کنیم. یا این نماد‌ها را زنده بداریم یا اجازه دهیم که ساخت و ساز در این منطقه باعث شود که این نماد‌ها از بین برود.
وی با تاکید بر ضرورت ایجاد مقدمات لازم برای پاسداشت بزرگان تاریخ معاصر در معابر شهری، عنوان کرد: شهروندان در شهر ما رنج‌های زیادی می‌کشند، اما هنر می‌تواند بخشی از این آلام را التیام دهد و ما در مدیریت شهری این رویکرد را دنبال می‌کنیم. مشابه چنین نمایشگاهی در چین برگزار شد و آثار برگزیده آن در خیابان‌هایی در سطح جهان نصب می‌شود، از جمله یکی از مجسمه‌های مارتین لوترکینگ که در آن نمایشگاه ارایه و برگزیده شد و در خیابانی که به لوترکینگ ارتباط داشت نصب شد. ما هم باید همین کار را انجام دهیم و می‌توانیم آثار برگزیده این نمایشگاه‌ها را در خیابان‌ها نصب کنیم.
حناچی با اشاره به کمپین سه شنبه‌های بدون خودرو نیز گفت: برخی آمار‌ها که به سختی به دست می‌آید نشان می‌دهد که شهرمان وضع خوبی ندارد و در بسیاری از روز‌های سال سه برابر استاندارد‌های جهانی در هوای تهران ذرات معلق وجود دارد. خودمان و خانواده هایمان همه در خطرند. منتظر کسی نمانیم. باید خودمان تلاش کنیم و این خطر را از شهر رفع کنیم. ۷۰ درصد آلودگی‌های هوای شهر تهران مربوط به دستگاه‌های موتوری است که ۴۰ درصد آن را خودرو‌های شخصی تشکیل می‌دهد. سه شنبه‌های بدون خودرو برای این است که حال ما خوب شود و هوا را برای خودمان و فرزندانمان بهتر کنیم.
