افسانه رحمانی روان شناس اظهار کرد: والدین می توانند با انجام اعمال و کارهایی رفتار های بد کودک خود را اصلاح کنند.
رحمانی عنوان کرد: وقتی کودک شما رفتار مورد قبولی انجام می‌دهد، به او یک تکه آب‌نبات، ده دقیقه فرصت بیشتر برای ماندن در زمین بازی یا یک برچسب پیشنهاد دهید.
وی با بیان اینکه اگر کودک شما در دوره‌ای طولانی رفتار بسیار مناسب و ویژه‌ای از خود نشان داد، می‌توانید جایزه بزرگ‌تری به او دهید، افزود: مثلا می‌تواند شب در خانه دوستش بخوابد، برایش بستنی بخرید یا یک اسباب‌بازی از فروشگاه بخرد.
وی گفت: باید دقت کنید جایزه رشوه نیست! جایزه بعد از انجام کار خوب داده می‌شود، درحالی‌که رشوه دادن قبل از انجام کاری صورت می‌گیرد. همچنین اگر به کودک خود به‌خاطر انجام کار خوب رشوه بدهید، او گیج می‌شود و فکر می‌کند که فقط زمانی که چیزی دریافت می‌کند باید کار خوبی انجام دهد.
رحمانی با بیان اینکه مطمئن شوید که پاداشی که به کودک می‌دهید با رفتار خوبش تناسب دارد، ادامه داد: اگر به خاطر اینکه وقتی در مجلسی بودید، کنارتان آرام نشسته است، به او برچسب جایزه بدهید، این جایزه مورد قبول است؛ اما اگر به‌خاطر کتک نزدن همکلاسی‌هایش به او برچسب جایزه بدهید، ممکن است آن‌قدرها جایزه بزرگی به حساب نیاید هر موقعیت را بسنجید و طبق آن عمل کنید.
رحمانی بیان کرد: کودکان اغلب فراموش‌کار هستند؛ بنابراین، اگر نتیجه گرفتن از عملی بسیار طولانی شود، آن‌ها ممکن است فراموش کنند که چرا تنبیه می‌شوند؛ مثلا اگر به دلیل پرت کردن، اسباب‌بازی‌هایش را از او می‌گیرید، این کار را فقط برای چند ساعت در یک روز انجام دهید نه برای یک هفته یا یک ماه.
وی با بیان اینکه تنبیه‌های طولانی‌مدت ممکن است منجر به بروز رفتارهای بد کودکان شود، بیان کرد: مثلا اگر کودک را به مدت دو ماه از چیزی محروم کنید، او با خود فکر می‌کند که چرا باید رفتار خوبی داشته باشم؟ من که از قبل تنبیه شده‌ام.
وی افزود: همیشه سعی کنید که اول با کودکتان حرف بزنید تا بفهمید چه اتفاقی می‌افتد؛ همچنین تنبیه باید به‌عنوان آخرین چاره در نظر گرفته شود.
رحمانی مطرج کرد: از کودکتان توقع بهترین رفتار را داشته باشید اما انتظارتان آن‌قدر بالا نباشد که دسترسی به آن ناممکن شود.
وی با بیان اینکه کودکتان را مجبور می‌کنید که همان‌گونه رفتار یا فکر کند که شما می‌خواهید، اما آن‌ها هم باید توانایی این را داشته باشند که به خواسته شما دست پیدا کنند، ادامه داد: در غیر این صورت ممکن است احساس بازنده بودن کنند و از کمبود اعتمادبه‌نفس رنج ببرند؛ همچنین باید مطمئن شوید که انتظارات شما با سن آن‌ها تناسب داشته باشد.
رحمانی گفت: اگر از کودک چهارساله خود انتظار داشته باشید که هرگز از کوره در نرود، این انتظار غیرواقعی است اما توقع اینکه خشمش را کنترل کند و بقیه بچه‌ها را کتک نزند، انتظاری واقعی است.
