رخداد نابود کردن ابرهه در سال ولادت پیامبر (ص) به مراتب مهم تر و معنادار تر از خشک شدن دریاچه ساوه، فروریختن کنگره های کاخ کسری و خاموش شدن آتش آتشکده فارس بود.
در باره ولادت رسول اکرم(ص) به وقوع رخدادهای شگفتی چون فرونشستن آتش آتشکده فارس، ریختن کنگره های کاخ کسری و خشکیدن دریاچه ساوه اشاره شده است. در این که این اشارات داستانی است یا تاریخی، و این که آیا به صورت تاریخی قابل اثبات است یا نه، مطالبی ابراز شده است. اما در این میان به نظر می رسد از یک نشانه غفلت شده است، نشانه ای که تاریخی و قرآنی و در متن تحولات مکه است.
همگی مورخان ولادت رسول الله(ص) را در عام الفیل می دانند و این باید تاریخی باشد، زیرا تمام گزارش نویسان سیره اتفاق نظر دارند که حضرت اندکی و در برخی نقلها پنجاه روز پس از واقعه ابرهه به دنیا آمد.
ماجرای ابرهه، حاکم یمنی که مسیحی متعدی بود به هدف نابود کردن کعبه آغاز شده و به نابودی او منجر شد و چندی پس از آن بود که محمد(ص) در همان سال، یعنی عام الفیل متولد شد.
زمانی که پس از بعثت رسول الله(ص) سوره فیل بر آن حضرت نازل شد و آن واقعه تاریخی را بیان کرد، شنیده نشد که مشرکان که آن همه اتهام به رسول خدا(ص) می زدند، این واقعه را تکذیب کرده باشند.
بدین ترتیب قرائن و شواهد نشان می دهد که درست پیش از ولادت رسول خدا(ص)، واقعه ابرهه و حمله او به کعبه رخ داده و پس از نابودی ابرهه به صورت معجزه آسا چنان که خداوند در قرآن آورده حضرت پای به عرصه وجود نهاده است.
مقایسه ماجرا ابرهه با آنچه در باره آتشکده فارس، دریاچه ساوه و کاخ کسری گفته می شود، می تواند به ما نشان دهد که این واقعه از چندین جهت به عنوان نشانی از ظهور حضرت محمد(ص) برجستگی و بر آنها ترجیح دارد:
نخست آن که دین اسلام به نفوذ مسیحیت و مشروعیت آن خاتمه داد و ابرهه که سمبل نشر مسیحیت بود، به دلیل جسارتی که به خانه خدا کرد، خود و لشکرش به فجیع ترین شکل از میان رفت.
دوم آن که مقدر بود تا کعبه که کهن ترین خانه خدا روی زمین بود، بار دیگر در دعوت و بعثت جدید جایگاه خویش را به دست آورد. ابرهه که با خانه کعبه درافتاد از میان رفت تا این خانه بماند و مرکزی برای موحدان جدیدی باشد که پای خویش را در جای پای ابراهیم گذاشته بودند.
سوم رخ دادن آن دقیقا در سال ولادت رسول الله(ص) بهترین دلیل است بر این که این معجزه آشکار مقدمه ظهور بعثت جدید بوده است، ظهور نوری که از ولادت رسول خدا(ص) ساطع شد، درخشید و جهان را روشن و منور ساخت.
اگر پیوند آیات سوره فیل را با سوره ایلاف قریش مرتبط بدانیم، آنچه در سوره ایلاف آمده، دنبال همان آیات و اهدافی است که خداوند از نابودی ابرهه دارد؛ به ویژه این آیت که «فلیعبدوا رب هذا البیت».
خداوند کعبه را از شر ابرهه و نقشه های دشمنانه آنان نجات داد تا قریش به عبادت رب کعبه بپردازند. هدف کعبه، عبادت خداوند یکتا و در یک سخن چیزی بود که هدف بعثت رسول اکرم بود. اکنون خطر رفع شده و محمد(ص) متولد شده است. ولادتش مبارک باد.
آیا ندیدی که پروردگات با فیل سواران چه کرد؟
آیا نقشه آنها را در ضلالت و تباهی قرار نداد؟
و بر سر آنها پرندگانی را گروه گروه نفرستاد؟
که با سنگهای کوچکی آنان را هدف قرار می دادند؟
سرآنجام آنها را همچون کاه خورده شده قرار داد؟
