به گزارش حوزه نيوز،بسياري از شهدا نيز در وصيت نامه هاي خود، از آرزوها و خواسته هايشان مي گفته اند.
طلبه شهید غلامرضا ربیعی‌رودسری نیز در فرازی از وصیت نامه خویش این گونه از آرزو و آمال قلبی اش سخن به میان آورده است؛ «امیدوارم که خدا شهادت واقعی را با درجه‌ای والا نصیبم گرداند، هر چند که لایق این درجه نیستم و تنها آرزویم نیز ملاقات امام زمان(عج) در دنیا و شفاعتش در آخرت است».
شهید ربیعی در نهم بهمن ماه سال ۱۳۴۲ در خانواده‌ای مذهبی و متوسط در شهرستان رودسر به دنیا آمد در شش سالگی همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرد و تحصیلات مقدماتی خود را تا پایان دوره متوسطه با موفقیت به پایان رساند. در دوران شکوفائی انقلاب اسلامی همراه اعضای خانواده و هم پای ملت سرافراز ایران اسلامی در راهپیمائی‌ها و تظاهرات علیه رژیم ستمشاهی شرکت کرد.
دوران دبیرستان را که آغاز کرد، عضو بسیج مسجدالمهدی شد و در پادگان امام حسین(ع) همدوش دیگر لشکریان مخلص خدا، دورة آموزش نظامی را سپری کرد.
اولین بار در سال ۵۸ برای سرکوب ضدانقلاب غرب کشور، راهی کردستان شد و پس از مجروح شدن و انتقال به سنندج به تهران بازگشت.
این طلبه شهید پس از بهبودی نسبی برای فراگیری علوم حوزوی در مدرسه علمیه شهید بهشتی ثبت نام کرد. مدت دو سال به فراگیری علوم دینی مشغول بود که به فرمان امام(ره) بار دیگر در سال ۶۴ برای سرکوب ضدانقلابیون به جبهه کردستان اعزام شد. پس از عملیات والفجر ۹ به تهران بازگشت و در مراسم تشیع پیکر مطهر دوستش که در آن عملیات شهید شده بود، شرکت کرد.
شهید ربیعی فردی خویشتندار و رئوف بود؛ برای همه اعضای خانواده به خصوص برای والدین خود احترام خاصی قائل بود، در جمع دوستان و آشنایان بسیار آرام و متین و محجوب بود. او در ساخت حسینیه محل، تلاش فراوانی کرد و به فعالیت مستمر در مسجد محل و شرکت در جلسات مذهبی تعهد خاصی داشت.
در فرازی از وصیتنامه این شهید والامقام می‌خوانیم:
«امیدوارم که خدا شهادت واقعی را با درجه‌ای والا نصیبم گرداند، هر چند که لایق این درجه نیستم و تنها آرزویم نیز ملاقات امام زمان(عج) در دنیا و شفاعتش در آخرت است. از برادرم تقاضا دارم حسین گونه رفتار کند و از مادر و خواهرانم می‌خواهم که زینب گونه عمل کنند که عفت، زینت زن است. از همه می‌خواهم که حلالم کنند و در آخر می‌خواهم که امام را تنها نگذارید. نگذارید خون شهدا پایمال شود».
سرانجام غلامرضا ربیعی رودسری در ۱۳ اردیبهشت سال۶۵ در منطقه عملیاتی فکه، به ندای حق لبیک گفت و با نوشیدن شربت شهادت به مولا و مقتدایش امام حسین(ع) پیوست.
روحش شاد و راهش پررهرو باد
