این روزها کمپین های مختلفی با هشتک های مختلف در فضای مجازی راه اندازی می شود، حالا در یک برنامه تلویزیونی یک استاد دانشگاه پیشنهاد راه اندازی هشتک #مدرسه_فرزند_کجاست را داد تا با این جمع بندی که فرزندان و نوه های مسئولان در مدارس دولتی درس می خوانند یا در مدارس غیردولتی مشخص شود اگر این فرزندان در مدارس دولتی درس نمی خوانند پس عزم جدی برای حل مشکلات مدارس دولتی وجود ندارد.
علی اصغر جویباری که در برنامه تلویزیونی پرسشگر که با موضوع «چالش های عدالت آموزشی» روی آنتن شبکه آموزش سیما رفت، در پاسخ به این سئوال که عدالت آموزشی یعنی چه، گفت: این موضوع در اسناد بالادستی به طور بسیط مورد توجه قرار گرفته است. معتقدم وضعیت نظام آموزش و پرورش ما به لحاظ عدالت آموزشی بسیار نگران کننده است و باید بسیار کار شود. هر جا خواستند مدارس شاهد راه بیاندازند و یا مدارس سمپاد را تقویت و مدارس غیردولتی را گسترش دهند بحث عدالت آموزشی را مطرح کردند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه نقطه مقابل عدالت آموزشی، محرومیت و تبعیض آموزشی است، بیان کرد: در کشور ما آموزش و پرورش یک مسئله ملی نیست و یک جایگاه سازمانی دارد. آموزش و پرورش باید دغدغه اصلی مردم و اداره کنندگان کشور باشد زیرا زیرساخت های توسعه را فراهم می کند، در حالی که اینگونه نیست.
جویباری ادامه داد: واقعیت این است که آموزش و پرورش دستگاه درجه دوم است و شغل معلمی شغل درجه دو است. جایگاه معنوی معلمان بالا اما جایگاه شغلی شان در کلان بسیار پایین است. در عمل اتفاق موثری در این سال ها برای این گروه رخ نداده است.
وی با اشاره به اینکه اگر مناسبات بیرونی کمک نکند، مناسبات درونی نمی‌تواند موثر عمل کند، گفت: این مناسبات فقط مالی نیست، اگر نظام در رسیدگی به آموزش و پرورش مشکل اعتباری دارد حداقل انگیزه های درون شغلی باید افزایش یابد. ریشه تبعیض در مناسبات درونی این است که ما ایرانیان به طور تاریخی در تصمیم گیری ها ذهنمان به سمت جداسازی می رود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: مثلا پس از تاکید امام(ره) تصمیم به راه اندازی مدارس شاهد گرفتیم و نوعی جداسازی اتفاق افتاد در حالی که می‌شد حمایت های دیگری در مدارس برای دانش آموزان شاهد صورت گیرد. شکل گیری مدارس استثنایی، شاهد، نمونه دولتی، نمونه مردمی، سمپاد، هیئت امنایی و... ناشی از این قبیل تصمیمات و جداسازی هاست.
وی با بیان اینکه جداسازی مادر تبعیض هاست، اظهار کرد: وقتی دانش آموز تیزهوش از دانش آموز عادی جدا می‌شود به هر دو ظلم شده است. به عنوان یک روانشناس معتقدم یکی از منابع شکل دهنده نارضایتی در جامعه همین احساس تبعیض در دانش آموزان مدارس دولتی است.
جویباری افزود: مسئولان اعلام کنند فرزندان و نوه هایشان در کدام مدارس درس می خوانند. اگر آنها در مدارس دولتی نباشند مشخص می‌شود که عزمی برای حل مشکلات مدارس دولتی وجود ندارد زیرا مشکل شان را با فرستادن فرزندشان به مدرسه شاهد، غیردولتی و مانند آن حل کرده اند. مسئولان به کمپین «مدرسه فرزندت کجاست» بپیوندند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه تا سال ۱۴۰۰ اتفاقی برای ارتقای کیفیت آموزش رخ نخواهد داد، گفت: نظام آموزشی ما سرتا پا تبعیض است. تبعیض برای همه دانش آموزان کشور وجود دارد. دانش آموزان مدرسه عادی یک نوع محرومیت دارند و دانش آموزان مدرسه غیر دولتی یک نوع دیگر، آنها از رفاقت با دانش آموزی از طبقه متوسط محروم هستند و در آینده آسیب های آن را می بینند. وقتی آنها که صاحب قدرت هستند کیفیت بهتر را برای خود می خواهند انتظاری برای تحقق عدالت نمی توانیم داشته باشیم.
وی تاکید کرد: مجلس می‌تواند تصویب کند که رویکرد آموزش فراگیر باشد و جداسازی از بین برود.
