سحرگاه ۱۲خردادسال۹۳ به مأموران کلانتری۱۴۱ باغفیض خبر رسید راننده یک خودروی پرشیا با شلیک گلوله مأمور گشت مجروح شده و بعد از انتقال به بیمارستان رسول اکرم جان باخته است.
با حضور مأموران کلانتری و بازپرس در بیمارستان مأمور شلیک کننده اولین کسی بود که مورد تحقیق قرار گرفت. او گفت: لحظاتی قبل در حال گشتزنی در حوزه استحفاظیام بودم که به یک پژو مشکی رنگ که در حال عبور از خیابان امیرابراهیمی بود مشکوک شدم و از راننده خواستم که توقف کند. راننده، اما به هشدار من توجه نکرد و پایش را روی پدال گاز فشار داد و از محل دور شد. به جز راننده، مردی دیگر هم در صندلی جلوی خودرو سوار بود. من هم که احتمال داده بودم راننده باید مرتکب جرمی شده باشد خودرو را تعقیب کردم. در جریان تعقیب بارها به راننده هشدار توقف دادم، اما او توجه نمیکرد. مطابق قانون به کارگیری سلاح چند تیر مشقی شلیک کردم و بعد هم چند تیر هوایی شلیک کردم تا او توقف کند، اما همچنان به فرارش ادامه میداد تا اینکه گلولهای شلیک کردم که به کتف راننده برخورد کرد و مجبور شد خودرو را متوقف کند. به سرعت او را به بیمارستان منتقل کردم و تحت مراقبتهای پزشکی قرار گرفت، اما به علت شدت جراحت فوت شد.
در شاخه دیگری از تحقیقات سرنشین دیگر خودرو هم مورد تحقیق قرار گرفت. او گفت: من به عنوان مسافر سوار شده بودم تا اینکه هنگام عبور مأمور گشت پلیس به راننده دستور ایست داد. چندبار به راننده گفتم که توقف کند، اما توجه نکرد و به فرارش ادامه داد تا اینکه با شلیک گلوله کشته شد.
تحقیقات بیشتر پلیس درباره سوابق راننده نشان داد که او مجرمی سابقهدار که احتمالاً از ترس مواجه شدن با مأمور گشت از محل متواری شده بود.
با کامل شدن تحقیقات، مأمور پلیس به اتهام قتل، مجرم شناخته شد و پرونده برای رسیدگی به شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در جلسه رسیدگی به پرونده اولیایدم گفتند که خواستهشان قصاص مأمور پلیس است. در ادامه مأمور پلیس در جایگاه حاضر شد و گفت: من مطابق وظیفه قانونیام به راننده هشدار دادم و او مؤظف بود به فرمان پلیس عمل کند. من قانون به کارگیری سلاح را رعایت کردم.
هیئت قضایی بعد از بررسی اوراق پرونده، مأمور پلیس را از قتل عمد تبرئه و او را به پرداخت دیه محکوم کرد. رأی دادگاه با اعتراض متهم در دیوان عالی کشور بررسی شد، اما قضات رسیدگی کننده با رد درخواست اولیایدم رأی صادر شده را تأیید کردند.