سید مؤید علویان رئیس شبکه هپاتیت ایران در خصوص بیماری هپاتیت و راه‌های درمان آن، اظهار کرد: هپاتیت از نظر لغوی به معنای التهاب در کبد است و به علت‌های متعددی در بدن فرد به وجود می‌آید؛ مهمترین نوع ویروس هپاتیت، B و C است که اهمیت ویژه‌ای دارد.
رئیس شبکه هپاتیت ایران بیان کرد: فردی که به بیماری هپاتیت B و C مبتلا می‌شود دچار بیماری‌های مزمن کبدی و سیروز کبدی خواهد شد؛ ویروس هپاتیت B و C از طریق تماس با خون فرد آلوده منتقل می‌شود.
آیا هپاتیت قابل انتقال است؟
وی با بیان اینکه این ویروس از طریق خوراکی قابل انتقال نیست، ادامه داد: یک میلیون و 400 هزار نفر در کشور مبتلا به هپاتیت B هستند و 187 هزار نفر هپاتیت C دارند که در مجموع حدود یک میلیون و 600 هزار نفر برآورد می شوند؛ از سال 1373 واکسنی برای پیشگیری از این ویروس تولید شد و در نتیجه این بیماری در کشور کاهش پیدا کرد و افراد کمتری به این بیماری مبتلا شدند.
علویان افزود: هپاتیت نوع B با واکسن قابل درمان است و می‌توان آن را پیشگیری کرد؛ در هپاتیت نوع C فرد از راه اعتیاد تزریقی مانند حجامت غیر بهداشتی، خالکوبی، و روابط جنسی آلوده به این ویروس مبتلا می‌شود.
آیا هپاتیت درمان قطعی دارد؟
رئیس شبکه هپاتیت ایران تشریح کرد: هپاتیت نوع C واکسن ندارد، اما درمان قطعی برای آن وجود دارد در مقابل هپاتیت نوع B قابل کنترل و پیشگیری است؛ این بیماری را می‌توان از طریق آزمایش تشخیص داد و در مراحل اولیه درمان کرد اما قابل ذکر است این بیماری در مراحل اولیه علامتی ندارد؛ با پیشرفت این بیماری فرد دچار مشکلات کبدی، زردی و نارسایی کبدی خواهد شد.
وی در پایان یادآور شد: اگر هپاتیت تشخیص داده شود و بتوان آن را کنترل کرد آسیب زیادی به فرد مبتلا وارد نمی‌شود اما اگر کنترل نشود فرد دچار آسیب کبدی و صدمات جبران ناپذیری خواهد شد.
