مرتضی طلایی، عضو سابق شورای شهر تهران در ارزیابی خود از عملکرد شورا در یک سال اخیر و عدم ارائه گزارش سالیانه، گفت: ما به‌عنوان یک شهروند وقتی به سطح شهر نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم هیچ اقدام عمرانی و اجتماعی و یا خدماتی رخ نداده است و بیشتر درحد نگه داشت وضع موجود بوده است. به هرحال حرکت اساسی و اقدام عملی ارائه نشده است. دلیل اینکه به عملکرد گذشته اشاره می‌کنند و با توجه به سخنان افشانی شهردار تهران متوجه می‌شویم برنامه مدون و روشنی برای اجرایی کردن ندارند.
وی ادامه داد: الان برنامه 5 ساله سوم دراختیار شورای شهر پنجم قرار گرفته است. ولی بیان می‌شود به‌دلیل محدودیت منابع عملاً اقدام جدی و قابل رویتی مشاهده نمی‌شود. حال وقتی حرفی برای گفتن ندارند و گزارش روشنی ندارند تا به افکار عمومی ارائه دهند، ناچار به‌دنبال مسائل حاشیه‌ای می‌روند.
طلایی در ادامه صحبت ها با انتقاد از شورای کنونی در تخریب شهردار سابق، مبنی بر بدهی چند میلیاردی شهرداری نیز گفت: من قبلاً هم اشاره داشتم که فارغ از میزان بدهی و کلی‌گویی درباره آن، همیشه در دولت و شهرداری وقتی کاری انجام می‌شود، بخشی از تعهدات هم به آینده مؤکول می‌شود و این مسئله جدیدی نیست. مهم‌تر اینکه با فرض صحت ادعای چنین مبلغ بدهی که البته چنین نیست، باید کارهایی که در شهر انجام شده هم منظر داشت.
طلایی گفت: شرط انصاف است در مقابل آن بدهی کارهایی هم که انجام شده دیده شود. با همین عدد بدهی که دوستان مدعی آن هستند، باید پرسید آیا می‌توانند یکی از کارهایی که در دوره قبل انجام شده، حال انجام دهند و مثلا ًسالی بالغ بر 20تا30 کیلومتر مترو احداث کنند؟ یا بزرگراهی مثل بزرگراه امام علی علیه السلام را احداث کنند؟ پس باید به این مسئله توجه داشت که این بدهی ارزش افزوده‌ای برای شهر همراه داشته است و ایجاد رفاه و خدمت‌رسانی و آسایش مردم را همراه داشته است و همه ناشی از فعالیت آقای قالیباف است که در همه عرصه‌های عمرانی و اجتماعی و خدماتی کار کردند.
عضو سابق شورای شهر تهران گفت: وقتی یک بیگانه وارد شهر تهران می‌شود بیان می‌کند تهران جزء 5 شهر برتر جهان امروز است. پس این نشان می‌دهد که اقدامات مثبتی صورت گرفته است. وقتی این موارد را کنارهم می‌گذاریم، می‌توان گفت وقتی دوستان حرفی برای گفتن ندارند و اقدام عملی ندارند، مجبورند حاشیه‌سازی کنند.
طلایی افزود: البته مردم هم متوجه آن هستند و وقتی در منطقه‌ای از تهران با اطلاع قبلی اعضای شورای شهر می‌روند و تعداد کمی از افراد فعال نهادهای اجتماعی حضور داشته و مابقی افراد حاضر از کارکنار شهرداری هستند، این خود نشان می‌دهد پایگاه اجتماعی دوستان کاهش یافته و بی‌اعتمادی مردم را همراه داشته است. آنچه برای بنده مهم است نظام و کشور و مردم هستند و به دوستان توصیه می‌کنم به‌جای فرافکنی از تجارب گذشته استفاده کنند و مسیری که اثار و برکاتش خدمت‌به مردم است، پیش گیرند و در کارنامه خود ثبت کنند.
طلایی همچنین گفت: انگیزه‌های زیادی پشت این حاشیه‌سازی‌ها وجود دارد و نگرانی این برای دوستان وجود دارد که روزی شهردار سابق رئیس دولت شود و اگر وی برمسند مدیریت اجرایی کشور بنشیند، در یک دوره 4 ساله آبرویی برای دولت‌های مدعی پیشین نمی‌گذارد و خواهیم دید کسی که در یک دهه تهران را به این سطح رساند، می‌تواند کشور راهم پیش ببرد. پس پیش‌گیری ازحضور یک مدیر جهادی کارآمد و انقلابی، سیاستی است که متأسفانه جریانات ناکارامد و حاشیه‌ساز پیش گرفتند و به اعتقاد بنده این موضوع اصلی‌ترین دلیل این حاشیه‌سازی است.
طلایی به موضوع عدم توجه به عملکرد شهردار سابق و طرح‌های او اظهار داشت: دوستان درگذشته ادعا می‌کردند آقای قالیباف اگر طرحی دارند، ارائه دهند و حال که ارائه دادند به نوع دیگر حاشیه‌سازی می‌کنند. این دوستان ادعا می‌کنند طرفدار دولت هستند ولی به اعتقاد بنده طرفدار دولت نیستند.
وی ادامه داد: وقتی رییس جمهور دولت را به‌دست گرفت، میزان نقدینگی کشور حدود 500 هزار میلیارد تومان بود؛ اما امروز مبلغی بالغ‌بر 1500هزار میلیارد تومان است و مانند یک سونامی هرروز یکی از فاکتورهای اقتصادی کشور مانند سکه، ارز و مسکن و خوررو را ضربه می‌زند. اما چرا امروز همین دوستان از عملکرد دولت انتقاد نمی‌کنند و وقتی کسی دلسوزانه دولت را نقد می‌کند، بلافاصله به او حمله می‌کنند.
طلایی گفت:البته ما جداً طرفدار دولت هستیم. اما نه به مفهوم فردگرایی بلکه نظام و ساختار جامعه اهمیت دارد. همه به‌عنوان یک ایرانی و انقلابی وظیفه داریم به دولت کمک کنیم تا موفق شود. زیرا موفقیت دولت همان موفقیت نظام و آرامش و اسایش ملت و ناامیدی برای دشمن است. اما این ناجوانمردانه است فردی که نقدی به دولت و سیاست و مدیریت اجرایی دارد، مورد هجمه باشد و او را مخالف دولت بدانند. ما مخالف دولت نیستیم و معتقدیم یکی از نشانه‌های انقلابی بودن و مردمی بودن این است که فرد میان منافع فردی و جمعی، منافع مردم را ارجح بداند و از منافع خود برای مردم بگذرد.
