بسیاری از بانوان وقتی می خواهند زیباتر به نظر برسند یا زمانی که نمی توانند ناخن های خود را بلند کنند از «ناخن مصنوعی» استفاده می کنند.
ناخن های مصنوعی به خودی خود مضر نیستند، اما قرار دادن و برداشتن آنها با به کار گیری اسیدها و مواد شیمیایی مضر انجام می گیرد که گاهی باعث واکنش های آلرژیک می شود.
انواع ناخن مصنوعی
ناخن مصنوعی به دو نوع اصلی تقسیم می شود: اکریلیک و ژله ای. نوع سوم هم ابریشمی است و اغلب برای ترمیم ناخن های آسیب دیده یا برای تقویت ناخن مصنوعی استفاده می شود.
1-ناخن های اکریلیک
این ناخن های پلاستیکی محبوب ترین انتخاب هستند. برای آماده سازی این ناخن ها یک پودر را با مایعی مخلوط و پوسته سختی روی ناخن ایجاد می کنند.
از آنجایی که ناخن های واقعی همیشه در حال رشد هستند، در نهایت، فاصله کوچکی بین کوتیکول و ناخن اکریلیک به وجود خواهد آمد. در نتیجه باید هر 2-3 هفته یکبار به سالن آرایش بروید تا شکاف ها ترمیم شوند یا خودتان این کار را انجام دهید. مواد شیمیایی موجود در پرکننده ها ناخن طبیعی تان را تضعیف می کنند.
اگر قبلا یک عفونت قارچی داشتید، استفاده از ناخن مصنوعی باعث وخامت این بیماری می شود یا ممکن است مشکلات دیگری به همراه آورد.
2-ناخن های ژله ای
این ناخن ها گرانتر و بادوام تر از ناخن های اکریلیک هستند و مانند ناخن طبیعی می توان روی آن ها لاک زد. برای خشک شدن لاک ناخن ها را زیر نورفرا بنفش -UV- قرار می دهند تا سخت شود.
نور UV احتمال آسیب پوست، چین و چروک و لکه های پیری را بالا می برد. اگر این نور بیش از حد بتابد خطر سرطان پوست را افزایش می دهد. اما تاکنون هیچ گزارشی از سرطان پوست ناشی از قرار گیری در معرض لامپ های UV ناخن ارایه نشده است -حتی در میان مانیکوریست هایی که تمام روز در کنار این لامپ کار می کنند.
مشکلات احتمالی پس از کاشت ناخن
ناخن مصنوعی آسیب هایی به ناخن اصلی می زند. به شما توصیه می کنیم پیش از تصمیم به کاشت ناخن عوارض زیر را مد نظر داشته باشید:
واکنش آلرژیک: مواد شیمیایی مورد استفاده برای اتصال یا برداشتن ناخن مصنوعی باعث تحریکات پوستی می شود. ممکن است در اطراف ناخن هایتان قرمزی، عفونت یا تورم مشاهده کنید.
عفونت های باکتریایی یا قارچی: اگر ناخن مصنوعی محکم به چیزی بخورد این امکان وجود دارد که ناخن اصلی را از بستر خارج کند و با گذشت زمان میکروب ها، مخمرها و یا قارچ ها وارد این شکاف شوند. علامت عفونت باکتریایی سبز شدن ناخن است. نشانه قارچ ناخن هم سفید یا زرد شدن آن است، پس از مدتی ناخن مبتلا به قارچ ضخیم می شود و در موارد شدید ممکن است بیفتد. بنابراین اگر مشکوک به هر گونه عفونت هستید، به پزشک مراجعه کنید.
ضعیف شدن ناخن طبیعی: برای برداشتن ناخن های اکریلیک یا ژله ای، می بایست به مدت 10 دقیقه یا بیشتر انگشتانتان را در استون قرار دهید. این ماده شیمیایی باعث خشکی بیش از اندازه ناخن طبیعی می شود و تحریکات پوستی به همراه دارد. بعضی اوقات می بایست برای خارج کردن آن ها از سوهان یا ابزار ویژه ای استفاده شود. این کارباعث می شود ناخن طبیعی تان نازک، شکننده و ضعیف شوند.
چه می توان کرد؟
اگر کاشت ناخن را دوست دارید، این نکات به شما کمک می کند تا کیفیت ناخن هایتان بهتر حفظ شود:
اگر قارچ ناخن داشته اید، از استفاده از ناخن مصنوعی پرهیز کنید. ناخن مصنوعی راه مناسبی برای پوشش دادن مشکلات ناخن نیست.
از ناخن هایی استفاده کنید که برای کنده شدن نیاز به سوهان نداشته باشند و با استفاده از حلال جدا شوند.
از مانیکوریست خود بخواهید که بیش از حد کوتیکول ها را عقب نزند یا آن را بیش از اندازه کوتاه نکند. کوتیکول به محافظت پوست در برابر عفونت کمک می کند.
سالنی را انتخاب کنید که از لامپ های LED برای خشک کردن لاک ناخن استفاده می کنند، این لامپ ها میزان کمتری اشعه UV دارند. قبل از رفتن زیر نور، یک کرم ضدآفتاب ضد UVA / UVB را به دستان خود بمالید.
کرم مرطوب کننده ای روی ناخن هایتان بمالید، به ویژه پس از اینکه آن ها را در استون فرو بردید.
هر دو ماه یک بار به ناخن هایتان استراحت بدهید و ناخن مصنوعی را بردارید. با این کار ناخن های واقعی تان اجازه تنفس پیدا می کنند و می توانند خود را از اثرات منفی مواد شیمیایی ترمیم کنند.
