سال ها است که با گل ها مأنوسم و بعضی ها می گویند که کاشت گل به دستم می آید!
رسیدگی به گل ها برای من فواید بسیاری داشته که برخی از آن ها حتماً به ذهن شما هم رسیدهاست. از تاثیرات مهمِّ داشتن گل، تقویت ویژگی «مسئولیت پذیری» در من بوده است.
برای داشتن موجودی سرزنده و زیبا و بهره بردن از حس خوبی که به من می دهد، بایستیمسئولیت پذیر باشم. نیازهایش را بدانم، به آن رسیدگی کنم، مشکلاتش را برطرف کنم و شرایطرشدش را فراهم کنم.
بعضی گل ها به آب بیشتری نیاز دارند، برخی را باید دیر به دیر آب داد و دیگری حتما باید دررطوبت بالا رشد کند و مرا ملزم می کند که روزی چند بار با یک افشانه، آب را به صورت پودر درفضای اطرافش بپاشم. آن یکی نور زیاد می خواهم و این یکی، کم. یکی دیگر هم فقط چهارساعت در روز باید نور مستقیم آفتاب ببیند!
من حتی مسافرتم را باید با شرایط گل هایم تطبیق دهم.
اگر بخواهم برای دوستم و یا فرزندم خیرخواهی کنم؛ گلی را به او هدیه میدهم تا مسئولیتپذیری را تمرین کند. اعتقاد دارم، کسی که مسئولیت پذیر است، بسیار قابل اعتماد و اتّکا است. مسئولیت پذیری، از نیازهای اساسی جامعه ماست که وجودش، انسان هایی با شخصیت وقدرتمند به بار میآورد. انسان هایی با دقت که رفتار و گفتارشان محاسبه شده است و باری بههر جهت عمل نمی کنند.
شکل گرفتن جامعه ای که متشکل از افراد مسئولیت پذیر باشد، شاید زمان زیادی ببرد، اماخیلی هم اتوپیایی نیست. لازمه ی چنین جامعه ای، تمرین و یادآوری است و این کار شاید باهدیه دادن یک گل شروع شود.