خشونت جوانان مسأله‌ای است که تمام جوامع، هرکدام به نوعی با آن در ارتباط هستند و هر روزه اخبار زیادی در این زمینه منتشر می‌شود. گاهی این خشونت‌ها سهم عمده‌ای از مرگ‌های زودرس، آسیب‌ها و ناتوانی‌ها را به خود اختصاص می‌دهند. شناسایی عوامل زمینه‌ساز خشونت در جوانان برای سیاست‌گذاری موثر و برنامه‌ریزی دقیق در زمینه پیشگیری از خشونت در هر جامعه‌ای ضروری است. در حال حاضر آمارها نشان می دهد که طی یک سال اخیر 22 درصد خشونت و درگیری فیزیکی از دانشگاه ها گزارش شده است؛ همچنین 27 درصد از دانشجویان کشور با مشکلات روان شناختی درگیر هستند و 33 درصد از دانشجویان از زندگی خود ناراضی اند.
جوانان خشونت گرا معمولاٌ قدرت کنترل رفتار خود را ندارند و رسوم و اخلاقیات جامعه ای را که در آن زندگی می کنند، زیر پا می گذارند. تحقیقات نشان می دهد که پسران بیش از دختران در رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرانه خود از نیروی بدنی استفاده می کنند . اما دختران بیشتر متوسل به جدال های لفظی می شوند؛ این گونه افراد معمولاً در میان گروه به عنوان افرادی گستاخ ، بی تربیت و بی رحم نسبت به اطرافیان و همسالان شناخته می شوند.
در این خصوص امان الله قرائی مقدم جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی اظهار کرد: نارضایتی و اختلالات روان شناختی جوانان به جامعه برمی گردد.
وی با بیان اینکه ناراحتی های روانی جوانان نیز مربوط به ناراضیتی های اجتماعی است، عنوان کرد: تا زمانی که اخبار خشونت آمیز بسیار زیاد شنیده می شود، بیکاری و مشکلات ازدواج زیاد است و خشونت در جامعه موج می زند.
قرائی مقدم اظهار داشت: یکی از راهکارهای جلوگیری از افزایش خشونت در سطح جامعه برقراری پیوند عاطفی و معنوی است و آموزش و پرورش و مراکز فرهنگی نیز در تربیت صحیح نوجوانان و جوانان سهیم هستند. همچنین مسؤولان و دست اندرکاران مملکتی باید در برقراری عدالت اجتماعی کوشش کنند، چرا که بسیاری از تنش ها و اعمال خشونت آمیز در جامعه ناشی از فقدان عدالت اجتماعی است.
