حدود ۱۲ سال بود که خانه شهریاران جوان فعالیت میکرد تا با کمک آنها جوانان دیده شوند و دغدغهها و مشکلاتشان مطرح شود. اما درست زمانی که شهریاران جوان مطالبه جوانان شد و وظیفه مسئولان بها دادن به آن شده بود، با سیاسی کاری برخی از این مسئولین و بدون درنظر گرفتن عواقب آن، تصمیم به انحلال خانه شهریاران جوان گرفته شده است.
کارنامه درخشان خانه شهریاران جوان
سال ۸۴ بود که ایده اولیه تاسیس یک مجموعه فرهنگی، هنری و اجتماعی با مشارکت داوطلبانه جوانان مطرح شد تا از پتانسیل شهروندان جوان در اداره شهر استفاده و فعالیتهای داوطلبانه در میان جوانان ساکن در شهر تهران ترویج شود. به این ترتیب در سال ۱۳۸۵ هسته اولیه خانه شهریاران جوان شکل گرفت و این خانه به عنوان یک موسسه غیرانتفاعی در نیمه اول سال ۸۶ به ثبت قانونی رسید. حالا پس از سالها که خانه شهریاران جوان به صورت خودگردان فعالیت داشته به دلیل عدم حمایت از سوی دولت و شهرداری و برخورد سیاسی در حال منحل شدن است.
از همان روزهای اول تاسیس خانه شهریاران جوان، علاقه جوانان تهرانی برای عضویت در آن و تلاش برای محقق شدن آرمانهای فرهنگی و شهری در این مجموعه قابل توجه بود، چرا که این نیروها با توجه به علایق، توان و محل سکونت بر مبنای تلاش خودجوش سازماندهی شده و در دفاتر منطقهای و ستاد مرکزی خانه مشغول به کار شدند و در این چند سال اقدامات بزرگی را انجام دادند. در این مدت ارتباطات خوبی بین جوانان و مدیران شهری برقرار شد و فرصتهای بسیاری برای نظارت و مشارکت جوانان در قالب مشاوران جوان در چند سال اخیر فراهم شد.
حالا با وجود کارنامه موفق خانه شهریاران جوان پس از ۱۲ سال و استفاده از توانمندیها و ظرفیت جوانان در پیشبرد کارها، تصمیم به توقف فعالیت این نهاد گرفته شده است.
کمپین شهریارانیها برای نجات خانهشان
به تازگی کمپینی مجازی متشکل توسط جوانانی که در یک دهه گذشته با خانه شهریاران جوان همکاری داشتند، تشکیل شده است. در شعار این کمپین که حدود ۵۰۰ نفر عضو دارد، آمده است: «خانه شهریاران خانهای است که حق ما جوانان بوده و فرصتی ایجاد کرد تا بخش کوچکی از جوانان شهر متعلق به شهر شوند. ما امیدواریم روزی ۲۰ سالگی شهریار بودن خود را جشن بگیرییم. لطفا خانه مارا نابود نکنید.»
همچنین در حال حاضر جوانان حاضر در کمپین حمایت از شهریاران جوان با هشتگ #شهریارانی_ام در برخی شبکههای اجتماعی تلاش میکنند تا این مجموعه را دوباره زنده کنند.
مدیریت مجموعه در حوزه عملکردی فعال نبوده است
به عقیده بسیاری از کارشناسان، خانه شهریاران جوان این فرصت را ایجاد کرد تا تعداد قابل توجهی از جوانان گرد هم جمع شوند و در مورد مسائل، دغدغه ها، باورها، نیازمندیها، دردها و اقدامات مسئولین در این حوزه سخن بگویند. اما برخی از مسئولان نسبت به فعالیت این سازمان انتقاد دارند.
محمدمهدی تندگویان، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان که یکی از منتقدان نحوه فعالیت خانه شهریاران جوان است به خبرنگار «فردا» میگوید: «من از آن زمانی که در شورا بودم با شاکله خانه شهریاران جوان مخالفتی نداشتم، اما منتقد جدی بر عملکرد مدیریت و مدل انجام عملکرد ایشان داشتم که بسیار ضعیف و بد عمل شده و به نظرم هیچ دستاورد مشخصی در دوره مدیریت ایشان بدست نیامده و این را از زبان جوانان هم شنیده ام. به نظرم با یک تغییر و تحول در ساختار، خانه شهریاران جوان میتواند قویتر عمل کند.»
تندگویان در ادامه میافزاید: «من هیچ وقت بابت تعطیلی خانه شهریاران جوان نه من صحبت کردم و نه موافق آن بودم. فقط معتقدم که اگر ساختار این سازمان تغییر کند و عملکرد مشخصی داشته باشد، موفقتر خواهد بود.»
معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان اظهار میدارد: «حدود ۷ الی ۸ ماه است که در حوزه معاونت جوانان کار میکنم و در این مدت حتی یک بار هم نشده از خانه شهریاران یک نفر بیاید و به من پیشنهاد و یا طرحی برای فعالیتهای جوانان در شهر تهران بدهد. باید بگویم که متاسفانه هیچ پیگیری از سوی این نهاد نشده و به نظرم این نشان میدهد که مدیریت مجموعه در حوزه عملکردی فعال نبوده است.»
محمدمهدی تندگویان در پایان تاکید میکند: «ما انتظارمان این است در حوزه جوانان فعالیت بیش از این باشد؛ و باید شاهد اقدام و عملیات در شهر باشیم. طرح، اجرا و هماهنگی با فرهنگسراها وجوانان را ببینیم. اما متاسفانه در این مدت که در شورا بودیم ندیدیم و حالا هم که معاونت ساماندهی امور جوانان را بر عهده گرفته ام یکبار طرح، ایده یا درخواستی از سوی این سازمان ندیده ام.»
خانه شهریاران جوان به جوانان، فرصت مدیر شدن در آینده را میداد
محمد ابویی، رئیس خانه شهریاران جوان در واکنش به توقف فعالیت خانه شهریاران جوان به خبرنگار فردا میگوید: «خانه شهریاران جوان بر اساس سه هدف برنامه ریزی شده بود تا بتواند فرصتی را پیدا کند تا جوانان علاقهمند به فعالیتهای اجتماعی، هنری، فرهنگی و عمرانی شهر که بر اساس پیشنهادات خودشان بود و نسبت به آن احساس نیاز میکردند، فعالیت کنند تا در قالب یک نیرو به عنوان مدیر آینده آموزش ببیند. از طرفی دیگر جوانان میتوانستند در مرکز توانمندسازی و مهارت آموزی شرکت کنند و بر اساس آموزهها در توسعه شهر نقش آفرینی موثرتر و جدیتر را رقم بزنند؛ و در آخر اینکه خانه شهریاران جوان میتوانست رابطه متقابلی را بین شهرداری و جوانان ایجاد کند؛ و ما معتقد بودیم که اگر قرار باشد تهران، یک شهر انسان محور باشد که بر پایه اخلاق و رفتار و حقوق شهروندی رقم بخورد باید این آموزش به طور طبیعی از نوجوانان و جوانان شروع شود و کار هم به دست خودشان سپرده شود.»
ابویی ادامه میدهد: «با تشکیل باشگاه جوانان شهر تلاش کردیم که جوانهایی که میخواهند بخشی از وقت خودشان را به عنوان یک داوطلب و بر اساس علاقه و توانمندی هایشان سازماندهی کنیم تا بتوانند انرژی و توان خودشان را برای حل بعضی از مشکلات و چالشهای فرهنگی و اجتماعی شهر رقم بزنند و مهارتهای لازم را جهت مدیریت کسب کنند؛ و این در حالی است که آموزش مهارتها به صورت کلاسی نبود و طوری انجام میشد تا خود جوان در معرض تجربه و آزمون و خطا قرار میگرفت و قدرت اجرا و قدرت برنامه ریزی را تمرین میکرد و میتوانست به عنوان فردی که میتواند در توسعه آینده شهر و نظام و مملکتش نقش آفرینی کند کارش را دنبال کند.»
رئیس خانه شهریاران میافزاید: «در این مدت برنامههایی را تنظیم کردیم تا بتواند زمینه مشارکت جوانان را در اداره شهر فراهم کند. بسیاری از پروژههای شهری در پایتخت بیشتر پیمانکار محور است، اما با برنامه ریزی و کارهایی که با بعضی از مدیران همفکر و هم باور در حوزه جوانان رقم زدیم، پروژههای مدیریت شهری را برای جوانان میگرفتیم و در قالب دبیرخانههای دانشجویی هر کدام از اینها پروژه و ایده هایشان را به سازمان تخصصی مربوطه ارائه میدادیم. این در حالی بود که در این پروژهها خود جوانان مجری کار میشدند و این فرصتی برای مدیریت شهری ایجاد میکرد تا هم هزینهها را کاهش دهد و هم نوآوری و خلاقیت را در شهر بالا ببرد و هم اینکه فرصتی را به جوانها بدهد تا در کنار مدیران با تجربه تمرین فرصت مدیر شدن در آینده را رقم بزنند.»
ابویی در پایان تاکید میکند: «متاسفانه کسانی که تصمیم به توقف فعالیت خانه شهریاران جوان گرفتند این مسائل را ندیدند و بعد از متوقف شدن این سازمان، شکوفایی استعدادهای این جوانان و مهارت آموزی شان برای شرکت در ردههای مختلف مدیریت به دست فراموشی سپرده میشود.»
در نهایت مشخص نیست که چه اتفاقی برای خانه شهریاران جوان خواهد افتاد؟ و اگر برای منحل شدن این نهاد تصمیم نهایی گرفته شود، چه جایگزینی برای آن خواهند داشت تا حرفها و دغدغههای جوانان در آن شنیده شود؟